Home Artikelen Hoofdredactioneel commentaar: een warm welkom

Een warm welkom

Je zit in de overvolle trein richting Nijmegen voor de introductieweek. Je moet noodgedwongen gebruik maken van de spoorwegen nu de snelwegen dienen als rage room voor de boeren. Je had nog zo geregeld dat jij en je vrienden met de auto naar Nijmegen zouden gaan en jullie de benzinekosten zouden splitten. Dat was goedkoper dan een treinticket dat je volledig uit eigen zak moet betalen nu je dit jaar pas vanaf 1 september gratis kunt reizen.

Je verwachtte aan te komen in ‘Havana aan de Waal’ waar iedereen met linnen tassen bij de Ekoplaza boodschappen doet. Het klimaatbewuste imago van de stad kan je echter niet rijmen met de met stickers bevuilde straten en infrastructuur gebouwd op auto’s. Je vraagt je af waar dat imago vandaan komt wanneer een meisje met geupcyclede sieraden langs loopt en je een spandoek spot met daarop ‘Radboud Impact Festival’. Je realiseert je dat het de Radboud Universiteit en haar studenten zijn die al honderd jaar hun linkse stempel op de stad drukken.  

Uitgeput van alle introductie-activiteiten wil je gaan slapen, maar je hebt nog geen adres om te overnachten. De RU had je gewaarschuwd niet te komen als je geen slaapplek hebt. Het was echter al te laat om je in te schrijven bij een andere universiteit, dus je besloot toch te gaan. De campings zitten helaas al vol met studenten die geen kamer kunnen vinden en de noodopvangen met vluchtelingen die nog altijd geen structurele opvanglocatie hebben. Wanhopig klamp je een jongen met krulletjes aan totdat hij je laat slapen in zijn immense kamer met telescoop. Je bewondert de kamer en bedenkt dat je nooit zo’n kamer zult krijgen, als het überhaupt ooit lukt om een kamer te vinden. Hongerig kruip je jouw slaapzak in, want boodschappen zijn te duur en het goedkopere alternatief bij de Refter is veel te ranzig volgens de ANS recensie die je hebt gelezen. 

Deze dag was slechts een voorproefje van het armoedige studentenleven dat je te wachten staat. Angstig ga je op zoek naar manieren om de zielige studenten te emanciperen. Je kan de vlag omgekeerd ophangen om de noodsituatie uit te roepen voor de studenten, maar je wil echt in actie komen. Je moet toch nog een vereniging kiezen om het echte studentenleven te ervaren en denkt erover om bij een studentenpartij aan te sluiten. Nadat je urenlang wakker hebt gelegen om de successen van studentenpartijen voor de geest te halen vraag je je af: wie heeft er de afgelopen jaren wel wat voor elkaar gekregen? Was het niet ANS die als eerste pleitte voor gratis menstruatieproducten op de campus? Was het niet ANS die de RU aansprak te stoppen met het opnemen van colleges, ver voordat de RU daar iets van wilde weten? Het is je eureka moment om drie uur ‘s nachts. Je hebt je roeping gevonden. Enthousiast besluit je op 9 september naar de ANS welkomstborrel te komen.

Dit is het hoofdredactioneel commentaar van ANS-krant 1 (J37).

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen