Home Artikelen DJ Eva Vrijdag knalt door het Nijmeegse nachtleven

Eva Vrijdag (24) is niet meer weg te denken van Nijmeegse dancefeestjes en -festivals, zoals Subcultuur en Drift. Het geheim achter dit succes lijkt vooral haar authenticiteit. ‘Ik doe wat ik leuk vindt, take it or leave it.’

In het notoire, oude pand van Doornroosje is Eva Vrijdag meerdere dagen per week in haar studio te vinden. Het kleurrijke, met graffiti bespoten pand, waar tot 2014 nog onstuimige dance-avonden gehouden werden, vormt nu de uitvalsbasis van de Nijmeegse DJ, die haar studentenkamer vol draaitafels heeft ingeruild voor een serieuze studio. 

Vrijdag heeft inmiddels al meerdere grote gigs binnen Nijmegen op haar naam staan. Zo sloot ze afgelopen mei de mainstage af op Subcultuur, draaide ze op het door haarzelf georganiseerde Forza, en staat ze binnenkort op Onder de Radar en Into the Woods. Ook buiten onze landsgrenzen heeft het dancepubliek inmiddels kennis kunnen maken met haar energieke, acid-trance sets met hier en daar wat hardhouse. Al blijkt het voor Vrijdag zelf ook lastig om haar stijl te typeren: ‘Mezelf plaatsen in een genre vind ik heel lastig, ik doe vooral wat ik zelf leuk vind.’

Gescout op huisfeestjes

Al voor haar zestiende ontstond er bij Vrijdag een intrinsieke passie voor draaien. ‘Toen kocht ik mijn eerste draaitafel. Ik was altijd al wel veel met muziek bezig, terwijl mijn ouders niet per se heel muzikaal zijn. De kant van mijn vader, de Vrijdagkant, is wel actief in het theater en in de televisiewereld, dus dat creatieve zit wel in de familie. Mijn zus ging vaak naar festivals en ik vond de DJ’s toen heel interessant.’ Op feestjes was Vrijdag degene met de AUX-kabel in handen. ‘Ik vond het leuk om dan een vette track te delen. Ik heb heel veel uren thuis gedraaid met mezelf als enige publiek. Totdat je op verjaardagen en huisfeestjes wat gaat draaien.’ Waar corona voor veel artiesten een bedreiging vormde, heeft het Vrijdag juist vleugels gegeven: ‘De huisfeestjes in de coronatijd waren de enige plekken waar gedraaid kon worden. Belangrijke organisatoren van evenementen waren daar aanwezig. Zodra alles weer open ging, werd ik door hen uitgenodigd.’ 

Het Noord-Brabantse dorpje Sint Anthonis, waar Vrijdag vandaan komt, staat in schril contrast met de wereld waarin ze zich nu bevindt. Familie en vrienden zijn echter haar grootste supporters. ‘Ik probeer mijn ouders wel een beetje mee te nemen, ze beginnen het wel wat meer te begrijpen. Zo gingen ze mee naar Subcultuur. Mijn vrienden hebben mij altijd erg gesteund en zijn altijd enthousiast geweest. Dat zij er nu ook vaak bij zijn vind ik zó tof.’ Volgens haar kan het zonder deze steun soms ook eenzaam zijn: ‘Als je het allemaal alleen doet, dan is het een stuk minder leuk, omdat je het niet kan delen.’


Tandartsstoel in de ochtend, trance in de avond

Een DJ-bestaan brengt wel de nodige abnormaliteiten met zich mee. Vrijdag is naar eigen zeggen ‘een ochtendmens met behoefte aan ritme’, wat zorgt voor hoge contrasten binnen haar week. ‘Maandag is eigenlijk mijn zondag. Daarna start ik mijn werkweek met het zoeken naar nieuwe nummers voor mijn volgende optreden, het bijwerken van de socials en het sleutelen aan mijn eigen producties.’ De slapeloze nachten in het weekend worden doordeweeks afgewisseld met vroege wekkers. ‘Dan sta ik elke dag vroeg op en ga ik om tien uur al naar bed.’

Die ‘normale’ elementen van het leven vormen voor Vrijdag een houvast in een turbulente wereld. Op donderdagochtend, net voordat het weekend losbarst, stapt ze gewoon op de fiets naar haar werk. ‘Ik werk nog één dag in de week als mondhygiënist. Dan heb ik tenminste nog één dag ritme.’ Ze hoopt de combinatie nog lang vol te kunnen houden. ‘Dan kun je ‘‘gewoon’’ nog even naar werk en ben je met collega’s. En het is ook een back-up, want je weet nooit hoe het gaat lopen. Zo blijft het leuk, denk ik. Nu heb ik niet het idee dat móet draaien. Ik heb altijd iets waar ik op terug kan vallen. Op die manier blijf ik er plezier in hebben.’

‘Ik werk nog één dag in de week als mondhygiënist. Dan heb ik nog tenminste één dag ritme.’

Niet slechts een hype

Dat plezier en Vrijdags nuchterheid zorgen ervoor dat ze zich weet te onderscheiden binnen een genre waar nieuwe DJ’s als paddenstoelen uit de grond schieten. ‘Ik wil niet meeliften op een hype en probeer echt te kijken naar wat ik zelf leuk vind. Mijn sound varieert heel erg. Toen ik in wat vroegere tijdsloten zat, draaide ik meer hardhouse, maar nu ga ik meer die nieuwe trance en acid kant op. Ik voeg daar dan delen van mezelf aan toe en dat maakt dat een set wel eigen klinkt.’

Iets meer dan een maand geleden bracht Eva Vrijdag twee nieuwe nummers, Move en Inslag, op haar naam uit. Het produceren is ook noodzakelijk, vertelt ze: ‘Als je niet zelf muziek maakt, kom je echt op een plateau. Het is goed om iets op je naam te hebben als artiest, omdat het je ook onderscheidt.’ Desondanks beaamt ze dat het spannend blijft om eigen muziek te draaien in sets. ‘Het is iets kwetsbaars, want je deelt iets wat jij zelf maakt. Maar uiteindelijk doe ik wat ik leuk vind en als dat niet wordt gewaardeerd, dan is het take it or leave it.’

Nijmeegse knaldrang

Foto: Sanne Wallerbos

Nijmegen is de plek waar alles voor Vrijdag samenkomt: ‘Hier draaien is echt het allerleukste’, vertelt ze enthousiast. ‘De sfeer is gewoon super goed. Veel mensen vragen wanneer ik richting Amsterdam zal gaan verhuizen, maar eigenlijk merk ik dat de scene hier ook heel groot is. Op feestjes zoals Subcultuur en Drift kennen ze me en geven ze me een kans door middel van een goed tijdslot.’ Tijdens thuiswedstrijden wordt ze daarnaast omringd door haar trouwste fans. ‘Als je klaar bent, wordt je onthaald door trotse vrienden en familie, dan denk je wel van: “Ohja, dit heb ik wel even geflikt.” En dan ga je gewoon weer doodleuk op je fietsje naar huis.’ Voorlopig zal ze de Waalstad dan ook niet verlaten: ‘Over een paar maanden ga ik uit mijn studentenkamer verhuizen, maar ik blijf hier gelukkig voorlopig nog wonen.’ 

Buiten Nijmegen ervaart Vrijdag de dancewereld overigens ook als plek met een prettige werksfeer. ‘Je hoort weleens verhalen uit de oude trance– en technowereld dat er misschien wat competitie heerste’, vertelt ze. ‘Maar in mijn omgeving steunt iedereen elkaar en er heerst een open, gemoedelijke sfeer. Ook als vrouw voel ik me veilig en dat is natuurlijk niet altijd vanzelfsprekend.’

De dance-industrie is lang een door mannen gedomineerde wereld geweest, wat tegenwoordig nog steeds kan doorschemeren. Grote vrouwelijke DJ’s, zoals KI/KI, één van Vrijdags grootste voorbeelden, vertelde eerder aan De Volkskrant dat er weliswaar vooruitgang is geboekt, maar dat seksistische opmerkingen nog steeds gemaakt worden. Vrijdag heeft dat zelf nooit meegemaakt, maar kent wel de verhalen. ‘We hebben een DJ-community voor vrouwen, waarin we verhalen delen en van alles in kunnen vragen. Ze willen ook een keer een borrel plannen. Zo’n groep is leuk, maar het voelt ook sterk, als vrouwen binnen de DJ-wereld.’

‘In Nijmegen draaien is echt het allerleukste.’

Toekomstmuziek

De toekomst is veelbelovend. Voor de DJ zal de aandacht vooral gaan naar het produceren van eigen nummers. ‘Dit jaar zijn er nog twee andere die ik ga uitbrengen’, kondigt ze aan. ‘Daar gaat wel wat tijd in zitten, omdat ik met produceren pas net begonnen ben. Ik volg nu ook een deeltijdstudie bij de Dutch Dance Music Academy hier in Nijmegen, om zo veel mogelijk uit een track te kunnen halen. Uiteindelijk is het doel om veel van mijn eigen nummers te kunnen draaien in m’n sets, die ook nodig zijn om internationaal bekend te worden.’ 

Dat laatste klinkt voor de Nijmeegse DJ nu nog ver weg. Al is een uiteindelijke, internationale doorbraak wel iets waar ze soms van durft te dromen. ‘Voor hen is je muziek allemaal nieuw, dus het is superleuk om dat met nog meer mensen te kunnen delen. Ik heb weleens in Berlijn opgetreden toen ik spontaan werd gevraagd om in te vallen op een feest van Malugi en Marlon (Hoffstadt, red.).’ Maar ook de Nederlandse festivals, zoals Wildenburg staan nog hoog op haar wensenlijstje.

Volgens Vrijdag moet je ook een beetje geluk hebben, wil je doorbreken. ‘Je moet maar net gezien worden. Voor sommige DJ’s duurt het jaren om opgepikt te worden.’ Aan draaiende studenten met ambities geeft ze een paar aanbevelingen mee: ‘Doe het vooral omdat je het leuk vindt, dan wordt je vanzelf gezien. Straal je passie uit en geniet ook van kleinere huisfeestjes en verjaardagen, die zijn juist geweldig.’

Dit interview zal tevens in de aanstaande ANS-krant verschijnen.

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen