Hoofdredactioneel commentaar
Om de pleister er nu echt maar een keertje af te rukken: ANS heeft geen papieren uitgave meer. Onder de façade van die pleister ettert een wond. De verspreiding van een papieren blad heeft geen nut meer, dat is een gegeven dat we al eerder toegaven. Nu wordt er nog eens een boel zout in de wond gestrooid. Het bloed, zweet en de tranen die komen kijken bij het maken van een pdf-variant, wogen niet op tegen de hoeveelheid waarin deze wordt gelezen. In verband met de aanhoudende maatregelen zijn we er wel zeker van dat het moeilijk wordt om die pdf’jes toch tot een papieren krant te laten drukken. Maar, goed, zachte heelmeesters maken stinkende wonden en dus roepen we dat geklooi tot een halt. Zoals je merkt, zijn we nog een beetje salty vanwege onze amputatie, maar we gaan onze tijd steken in het verbeteren van de kwaliteit van onze artikelen. Deze zullen nog steeds op de site worden geplaatst. Je kunt ze bijvoorbeeld vinden onder de menu’s van Opinie&Achtergrond of Vermaak.
Over zo’n opiniestuk gesproken, wat gebeurt er nou weer bij de Universitaire Studenten Rotzooi (USR)? Blijkbaar is Bas van der Zandt, die in 2017/2018 in de studentenraad van de bètafaculteit zat, er al ruim tweeënhalf jaar van op de hoogte dat de universiteit de medezeggenschapsraad selectief heeft ingelicht. Zo blijkt de medezeggenschapsraad waar hij deel van uitmaakte zeggenschap te hebben over slechts 1,7% van de besteding van de basisbeursgelden van dat jaar aan zijn faculteit. Van der Zandt had er, zo blijkt uit het Folia-artikel waarin hij hierover vertelde, grootse moeite mee om zijn opvolgers de ernst hiervan in te laten zien. Nou zijn we wel gewend om selectief te worden ingelicht door zowel universiteit als medezeggenschap, maar dit gaat ons toch wel wat ver hoor. Het feit dat bestuurders aan de RU het niet belangrijk genoeg vonden om de basisbeursgelden met de studentvertegenwoordigers te bespreken, is een blamage. Zij waren bij uitstek degenen die zeggenschap over deze geldbesteding verdienden, aangezien het geld bedoeld was voor kwaliteitsverbetering van onderwijs voor alle studenten.
Als de USR nou eens de ballen had om dit kwalijke feit pontificaal op haar kanalen te zetten, dan zouden studenten wellicht ook wat vaker voor hun rechten opkomen. Wij ANS’ers zitten eigenlijk in hetzelfde schuitje als Van der Zandt. Het kostte ons immers tijdens de interviews met de USR moeite om uit te leggen dat ze niet alleen moeten zeggen dat communicatie belangrijk is, maar ook de daad bij het woord moeten voegen. De USR mag een dag na publicatie van ons artikel dan zeer toevallig haar naam hebben veranderd, wij wachten nog even af of er inhoudelijk en op lange termijn ook dingen veranderen.
De hoofdredactie
De vierde ANS-nieuwsbrief zit nu in de mailbox van abonnees. Wil je ook elke drie weken onze nieuws-, opinie-, en achtergrondsartikelen ontvangen? Schrijf je hier in.
Rectificatie 23-2: In een eerdere versie van dit hoofdredactionele commentaar schreven we: ‘Zo blijken onze medezeggenschappers inspraak te hebben over slechts 1,7% van de besteding van de basisbeursgelden.’ Hiermee doelden we op de 1,7% van de basisbeursgelden van 2017/2018 aan de faculteit waarvan Van der Zandt in de raad zat, zoals hijzelf in het Folia-artikel beschrijft. Omdat dit ook kan worden gelezen als universiteitsbrede, meerjarige basisbeursgelden, hebben we nu benoemd om welke precieze basisbeursgelden het ging.