In Kamervragen gaan twee studenten op ontdekkingstocht in elkaars kamer en speculeren ze over de persoonlijkheid, activiteiten en vreemde trekjes van de bewoner. Kunnen ze uitvinden wat voor persoon er achter de kamer schuilgaat? Deze editie: Anne en Tessa.
Tessa op bezoek bij Anne
‘Spannend’, zegt Tessa als ze de opgeruimde kamer van Anne binnenloopt. Het eerste wat ze ziet zijn de met tekst bedrukte shirtjes en andere spullen die overal te vinden zijn. ‘Het lijkt wel Koreaans’, zegt ze refererend aan de opdrukken. ‘Althans, ik weet niet of het Koreaans is want ik spreek zelf geen Koreaans’, voegt ze daar snel lachend aan toe. Niet veel later ziet ze een boek staan met de tekst ‘Food of Korea’ op de rug. ‘Het moet dus wel Koreaans zijn’, concludeert ze.
Onderzoekend kijkt Tessa naar de andere boeken op het boekenplankje. Ze ziet geen studieboeken staan. ‘Wat vreemd. Ik heb er heel veel’, zegt ze verbaasd. Er staat wel een boek met de titel History tussen de romans, maar dat brengt haar niet op andere gedachten: ‘Volgens mij is dat gewoon een leesboek.’ Gissend naar de persoon achter de kamer gaat ze dan ook meer af op de algemene indruk die ze krijgt. Ze wijst op een zithoekje met een opvallend grote koffiemachine en luxueuze grijze zitstoelen. ‘Dit heeft de vibe van een businessachtige studie, of anders rechten of iets dergelijks.’
Dan valt haar oog op de spullen in de vensterbank. Ze ziet een groepsfoto waar ze een andere student op herkent. De feestelijke foto amuseert haar: ‘Zou ze hier op staan? Dit lijken mij vier creatieve types. Misschien zit ik toch helemaal fout qua studie.’ Ze weet inmiddels wel zeker dat het een vrouw is, want als ze zich nog eens omdraait ziet ze jurken hangen aan de kamerdeur. Naast een jurk hangt dan weer een The North Face-jas en een pet. Ze weifelt, maar schiet dan in de lach en zegt resoluut: ‘Het moet een stoer persoon zijn, maar dan wel een stoer persoon met goede galajurken.’
Aan het einde van de zoektocht stelt ze inderdaad haar mening over de studie bij. ‘Hier ligt nog meer Koreaans eten en Codenames van Disney en een gamecomputer!’ roept ze uit als ze in het televisiemeubel kijkt. ‘Ze heeft echt iets met cultuur. Ik denk eigenlijk dat deze persoon zo’n kleine studie doet die in het Erasmusgebouw zit, taalwetenschappen bijvoorbeeld. Laat ik daar maar voor gaan.’ Het enige wat ze dan nog te gokken heeft, is een eventuele sportieve hobby van de eigenaar van de kamer. Ze wijst op een grote zak rijst die in een hoek staat. ‘Als dit eiwitpoeder was, dan was dat een goede hint geweest, maar nu zou ik zeggen: ticketuren in het RSC.’
Anne op bezoek bij Tessa
‘Ja!’ roept Anne vrolijk zodra ze onder de deurpost van de knusse kamer van Tessa in het Willemskwartier doorloopt. Ze past er net onderdoor. Het eerste wat opvalt aan deze kamer is de kleine deur en het grotendeels aflopende dak. Het dak is op sommige plekken zo laag, dat je niet overal in de kamer kunt staan. ‘Het moet dus een klein persoon zijn’, concludeert Anne. In al haar enthousiasme trekt ze direct nog een aantal conclusies: ‘Het is een jongen!’, roept ze uit het niets. ‘En het is een muzikaal persoon’, zegt ze wijzend op de vele instrumenten die in de kamer te vinden zijn. Vervolgens kijkt ze naar de stapels boeken die in de kamer liggen. ‘Psychologie, psychologie, psychologie, behaviour… Hij moet wel psychologie studeren.’
Kort daarna gaat ze over tot een diepere analyse van de persoon achter de kamer. ‘Het is sowieso een georganiseerde man, al zou het kunnen dat het hier alleen zo netjes opgeruimd is omdat de persoon wist dat ik langs zou komen.’ Ze ziet kampeerspullen in een hoek liggen. ‘Het is ook een sociale jongen. Als je van kamperen houdt, dan ben je een sociaal wezen, want dan moet je gaan converseren met mensen op de camping.’ Anne twijfelt echter snel weer over de kampeerhobby als ze een doos met platen ziet liggen en allemaal verschillende soorten bierviltjes. Dat wijst meer op een festivalganger volgens haar. ‘Mensen die van festivals houden zijn ook gezellig’, verklaart ze. Anne springt geamuseerd van hot naar her. ‘Dit begint op een crime scene investigation te lijken’, zegt ze lachend.
Even later zegt Anne na een korte stilte: ‘Misschien moeten alle “hij’s” in het artikel toch worden aangepast naar “zij’s.”’ Daar is ze zeker van nadat ze nog even een blik in een schoen heeft geworpen. ‘Dit is maat 39, dus het moet eigenlijk wel een vrouw zijn.’ Al met al vindt ze het een leuke kamer. Toch heeft ze nog een paar aanmerkingen. Het grote licht vindt ze bijvoorbeeld overbodig. ‘Die zou ik nooit aandoen’, merkt ze op. Daarnaast vindt ze dat het bed verder weggestopt zou mogen worden. ‘Ik weet ook niet of ik in dit huis zou willen wonen, maar dat komt puur door de buurt. De fiets van een vriend van mij is hier onlangs nog gestolen’, voegt ze daaraan toe.
Vragenuurtje
Tijd voor de confrontatie: hadden de studenten het bij het juiste eind of sloegen ze de plank compleet mis?
Eenmaal aangekomen in het Cultuurcafé op de campus hebben Anne (25, geschiedenis) en Tessa (22, psychologie) aan een half woord genoeg. Er ontvouwt zich een gepassioneerd gesprek over elkaar en elkaars bezigheden. ‘Echt een leuke kamer heb jij!’ roept Anne. ‘Dank je wel’, antwoordt Tessa. ‘Mensen noemen het ook wel “de paddenstoel”’, zegt ze direct, waarmee ze de bijzondere constructie van haar deur en het plafond verklaart. Even later stelt Anne de vraag die al een tijd in de lucht hangt: ‘Stoot jij nooit eens je hoofd als je dronken thuiskomt?’ Tessa legt daarop lachend uit hoe ze haar kleine deur iedere avond weer overleeft: ‘Ik ben niet zo groot en ik drink ook niet veel, dus tot nu toe is het goed gegaan. Maar mijn deur is inderdaad bizar klein.’ Het gesprek komt al snel op een gezamenlijke passie van de studenten: Azië. Tessa vertelt dat ze aan de studie taalwetenschappen dacht door alle spullen uit Korea en dat ze zelf in China is geweest, voor een stage op de middelbare school. Anne verklaart op haar beurt de aanwezigheid van alle Aziatische spullen in haar kamer. ‘Ik was een heel grote fan van K-pop en K-drama’s. Mijn minor heb ik gevolgd in Korea en daar is mijn passie voor K alleen maar groter geworden.’
Via de fantasy-boeken die ze allebei graag lezen komt het gesprek ook op Harry Potter. Iets waar ze allebei groot fan van zijn. Toch komen niet al hun hobby’s overeen. Anne zegt: ‘Ik zag al je platen en merchandise van Froukje. Eigenlijk kende ik haar niet.’ Tessa reageert dat ze het vooral zo leuk vindt dat Froukje Nederlands is en dat je daarom zo makkelijk aan spullen van haar kunt komen. Ook over de kampeerhobby van Tessa hebben ze een andere mening. ‘Ik vind het leuk en lekker goedkoop’, verklaart Tessa. Anne lacht: ‘Oh, daar heb ik echt helemaal niets mee.’
Uiteindelijk trekken ze een gezamenlijke conclusie aan de hand van de kleding van het merk The North Face die ze allebei graag dragen. Tessa is meer van de outdoor-lijn en Anne meer van de fashion-lijn, maar ze zijn beiden groot fan van het merk. Een treffend voorbeeld van hoe de verschillen tussen deze twee kamers en studenten op het eerste gezicht misschien groot leken, maar na een goed gesprek toch kleiner dan gedacht bleken te zijn. Daarmee wordt de ochtend afgesloten en gaan Anne en Tessa weer hun eigen weg op de campus.
Dit artikel verscheen eerder in ANS-krant 6.
Victor Rikmenspoel