Stem dan
Het is vandaag zover: we kunnen naar de stembus voor de verkiezingen van de Provinciale Staten en Waterschappen. Elke verkiezing is weer een feest voor de democratie, maar als de Tweede Kamerverkiezing het equivalent is van een extravagante sweet sixteen, zijn deze verkiezingen het equivalent van de verjaardag van een 83-jarige waarbij zijn enige nog levende vriend langskomt om samen bridge te spelen. Het is nog maar de vraag of dit jaar meer genodigden komen opdagen. Met de stakingen in het streekvervoer vandaag is er namelijk nog een smoesje bij gekomen om niet richting het stembureau te trekken. Waar buschauffeurs smeken om een pauze om hun benen te strekken, zijn wij blijkbaar te beroerd om onze benenwagen op te starten en een goede vijfhonderd meter te lopen. Hoewel mensen vast en zeker lui zijn, zit het grootste probleem waarschijnlijk in de onwetendheid over wat het provinciale bestuur en het waterschap precies doen. Dat het waterschap iets met water doet weten we wel, maar in hoeverre dat ons moet boeien, is voor velen onduidelijk. Hopelijk heeft afgelopen zaterdag dat opgehelderd. Als we het waterbeheer aan de VVD overlaten, wordt water gebruikt om een vredig protest van Extinction Rebellion weg te spoelen in plaats van om de biodiversiteit te bevorderen.
Hoewel we ervan uit gaan dat jullie studenten niet willen dat je kamer onder water komt te staan of het klimaat wordt vernacheld, hebben deze verkiezingen ook op een andere manier invloed op de studentenpopulatie. Indirect stemmen we namelijk op veranderingen in het hoger onderwijs. Wetsvoorstellen over onder meer onderwijs moeten door de Eerste Kamer worden ingestemd. Wie in het senaat komt, wordt op zijn beurt bepaald door het provinciale bestuur. Onderwerpen als digitalisering en internationalisering staan daar de komende tijd op de agenda. Wij studenten moeten niet terugdeinzen om ons uit te spreken over dit soort moeilijke onderwerpen, zoals onze rector Han van Krieken wel doet. Nooit nam onze lieve rector een stevig standpunt in op deze onderwerpen. Haast apathisch reageerde de Radboud Universiteit op problematische ontwikkelingen. Het leidde tot bizarre taferelen, zoals de uitleg in het jaarverslag over waarom er nu al voor het zoveelste jaar op rij méér studenten bij komen: ‘Dit is geen resultaat van strategie; de universiteit heeft geen groeidoelstelling.’ Nu het moment is aangebroken dat geen standpunt innemen onhoudbaar is, piept hij er snel tussenuit. Hij pakt natuurlijk wel eerst nog even het feest van het 100-jarige bestaan van de universiteit mee.
Wij studenten hebben geen invloed op de zoektocht naar een nieuwe rector, die vast weer een oude, witte man zal zijn. Wel kunnen wij er indirect voor zorgen dat er andere oude, witte mannen in de Eerste Kamer belanden, die wellicht meer richting geven aan de universiteit dan onze rector klaarblijkelijk doet. Pak je verantwoordelijkheid dus en ga stemmen. Misschien speelt jouw stem wel meer klaar dan de rector in zijn hele termijn.
Dit hoofdredactioneel commentaar staat in ANS-krant 9.