Met haar zesde album overstijgt de Britse artiest Charli XCX alle verwachtingen en produceert zij opnieuw het popalbum van het jaar. Brat is sexy, introspectief en cool. Met een prestatie als deze windt zij met gemak elke muziekcriticus om haar vinger. Niemand kan eromheen: Charli is een absolute nummer één. Maar dat weet zij natuurlijk allang.
Charli heeft een unieke carrièreontwikkeling doorgemaakt: van commercieel succes naar een ware cult classic. Na het scoren van wereldhits zoals Boom Clap, Fancy en I Love It, maakt ze in 2016 een switch naar experimentele hyperpop met de ep Vroom Vroom. Hoewel haar muziek sindsdien nooit meer hetzelfde commerciële succes heeft gekend als in haar vroegere jaren, verdubbelde haar invloed op de industrie. Met een futuristisch geluid dat tegelijkertijd nostalgie opwekt naar de Y2K-stijl uit de jaren ‘00 heeft Charli het afgelopen decennium een enorme stempel op de popwereld gedrukt. Bladen zoals Rolling Stone zijn al jaren lovend over haar. Vandaag de dag is Charli XCX een cultnaam, een artist’s artist: Brat is een album dat je kunt droppen bij je hippe muziekvrienden voor gegarandeerde goedkeuring.
Charli als IT-girl
In essentie is Brat een clubalbum dat tegen elektropop aanleunt. Met Von Dutch, de eerste single van het album die werd uitgebracht, valt ze gelijk met de deur in huis: ‘It’s okay to just admit that you’re jealous of me/You’re obsessing just confess it/It’s obvious I’m your number one.’ Dit zet gelijk de toon voor de rest van het album: iconisch en lekker onbeschaamd. In openingsnummer 360 eigent ze zich brutaal een cultstatus toe en prijst andere it-girls ook omhoog. Zowel Julia Fox als Gabriette – beiden worden genoemd in het nummer – verschijnen samen met nog meer online beroemdheden in de 360-videoclip. De openingszin van 360: ‘I went my own way and I made it. I’m your favorite reference, baby’, is wellicht een knipoog naar de natte dromen van Isaac Wood. In het nummer Basketball Shoes wijdde de ex-zanger van Black Country, New Road maar liefst een hele outro aan deze confessie. Hiermee sluit hij aan in de rij van een nieuwe generatie Britse artiesten, allemaal in de ban van popfenomeen Charli XCX.
Introspectie op de dansvloer
Brat is een album vol contrast. Het album barst van beuknummers en nostalgische momenten naar indiesleaze en electroclash uit de jaren ‘00. Op deze nummers geeft de tekst en vocale uitvoering geluid aan onbegrensde zelfverzekerdheid, die wellicht ook geïnterpreteerd kan worden als copingmechanisme om iets te verbergen. Dat juist hierop gereflecteerd wordt maakt het album zelfbewust en introspectief op een manier die we nog niet eerder hebben gezien bij Charli. In het nummer Sympathy is a knife stelt ze zich kwetsbaar op en zingt ze over het onzeker voelen in de aanwezigheid van andere vrouwen. Tegen het einde van het album twijfelt ze over haar kinderwens en wat dit zou betekenen voor haar muziekcarrière. In Rewind horen we haar opnieuw twijfelen aan haar eigenwaarde: ‘I used to never think about Billboard/But, now, I’ve started thinking again. Wondering ‘bout whether I think I deserve commercial success.’ Deze schrijfstijl van interne monologen in de coupletten vormt een groot contrast met de pakkende refreinen. Dit zorgt ervoor dat nummers zoals Rewind en I think about it all the time iets moeilijker in het gehoor liggen. De enorme instrumentale gelaagdheid en complexiteit zijn vooral te danken aan producer A.G. Cook. Van de synth triggers tot de intense beat drops: op muzikaal gebied klopt het allemaal. In het slotnummer van het album, 365, valt ze weer terug op haar brat status: eens een party girl, altijd een party girl.
Album van het jaar
Brat is er een uit duizenden: dansbaar, kwetsbaar en vol karakter. Het album navigeert naar alle uithoeken van de hedendaagse popcultuur en eigent tegelijkertijd een eigen plek hierin toe. De combinatie van dance instrumentals met introspectieve teksten maakt dit album uniek en ijzersterk. Met Brat toont Charli zich opnieuw een van de leukste en interessantste popfenomenen van vandaag de dag. I wanna dance to me, verkondigt Charli in het nummer Club Classics. Na het beluisteren van dit album kunnen velen zich daarbij aansluiten.