Elk jaar strijden Radboudstudenten tegen elkaar in de muziekwedstrijd Kaf en Koren, die wordt georganiseerd door Cultuur op de Campus. Dit jaar vond de finale online plaats op woensdagavond 14 april. Het publiek kon thuis anderhalf uur genieten van drie uiteenlopende optredens van Outahead, Timo van de Sande en Blueshift.
Netjes op tijd, om acht uur, kwam de presentator van Kaf en Koren wazig in beeld op de Facebooklivestream. Zonder zichzelf voor te stellen, vertelde hij vanuit zijn studentenkamer aan zo’n dertig kijkers wat Kaf en Koren inhield en kondigde hij de eerste act aan: ‘Hier is Outahead, rock lekker met deze gasten mee.’ Het optreden van het vierkoppige bandje, dat al in maart was opgenomen, verscheen in beeld. Gefilmd vanuit Theaterzaal C zetten ze enthousiast in. Daarmee namen ze de kijker gelijk mee in hun alternatieve muziek, die wisselde van wat hardere naar wat rustigere rock. De jongens swingden met hun muziek mee, maar tegelijkertijd waren de de geconcentreerde blikken van hun gezichten te lezen. Net als de muzikanten bewoog ook de camera flink mee. Het beeld wisselde zo snel dat het voor een gevoelsmatig achtbaanritje zorgde.
Hoewel de microfoon net wat te zacht stond, waardoor de zang bijna werd overstemd door de instrumenten, viel de goede balans tussen tekst en instrumentale tussenpozen op. Daardoor stond niet alleen de tekst centraal, maar ook de verschillende instrumenten. Zowel samenspel als solo kwamen aan bod. De bandleden speelden met zichtbaar plezier en keken elkaar dikwijls lachend aan. Door enkel de titel te noemen, kondigde de leadzanger kort nieuwe nummers aan. Zo ook het vierde nummer, dat werd gezongen door de gitarist. Dit was een wat rustiger nummer, wat fijn was voor de afwisseling van de hardere rocknummers. Hierbij toonde Outahead aan ook over een emotionele kant te beschikken. Met een verlangende doch verdrietige blik zong hij het nummer Vision over een geromantiseerd beeld van de liefde.
De uitbundigheid van Outahead spatte van het beeldscherm.
Na dit relatief rustige nummer hadden de bandleden weer energie en de drummer zette enthousiast in. De anderen voelden de energie en gingen helemaal los. De leadzanger schreeuwde bijna door zijn microfoon, de bassist playbackte bevlogen mee en de drummer liet zelfs zijn stok vallen.
Kortom, de uitbundigheid spatte van het beeldscherm. Ook de chat werd levendiger: er stroomden complimenten als ‘Goed bezig mannen’ binnen. Voor je het doorhad, kondigde de zanger alweer het zevende en tevens laatste nummer aan, dat ze eindigen met vette gemixte gitaarsound, die een snerpend geluid veroorzaakte.
Camera flirt
Nadat de presentator kort in beeld was gekomen, sprong de livestream voor het volgende halfuur durende optreden terug naar Theaterzaal C. Daar kondigde de singer-songwriter Timo van de Sande zichzelf met een lach aan. Moederziel alleen op het podium speelde hij zijn rustige nummers terwijl hij zichzelf begeleidde op zijn akoestische gitaar. Vanaf zijn eerste nummer pakte hij het publiek in met zijn beheerste getokkel en emotionele blikken in de camera. Hoe zwaar zijn teksten over vriendschap, liefde en gemis ook waren, Van de Sande eindigde elk nummer met een zwoele lach.
Van de Sandes teksten, die woordspelingen bevatten, zorgden voor een blijvende aandacht.
Tussen de nummers door gaf de muzikant telkens levendig een uitleg van het volgende nummer. Hierdoor prikkelde hij het publiek om geboeid te blijven luisteren. Ook zijn teksten zelf, die woordspelingen bevatten, zorgden voor een blijvende aandacht: ‘Bang zijn voor je ouders, is dat niet wat verouderd?’ Terwijl hij doorzong, speelde hij met de camera’s door zijn blik telkens ergens anders naartoe te richten.
Hoewel Van der Sande voor een flinke afwisseling zorgde tussen Nederlandse en Engelse teksten en goed met de camera’s speelde, begon het gebrek aan afwisseling in de instrumentatie de kijker wel wat te vervelen. Lachend en gecharmeerd, zoals hij zich door het gehele optreden presenteerde, sloot hij af met een bedankje.
Dynamisch doch stijfjes
Blueshift begon als derde artiest van de avond op een vlotte wijze en had de luisteraar daardoor meteen te pakken. Waar hun muziek erg dansbaar en swingend was, leek dit niet door te werken tot de bandleden zelf. Enkel de gitaristen schudden wat met hun hoofd. De camerabeelden die heen en weer vlogen over het podium zorgden daarentegen wel voor beweging en dynamiek en maakten het enigszins spannend. De muzikanten die in beeld kwamen, waren duidelijk goed op elkaar afgestemd. Met weinig onderlinge interactie wisten de bandleden immers toch een goede combinatie van rock- en bluesmuziek neer te zetten.
Het solomoment waarbij de gitaristen tegenover elkaar stonden zorgde voor dynamiek.
Naarmate de act vorderde, werden de bandleden iets losser en kondigde de zanger zelfs een gitaarsolo aan. Ook de andere gitarist, drummer, bassist en toetsenist kwamen aan de beurt om hun time to shine te pakken. De bandleden genoten zichtbaar op deze momenten. Vervolgens zorgden het solomoment van de twee gitaristen die tegenover elkaar stonden voor een leuke dynamiek. Hier was eindelijk de interactie te zien. Dit viel eveneens bij het publiek in de smaak en verschillende toeschouwers schreven complimentjes in de chat zoals ‘Gave sound!’
De overgangen tussen de nummers van Blueshift waren erg soepel. Zo bleef de drummer doortikken waarna de anderen weer konden invallen. De muziek bouwde zich goed op en steeds meer aspecten kwamen erbij, wat een verrassend effect had.
De bassist en gitarist zorgden bijvoorbeeld voor een tweede stem en tegen het einde aan bespeelde de leadzanger zelfs de mondharmonica, waarmee de blues meer naar voren kwam. Met een abrupte ‘Groetjes thuis’ kwam een einde aan hun halfuur durend optreden.
En de winnaar is…
Vervolgens werd een nieuwe opname gestart, waarop de jury, bestaande uit muziekdeskundigen, te zien was. Voordat de leden de winnaar bekendmaakten, gaven ze tips aan de drie finalisten. Zo raadden ze Outahead aan om bandcoaching te nemen en kon Van de Sande volgens hen zijn liedjes wat meer aankleden. Voor Blueshift was er nog winst te behalen in een energieke uitstraling. Toen het vervolgens tijd was voor de uitslag, maakten de juryleden het niet spannend en kwam er geen tromgeroffel aan te pas. Droog vertelden ze: ‘De winnaar van Kaf en Koren 2021 is Timo van Sande.’ Volgens hen had hij de meeste groeipotentie en de fijnste uitstraling van de kandidaten. Met een felicitatie in de chat van Blueshift aan Timo eindigde de muzikantenwedstrijd. Ook de dertig kijkers vulden de chat met bedankjes voor de goede muziek en felicitaties. Ondanks de online versie heeft de wedstrijd een avond vol afwisselende muziek gebracht en is gebleken dat er weer genoeg muziektalent op de Radboud Universiteit rondloopt.