Vanochtend verscheen een brief van een rechtenstudent aan de Radboud Universiteit in de Volkskrant, waarin hij zijn ergernis uitte over het offline halen van opgenomen colleges. Volgens Roel Schutgens, vice-decaan van de rechtenfaculteit, probeert de faculteit de studenten hier juist mee te helpen en structuur te bieden.
In de brief schrijft Sjoerd Bakker, masterstudent Staats- en Bestuursrecht, over het bingewatchen van colleges, omdat ze een week na het uploaden offline worden gehaald. Hij hekelt de vaderlijke houding van de faculteit, die tegenover studenten verklaart de colleges van het web te verwijderen om te voorkomen dat studenten ze pas aan het einde van het semester kijken. Volgens Bakker kunnen studenten zelf wel bepalen of ze een college op tijd terugkijken. Hij gist naar mogelijke achterliggende redenen naast de gegeven verklaring voor het offline halen van de colleges. Bakker denkt dat de regel eigenlijk is gestoeld op de angst dat studenten de waarde van colleges niet meer inzien en slechte resultaten bij tentamens halen.
Roel Schutgens, vice-decaan onderwijs van de faculteit, laat weten dat er geen sprake is van angst, maar dat de regel aan de faculteit juist op signalen vanuit studenten is gebaseerd: ‘Afgelopen zomer gaven studenten in panelgesprekken aan dat ze het heel moeilijk vonden om in tijden van online onderwijs structuur in hun leven te houden en aan het werk te blijven. Velen vertelden dat ze hun studie steeds uitstelden.’ Hierom nam de faculteit de ‘coronamaatregel’. ‘We zagen het als onze verantwoordelijkheid om studenten te stimuleren wekelijks met de studie bezig te zijn’, licht Schutgens toe. ‘Voor sommige studenten is dat niet nodig, voor anderen wel.’
Leven niet zuur maken
Volgens Schutgens is Bakker niet de eerste die over het offline halen van colleges klaagt. Ook andere studenten morren erover en vinden de maatregel kinderachtig of ouderwets. ‘We hebben voortdurend dit verhaal uitgelegd: we denken dat we jullie hiermee helpen. We doen dit niet om hun het leven zuur te maken’ licht hij toe. De medezeggenschapsleden tegenover wie Schutgens dit dan verklaart, tonen volgens hem na deze uitleg vaak begrip voor de regel.
Bakker vertelt in zijn brief dat studenten de colleges downloaden en onderling delen, wat de maatregel alsnog niet effectief maakt. Schutgens stelt hier niet van op de hoogte te zijn. ‘Dit horen ze ook niet te doen. Al onze studenten hebben namelijk een integriteitsverklaring afgelegd waarin ze beloven geen materiaal van docenten of medestudenten te verspreiden’, legt hij uit. Toch geeft de brief van Bakker hem geen aanleiding tot handelen. ‘Wij zijn niet de politie en we zijn er niet op uit opsporingsmethoden in te zetten tegen onze studenten’, aldus de vice-decaan. Hij vertelt er in beginsel vanuit te gaan dat de studenten de integriteitsverklaring niet schenden. Mocht er echter concreet bewijs worden voorgelegd, treedt de faculteit wel op.