Vandaag de dag vindt iedereen overal ergens wat van en vliegen de meningen je om de oren. Wat is eigenlijk het standpunt van de Nijmeegse student rondom actuele thema’s? In Het Studentenstandpunt geven leden van het Radboud Studentenpanel hun kijk op de zaak. Dit keer: OV-stakingen.
Dion (24), educatieve masterstudent Geschiedenis
‘Ik heb niets tegen de stakingen. Ze hebben vooral lokaal plaatsgevonden, dus ik heb er zelf weinig last van gehad, maar ik sta ook achter de redenering van de stakers. De man van mijn collega is buschauffeur en zij legde uit dat vertraging afgaat van zijn pauzes. Dat vind ik echt belachelijk. Ook vertelde zij dat het originele plan was om actie te voeren door gratis ritjes aan te bieden in plaats van te staken, maar dat mocht niet van de rechter. Hierdoor heb ik nog meer begrip voor de keuze om te staken.
Ik vind dat de belangen van de stakers opwegen tegen die van gedupeerde reizigers, mits het niet te lang duurt. Als de stakingen nog maanden gaan duren, wordt het een ander verhaal. De verantwoordelijkheid ligt dan echter nog steeds bij de bedrijven, en niet bij de stakers.
De universiteit moet studenten die hier last van hebben wel tegemoet komen. Dit schiet nu nog tekort. Tijdens de lockdown is er een heel systeem van digitaal lesgeven opgezet. Nu zijn opleidingen huiverig om daarnaar terug te keren, terwijl dat juist een uitkomst kan bieden voor studenten die in moeilijkheden komen door de stakingen.’
Roos (21), bachelorstudent Biomedische Wetenschappen
‘Ik heb last van de OV-stakingen omdat ik afhankelijk ben van de tram en bus om op de campus te komen. Ik woon namelijk in Utrecht terwijl ik studeer in Nijmegen. Vooral als ik om half negen ‘s ochtends college heb, is het heel lastig om op tijd te komen. De stakingen zijn veel mensen tot last, vooral kwetsbare mensen.
Ondanks dat ik de stakingen niet fijn vind, zie ik wel dat ze nodig zijn. De arbeidsomstandigheden van de stakers zijn namelijk niet acceptabel. Er is veel frustratie richting de stakers, terwijl die frustratie gericht zou moeten zijn op de overkoepelende bedrijven die geen betere arbeidsomstandigheden creëren. Ik zou graag zien dat de overheid ingrijpt en probeert te bemiddelen tussen de werknemers en de bedrijven. Deze twee partijen komen er met zijn tweeën namelijk niet uit.
Hoewel de faculteit zich bewust is van de problemen, gaan lessen op stakingsdagen fysiek door en blijven ze verplicht. Docenten besluiten soms individueel om online lessen op te zetten, maar dat is niet het beleid van de faculteit. Ik vind dat ze zich er wat makkelijk van afmaken door te zeggen dat studenten het zelf moeten oplossen. Dat is soms niet haalbaar.’
Isa (22), bachelorstudent Sociologie
‘Ik heb begrip voor de buschauffeurs die actievoeren. De lonen moeten omhoog en de werkdruk omlaag. Er wordt nu te veel van ze gevraagd. Ik denk echter wel dat je jezelf als branche kan tegenwerken door te veel te staken. Het leidt tot frustratie, waardoor mensen zich tegen je keren. Hierom denk ik dat de OV-stakingen te veel worden, zowel voor het belang van de stakers als voor de reizigers. In eerste instantie waren er stakingen gepland op de dag van de Provinciale Staten- en Waterschapsverkiezingen. Dat zou te ver zijn gegaan. Zelf woon ik in Nijmegen, maar ik sta nog ingeschreven in Arnhem. Het was dan moeilijk geweest voor me om te gaan stemmen.
De universiteit komt gedupeerde studenten niet goed tegemoet. Met verplichte werkcolleges zijn docenten niet erg coulant, maar met name tentamens vormen een probleem. Onlangs had ik een tentamen op een dag dat er zou worden gestaakt. De docent had pas de dag van te voren iets op Brightspace gezet. Het kwam neer op: “Let op, er zijn stakingen, zorg maar dat je iets regelt.” Dat gaat niet zomaar. Voor veel mensen, vooral eerstejaars, is alternatief vervoer regelen of bij iemand in Nijmegen blijven slapen geen optie. Het lijkt mij goed als er in die gevallen een derde kans voor het tentamen komt.’
Pjotr (23), masterstudent Particle and Astrophysics en Filosofie van de Natuur- en Levenswetenschappen
‘Ik vind staken heel redelijk. Staken is niet iets wat je snel of graag doet. Je loopt het risico op breuken binnen je vakbond en op negatieve aandacht. Het wordt dan ook alleen ingezet als werknemers heel onredelijk worden behandeld. Ik vind dat de belangen van de stakers daarom opwegen tegen die van reizigers. Staken kan er namelijk voor zorgen dat er in de toekomst sneller wordt geluisterd naar belangen van werknemers, waarmee nieuwe stakingen worden voorkomen. Mensen zullen boos zijn, maar dat weten vakbonden ook. Als stakingen in het verleden hebben geholpen, vind ik het redelijk om daar opnieuw voor te kiezen. Ik snap dat het vervelend is voor sommige reizigers, maar het is al helemaal vervelend als je geen goed pensioen hebt terwijl je heel veel uren moet draaien.
Zelf heb ik niet veel last gehad van de stakingen, want ik maak niet veel gebruik van het OV. Er zijn wel mensen in mijn omgeving die er gebruik van maken, maar ik heb van hen niet veel negatieve dingen gehoord over de stakers. Ze vinden het simpelweg een beetje vervelend. Ik heb het idee dat mijn opleiding verhinderde studenten voldoende tegemoet komt. De hoorcolleges die kunnen worden opgenomen, kwamen sowieso al online. Werkcolleges zijn meestal niet verplicht. Als dit wel het geval is, kun je makkelijk een mailtje sturen en dan is het prima.’
Wil je meer meningen van studenten lezen? Je vindt ze hier.