Op 31 mei stond het Nederlands Studenten Orkest (NSO) in De Vereeniging in Nijmegen. De voorstelling was onderdeel van het zeventigste tournee van het NSO, wat dit jaar wordt gevierd met het thema ‘Herleef’. Het was een avond vol vermaak voor zowel de muziekkenner als onervaren luisteraar.
Het Nederlands Studenten Orkest (NSO) is een nationaal projectorkest wat jaarlijks wordt samengesteld uit studenten. Jonge Nederlandse componisten en solisten creëren elk jaar een programma, wat op tournee door binnen- en buitenland wordt gepresenteerd. Wegens het zeventigjarige bestaan van het NSO staat de tournee van dit jaar in het teken van het thema ‘Herleef’. In het programmaboekje stond toegelicht hoe elk van de drie stukken hierbij aansloot. Het door de lockdown geannuleerde tournee van 2021 maakte het thema des te passender, omdat het NSO nu na een jaar weer tot leven kwam.
Enthousiast van start
Het orkest begon met een kort welkom en woord van dank aan de sponsoren en vrienden van het NSO. In het bijzonder werden de Oekraïense vluchtelingen, die door het orkest zelf waren uitgenodigd, verwelkomd. Na de introductie vulden de eerste tonen van de Akademische Festouvertüre de zaal. Dit stuk van Johannes Brahms werd ook gespeeld in 1952 tijdens de eerste editie van het NSO en bij andere lustra, zoals in 2012. Het stuk vereist een van de grootste ensembles van al Brahms composities. Zo kon het publiek genieten van de klanken van onder andere klarinetten, fluiten, fagotten, trompetten en trombones en een enkele triangel. Sommige studenten speelden met grote bewegingen en leken op te gaan in de muziek. De zichtbare passie waarmee ze speelden zorgde voor een enthousiaste opening van de avond.
Het tweede stuk van de avond was de opdrachtcompositie, dit jaar speciaal voor het NSO gecomponeerd door jonge componist en winnaar van de Rogier van Otterloo Award, Jesse Passenier. Zijn stuk Life Cycles sloot naadloos aan op het thema. Rommert Groenhof, de solist van het NSO dit jaar, vervulde de bastrombonesolo. Het stuk was vrolijk en elementen uit zowel jazz als klassiek werden feilloos verenigd. De moderne geluiden maakten het stuk toegankelijker dan klassieke werken. Alle ogen waren gericht op de studenten die met opperste concentratie speelden, met name op Groenhof die rechts naast de dirigent zijn solo uitvoerde. Dat het spelen voor hem intensief was bleek uit de slokjes water die af en toe door Groenhof werden genomen. Na een uitvoerig applaus was het tijd voor pauze en konden de orkestleden even op adem komen.
In leven gebleven
Na het uitwisselen van meningen over de muziek onder het genot van een glas wijn, werd de voorstelling voortgezet met Sheherazade, een van de bekendste stukken van de Russische componist Rimski-Korsakov. Het stuk komt uit 1888 maar leeft volop door in orkestzalen over de hele wereld. De muziek is gebaseerd op verhalen over de vrouw Sheherazade in het boek Duizend-en-één nacht. Sheherazade bleef ondanks de plannen van haar echtgenoot – de Sultan – om haar te executeren via een list in leven. De eerste zware tonen representeren de Sultan en brachten een onheilspellend gevoel naar boven. De sprookjesachtige klanken in de rest van het stuk waren een plezier voor alle oren in de zaal. Uit de vrolijke melodieën en klanken van het stuk bleek dat Rimski-Korsakov zich heeft laten inspireren door Arabische melodieën. In het vierde en laatste deel zat een vioolsolo die de vrouw Sheherazade representeerde en het stuk prachtig afsloot.
Verrassingselement
De avond kreeg een studentikoze draai toen de studenten het podium afrenden en terugkwamen met verkleedkleren, hoeden en spandoeken. Ondanks de initiële verwarring bij het publiek werd er enthousiast op gereageerd. Onder begeleiding van een instrumentele versie van Live is life en een meezingend en klappend publiek, liep de dirigent rond op het podium. Zijn dubieuze midden-oosters ogende outfit, die hoogstwaarschijnlijk Jezus moet voorstellen, gaf een bijzonder beeld. Spandoeken met daarop verschillende teksten passend bij het thema ‘Herleef’ gingen een voor een omhoog op het podium. Na het publiek een aantal minuten te laten hebben genieten van het carnaval namen de studenten een buiging. Het publiek verliet, na uitvoerig gejuich en applaus, de zaal.
De combinatie van klassieke stukken, de opdrachtcompositie en studentikoze afsluiting gaven de avond een juiste mix van vermaak. Zowel muziekkenners als onervaren luisteraars in het publiek hoefden zich geen moment te vervelen. Het enthousiasme en de passie waarmee de studenten speelden en de stukken die ze lieten horen deed vergeten dat veel van hen amateurmusici zijn. Voor iedereen die op zoek is naar een laagdrempelige introductie tot klassieke muziek en een leuke avond, is een bezoek aan het Nederlands Studenten Orkest een aanrader.