Op dinsdag 13 december begon een voorproefje van rockfestival Sonic Whip, een initiatief van Doornroosje. De main-act van de avond, The Third Sound, werd geprezen en zorgde voor veel gejoel uit het publiek. Een groot contrast met de eerdere band, Light by the Sea.
Snotterig trotseerden enkele Nijmegenaren de kou voor een avond vol muziek in de kleine concertzaal Merleyn. De twee optredens vanavond horen bij het festival Sonic Whip, een nog niet bijzonder groots gepromoot evenement dat in mei 2023 plaatsvindt in Doornroosje. De band Light by the Sea trapte af en The Third Sound is de grote naam. De twee bands zijn te plaatsen in de genres new wave, neo-psychedelische rock en shoegaze. Dat laatste verwijst naar het fenomeen dat muzikanten enkel naar de grond staren omdat ze vaak van effectpedaal veranderen. Met zo’n twintig man in de zaal begint Light by the Sea te spelen en klinken er melodische gitaarriffs en geluidseffecten.
Deze band is een muzikaal project van gitarist Davy Knobelen en zangeres Eszter Anna Bauman. Samen met een bassist, drummer en toetsenist vormen ze een volwaardige band. Zelf noemen zij hun muziek in een interview met 3voor12 ‘super puur’, ‘zeker rock en zeker folk’ en ‘art rock, avant garde maar niet te hipster’. Het tweede optreden wordt verzorgd door The Third Sound, afkomstig uit het artistieke bolwerk Berlijn. Hun muziek wordt uitgegeven door de platenmaatschappij Fuzz, die bijvoorbeeld ook de muziek van King Gizzard & The Lizard Wizard uitbrengt. Verder zijn de bandleden ervaren in het new-wave wereldje: zo speelt frontman Hákon Aðalsteinsson als guitarist in de grotere band Brian Jonestown Massacre. Met deze achtergrond zijn de verwachtingen hoog en is het te hopen dat The Third Sound daaraan kan voldoen.
De zee, bomen en overbelichting
Light by the Sea speelde constant en goed in de maat. Ze hadden helaas geen origineel geluid: de meeste nummers leken op elkaar. Synthesizers en gitaarriffs waren altijd aanwezig en de zangmelodie had vaak iets meeslepends en zwaars. Het was echter de vraag of de tekst ook deze lading had: het geluid was namelijk niet goed afgesteld waardoor het lastig was om de zangeres te verstaan. Gedurende het concert werd het geluid gelukkig wat beter. Dat had wel wat eerder kunnen worden geregeld, want de zang was mooi en de synthesizer gaf meer diepgang aan de instrumentele kant van de nummers.
Hoewel de poging niet slecht was, werd menig luisteraar afgeleid door overleg tussen bandleden.
Met effecten op de microfoon, veel reverb en chorus op de gitaar en een projectie van vage video’s van bomen probeerde Light by the Sea een hypnotiserend effect op het publiek uit te oefenen. Hoewel de poging niet slecht was, werd menig luisteraar afgeleid door overleggen tussen bandleden over de line-up en dramatische dansjes. Het resultaat? Men vond alles om de muziek heen onnodig, of erger nog, zoals iemand zei: ‘Het zijn een stelletje poseurs’. Jammer was dat dit oordeel de kwaliteiten van Light by the Sea overschaduwde: de instrumentale stukken waren namelijk erg goed. Daar was te merken dat de muzikanten goed op elkaar waren ingespeeld en tijdens deze nummers was er geen ruimte voor show-off waardoor men toch nog even in een trance belandde.
Duistere teksten en strijkstokken
Na een korte pauze begon de band waar de meesten voor waren gekomen: The Third Sound. Deze band is een gevestigde naam in het genre en de zaal was aanzienlijk voller gevuld als de vier mannen het podium betreden. Het contrast met de eerdere band had niet groter kunnen zijn: ze droegen allen zwarte shirts met zwarte spijkerbroeken terwijl de leden van Light by the Sea gekleurde broeken met wijde pijpen droegen. Verder was er tijdens het gehele optreden van The Third Sound niet één dramatische beweging op te merken. Zo werd duidelijk dat het bij deze band enkel om de muziek draait. Dat was te merken op het podium: ze speelden strak, misten geen noot en het samenspel was op orde.
Zo werd duidelijk dat het bij deze band enkel om de muziek draait.
De nummers hadden vaak een duistere sfeer vanwege de neerslachtige teksten en spookachtige melodieën op gitaar. Instrumentaal werd enorm uitgepakt door de band. Zo wisselde de gitarist soms af met een synthesizer en klopten zijn loops feilloos. Verder werd er nog een twaalfsnarige gitaar gebruikt. Bij de eerste paar nummers was het onduidelijk wat het toevoegde ten opzichte van een zessnarige gitaar, maar later kwam de vollere klank van de bijzondere gitaar beter tot zijn recht. Een hoogtepunt van de avond was toen de bassist er een strijkstok bij pakte om nog engere geluiden uit zijn snaren te krijgen. Dit droeg bij aan de vaak duistere sfeer rondom de nummers. Met spookachtige melodieën op gitaar en neerslachtige teksten had het optreden iets naars maar omdat het muzikaal ontzettend goed in elkaar zat, reageerde het publiek met name joelend en fluitend op The Third Sound.
Sonic Whip
Dit voorproefje van Sonic Whip maakt nieuwsgierig naar meer, met name vanwege het goede optreden van The Third Sound. Wat dat betreft was het een geslaagde avond voor de organisatie. Anderzijds was het slecht bezocht en kun je je afvragen of Lights by the Sea goed uit de verf komt als er na hen een band van een heel ander niveau komt. Enfin, door de bar in het kleine Merleyn en de pauzes tussendoor kan je het zo gezellig maken als je zelf wil en de leden van de eerder genoemde band gingen, net als de rest van het publiek, los bij de grote artiest van de avond The Third Sound.
Wil je meer recensies van evenementen in Nijmegen lezen? Je vindt ze hier.