Home Artikelen De irrealistische analist: ‘Heeft u al een keuze kunnen maken?’

Derdejaars student Tonnie de Benis heeft op de universiteit mateloos leren nuanceren. Iedereen weet echter dat een goed verhaal ontstaat met een leugentje of een zware overdrijving. In zijn column laat hij de nuances varen op een zee met meer dan één korreltje zout.

Na een lange dag studeren op de universiteit en uren luisteren naar pratende docenten, luister ik nu naar mijn knorrende maag. De glucosevoorraad in mijn lever is verder gedaald dan het toekomstperspectief van de gemiddelde student tijdens een pandemie. Om mezelf te belonen voor mijn harde werk, besluit ik te gaan eten in De Refter. Daar kunnen studenten op vlugge en eenvoudige wijze een maaltijd verkrijgen. Tenminste, dat dacht ik.

Voordat ik binnenkom heb ik mijn zinnen gezet op een simpele friet met een hamburger. Niet veel later word ik door alle verschillende keukens blootgesteld aan de oneindige hoeveelheid variërende voedselwaren. Op dat moment begin ik aan mijn voornemen te twijfelen, maar houd ik toch vast aan mijn initiële plan. Terwijl ik aan het bestellen ben, verenigen zich achter mij Verlichte studenten. Op onverklaarbare wijze merk ik aan hun vijfdehands wijde broeken en brillen zonder glazen dat zij hier vaker komen. Zodra ik eindelijk mijn keuze kan doorgeven, begint de medewerker met een uiterst complexe vragenlijst.

Als ik nog een koffie wil bestellen, kan ik een gerecycled bekertje in een van de prullenbakken zoeken.

Ik krijg de opties mijn veganistische hamburger semi-medium rare of medium-semi rare te laten bakken. Vervolgens krijg ik de instructie om te kiezen tussen de Nijmeegse of Arnhemse botanische tuin, om daarna exotische planten uit die tuin te selecteren waarvan de burger moet worden gemaakt. Nadat de burger is samengesteld moet ik kiezen uit Beter-Leven-friet of scharrelfriet, waarbij beide varianten worden gebakken in een frituur met genoeg ruimte en voldoende daglicht. Ik dien daarna mijn voorkeur voor een Braziliaans of een Indonesisch regenwoud uit te spreken dat moet worden gekapt om mijn dienblad van papier te voorzien. Deze bomen hebben een eerlijke prijs ontvangen voor het feit dat ze zijn omgehakt. Wanneer ik nog een koffie wil bestellen, kan ik voor een gerecycled bekertje in een van de prullenbakken zoeken. Op dat moment verdrink ik in een oceaan van oneindige keuzes en slaat mijn innerlijke homo economicus op hol. De ongeduldige mensen achter mij in de rij cirkelen als meeuwen om mij heen terwijl ik aan het verzuipen ben. Tot overmaat van ramp word ik geconfronteerd met de absurde prijs voor mijn maaltijd. Nu begrijp ik eindelijk waar de term duurzaam vandaan komt.

Huilend ren ik terug naar huis met nog steeds een lege maag. Mijn tranen drogen op wanneer ik zie dat er eten is gemaakt: wraps met groente en kip. Na een overheerlijke hap verdwijnen al mijn zorgen. Soms is het beter om geen keuze te hebben.

Dit artikel verscheen eerder in ANS-krant 8.

1 Reactie

Helnak 11 maart 2022 - 20:08

Nou, je gelooft het nooit. Maar ik had laatst exact dezelfde soort situatie

Antwoord

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen