De Amerikaanse indierockzangeres Sophie Allison, beter bekend als Soccer Mommy, bracht dit jaar haar vijfde album uit. In Sometimes, Forever blijkt haar omvangrijke muzikale talent uit de vele variatie tussen de elf nummers op het album. Haar welbekende indiesound wordt afgewisseld door invloeden van harde rock, dromerige pop en een vleugje folk.
Soccer Mommy bracht in 2015 voor het eerst muziek uit, die ze toentertijd nog in haar slaapkamer produceerde. Haar carrière raakte vervolgens in een sneltreinvaart. De studioalbums die volgden vielen goed in de smaak bij een groot publiek en ze ging mee op tour met bands zoals Paramore en Vampire Weekend. Met Sometimes, Forever wijkt Soccer Mommy af van haar originele sound. Ze neemt de luisteraar mee door elf grungy, dromerige en vrolijke nummers. Krassende gitaren en upbeat drums gaan gepaard met teksten die op het eerste oog oppervlakkig lijken, maar na een aandachtige luisterbeurt allesbehalve blijken te zijn.
Muzikaal memorabel
De hese stem van Soccer Mommy is gemaakt voor de obscure en duistere nummers die op het album te horen zijn. Bij deze nummers zijn instrument en stem perfect in balans. Voorbeelden hiervan zijn Unholy Affliction en Darkness Forever. Er weerklinken interessante, mysterieuze tonen op deze grungy nummers. In het refrein van Unholy Affliction gaat haar fraaie stem gepaard met een spectaculaire drumpartij, wat elkaar goed aanvult.
Hoewel de kalme stem van Soccer Mommy de schreeuwende gitaren en harde drums mooi aanvult, missen de ruige instrumentale stukken die balans waardoor enkele minuten van het album niet prettig zijn om naar te luisteren. Op het eerste nummer van het album compenseert Soccer Mommy’s stemgeluid de stevige elektrische gitaar en dit zorgt voor haar herkenbare indierock sound. Als in de laatste minuut echter alleen haar band te horen is, blijft enkel lawaai over.
Niet ieder nummer op het album is een opeenstapeling van harde klanken. Zo zijn in het nummer With U zachtere instrumentale geluiden te horen wat de luisteraar doet denken aan een zoetsappig liefdesliedje. Wellicht is dit een compensatie voor de meer obscure nummers op het album. Hoewel het meer variatie in het album brengt, is het nummer wat saai door de vele herhaling. Na vier keer ‘Till all I can see is you there’ achter elkaar raakt de luisteraar verveeld. Dat is jammer, want met iets meer variatie in de melodie was dit nummer net zo sterk geweest als de rest van het album.
Van bitterzoet tot bibberen
Er loopt een melancholische rode draad door alle nummers die het gevarieerde album tot een geheel maakt. Deze melancholie is vooral te danken aan de teksten, waarin Soccer Mommy zingt over het verliezen van identiteit in roem en romances. De beschrijvende teksten lijken regelrecht uit het dagboek van een zelfbewust meisje te komen. Ook het zoetsappig klinkende With U heeft een bitterzoete nasmaak door het eerste couplet: ‘Your crystal eyes cut deep like a knife, They’re teaching me how to bleed, I’ll take the pain, Feel it everyday, Just to have you look at me’. Zelfs dit nummer, dat op het eerste opzicht op een vrolijk oppervlakkig liefdesliedje lijkt, heeft ze voorzien van een tekst die perfect de schaduwkant van een hartstochtelijke liefde laat zien.
Sometimes, Forever is een veelomvattend album. Dit is te danken aan aangrijpende teksten die zorgen voor een melancholische rode draad door het hele album. De rustige stem van Soccer Mommy komt het beste naar voren in gezelschap van luide gitaren, die bij enkele nummers helaas de overhand nemen. Soccer Mommy stelt zichzelf bloot aan de luisteraar door in teksten psychische- en liefdesproblemen te beschrijven. Ze laat haar brede muzikale talent als nooit eerder te voren horen door de vele afwisseling in haar nummers, die van zwaardere rock naar dromerige pop gaan. Hierdoor is het album een boeiende luisterervaring.
Wil je meer recensies van albums lezen? Je vindt ze hier.