Scherper dan De Speld en ook makkelijker te vinden: De Hooiberg. De nieuwsrubriek waar je zo doorheen prikt. Deze keer: grote onzekerheid onder jongvolwassenen over de toekomst van de Blokker.
De pechgeneratie krijgt klap na klap te verduren in de huidige maatschappij. Het leenstelsel, de huizencrisis, maar bovenal: het onzekere lot van de Blokker. Het ene moment gaat de keten haar deuren sluiten, het andere moment wordt het faillissement toch geblokkeerd. Moet de student afscheid nemen, of toch nog Douwe Egberts punten gaan sparen?
Het was de afgelopen jaren spannend: kon men nog die broodtrommel van vijftien euro kopen, mocht de impulsaankoop van een Swiffer stofdoek nog ongedaan gemaakt worden? ‘Iedereen kent de Blokker gewoon: je loopt er even binnen, je ziet al die dingen die goedkoper zijn bij de Action, en je loopt weer weg. Ik ga dat wel echt missen’, zegt Janna (21, Biologie). ‘Je kunt je dan bijna inbeelden hoe het is om een stofzuiger te kunnen betalen’, voegt een klasgenoot eraan toe. Beiden zijn opgegroeid met een Blokker die bijna of volledig failliet gaat, maar de onduidelijkheid maakt hen, zoals vele studenten, onrustig. ‘Toen ik het nieuws las over dat het nu echt zo ver is, voelde ik toch een soort opluchting’, vertelt Janna. ‘En nu blijven sommige Blokkers dus toch open en komt er misschien een doorstart? Ik krijg er echt stress van.’
‘We zien dat de Blokker de afgelopen jaren een storende factor is geworden in de mentale gezondheid van jongvolwassenen’, zegt studentenpsycholoog Dieuwertje Blokker. ‘Ze weten niet waar ze aan toe zijn.’ Duidelijkheid over de toekomst van de winkelketen zou rust brengen, waardoor veel jongeren het definitieve faillissement toch als een lichtpuntje zagen. ‘Maar we leven in een vergrijsde samenleving, en ouderen houden naast het tekort aan huizen en een grote druk op de zorg, ook de Blokker in stand. Dit alles komt op het bordje van de pechgeneratie.’
Hoe deze stress tot stand komt, legt psychologe Blokker uit met een alledaagse vergelijking. ‘Voor jongvolwassenen voelt het alsof ze al een paar jaar afscheid aan het nemen zijn. Het is alsof iemand op visite op de knieën slaat en zegt: “goh, ik zal maar eens gaan”, en vervolgens gewoon blijft zitten. En dat dan voor vijf jaar.’ Helaas moet ook deze psycholoog toegeven dat duidelijkheid nog niet in zicht is. Vooralsnog blijft de Nijmeegse oranje huis- tuin- en prullenzaak gesloten, totdat een volgende ondernemer met een midlife crisis de deuren weer opent.
De Blokker wilde niet inhoudelijk reageren op de kwestie van hun rol in de mentale gezondheidscrisis in de pechgeneratie.