Home Opinie & AchtergrondColumnsAls de dood voor Als de dood voor: Spoken zien op stap

Als de dood voor: Spoken zien op stap

door Madelijn Berkers

Als professioneel heldin op sokken komt tweedejaars student Engels Madelijn Berkers elke dag weer achter nieuwe angsten. Van paniek voor ontploffende koelkasten tot angst om per ongeluk fraude te plegen: deze dame slaat zich vol goede moed door haar studentenleven.

Daar stond ik dan, in de Fuik, met een wit laken over mijn hoofd en een zonnebril eroverheen. De nacht van Halloween: wanneer de geestenwereld het dichtst bij de onze staat. De meeste studenten op stap laten echter hun halloweenkostuum in de kast hangen op deze speciale avond. Helaas was dit me van tevoren al bekend en juist daarom keek ik op tegen de veldslag met mijn angst die me deze keer weer te wachten stond. Het leek me namelijk leuk om als spook verkleed te gaan en om dan zo de QR-code voor mijn inzamelingsactie voor het goede doel  te kunnen dragen, in de hoop dat mensen zouden doneren. Gelukkig had ik al flink wat pink rum lemonade cocktails op, dus had ik genoeg moed bij elkaar geraapt om mijn last minute witte Action deken met ooggaten over mijn hoofd te slingeren met een zonnebril erbovenop. Eenmaal aangekomen in de kroeg katapulteerden mensen meteen geestige opmerkingen naar mijn laken: ‘Boe!’ Zeer angstaanjagend. Spoken zijn immers veel banger voor jou dan jij voor hen, toch?

Wie doet nou een laken over zijn hoofd en gaat op stap? Ik vreesde dat hordes stappers me zouden achtervolgen met hooivorken en fakkels, om me dan in een dwangbuis naar het gekkenhuis te brengen. Wat ik echter van tevoren was vergeten, was dat niemand mijn gezicht kon zien. Ik was zo’n goed spook dat ik buiten de loze verschrikte duif dus ook mezelf de stuipen op het lijf had gejaagd.

Meer mensen zouden zich in het openbaar als spook moeten vertonen naar mijn mening, want ik had de tijd van mijn leven. Je kunt authentiek jezelf zijn aangezien niemand je ooit zal herkennen —tenzij je er een column over gaat schrijven natuurlijk. Het laken functioneerde uiteindelijk als een soort harnas tegen mijn angst om gezien te worden, maar had genoeg gaatjes om de leuke reacties door te laten. Meerdere mensen lachten hartelijk om me toen ik achter mijn vrienden aan in slangformatie langssluisde.

De wereld zou een leukere plek zijn, als we met zijn allen niet zo bang zouden zijn om die rare dingen te doen waarvan we denken dat anderen er een mening over hebben.

De wereld zou een leukere plek zijn, als we met zijn allen niet zo bang zouden zijn om die rare dingen te doen waarvan we denken dat anderen er een mening over hebben. De campus is de ideale plek om daarmee te beginnen, aangezien er al veel mensen rondspoken die precies dat doen: opvallen. Na studenten Algemene Cultuurwetenschappen voorbij te zien komen is het  moeilijk om er nog uit te springen op de campus. Op de universiteit is er altijd nog iemand die je overtroeft. Of het nou gekleurd haar en zwarte kleding is of juist het dragen van een net pak, nare reacties kun je altijd krijgen. Dan kun je ze net zo goed krijgen wanneer je een beetje plezier haalt uit je eigen kleding, of laken. 

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen