Theaterduo Beth & Flo bewijzen met hun voorstelling ‘Ander Onderwerp’ dat klassieke muziek allesbehalve saai en stoffig is. De staande ovatie aan het einde van de show was onvermijdelijk.
Het publiek wacht in spanning af terwijl het duo, bestaande uit Elsbeth Remijn en Claudette Verhulst, stilletjes een donker podium betreedt. Ze nemen plaats achter een vleugel. Zodra ze de eerste toetsen aanraken, wordt duidelijk: deze speelsters gaan voor kwaliteit. In de voorstelling worden de schitterende stukken van klassieke componisten afgewisseld met mono- en dialogen over van alles en niets.
Humor en muziek in samenspel
Naast de klassieke muziek proberen Beth & Flo met zelfgeschreven liedjes over alledaagse vraagstukken ook de huidige tijdsgeest te vatten. Hun liedteksten weerspiegelen op een grappige manier de worstelingen en ergernissen waarmee de artiesten rondlopen: ja, we doen ons best om het afval te scheiden, wat soms niet helemaal lukt. En nee, wanneer vrouwen een keertje niet lachen betekent dat niet dat ‘er iets aan de hand is’. Een gezonde dosis nihilisme is het duo dus niet vreemd, maar absurdisme ook niet: de scène waarin Flo een pianostuk van Chopin speelt met een komkommer in haar rechterhand is buitengewoon geestig, hoe bezopen het idee ook klinkt. Soms zijn de grappen minder leuk: de zaal ingaan om kleingeld aan het publiek te vragen en de geveinsde knuffel (jezelf knuffelen met je rug naar het publiek) zijn theatergrappen uit het jaar nul en daarom nogal afgezaagd. De show moet het vooral hebben van haar muziek en de spectaculaire uitvoeringen. Zo speelt Beth de Turkse Mars van Mozart zonder naar de toetsen te kijken. Een bekend trucje in de pianowereld, maar het blijft gaaf om te zien.
‘Tussen alle overpeinzingen en chaotische gedachtes is het ook wel eens lekker om níét over het leven na te denken, maar om naar Bach te luisteren’
Onderliggende boodschap
Omdat de show bestaat uit losse scènes en liedjes die niet altijd een connectie met elkaar lijken te hebben, vervaagt de rode draad enigszins. Maar de moraal van het verhaal kan simpel worden geïnterpreteerd als een ontsnapping aan de hectische realiteit van het bestaan. Tussen alle overpeinzingen en chaotische gedachtes is het ook wel eens lekker om níét over het leven na te denken, maar om naar Bach te luisteren. Gelukkig resulteert deze boodschap niet in een vervelend woke-festijn waarin de toeschouwer ‘bewustwording’ wordt bijgebracht. Beth & Flo laten je nadenken, maar proberen niet om het publiek op te voeden. Theater zonder moralisme, het bestaat nog!
Zonder het daadwerkelijk te benoemen breken Beth en Flo een lans voor het idee dat klassieke muziek voor iedereen geschikt is: jong, oud, vrolijk of somber. Het formidabele pianospel – beide dames studeerden op het Koninklijk Conservatorium af als klassiek pianist – is voor de toeschouwer niets minder dan een dopamine-injectie. Houd je van klassieke muziek? Dan is deze voorstelling echt iets voor jou. Houd je niet van klassieke muziek? Dan ook! De show is tot en met 27 april door het hele land te zien, dus schroom niet een kaartje te kopen wanneer je weer een bezoekje brengt aan het ouderlijk huis. Driemaal hoezee voor Beth & Flo, hun voorstelling zal de theatergoden behagen.