Dit is de rubriek voor echte fijnproevers. ANS bedenkt iedere editie een bepaald thema en een budget voor een gerecht. Het is aan de student om de uitdaging aan te gaan en een hoogstaand staaltje kookkunst te laten zien. Staat de student nog aan het begin van zijn bachelor of is hij al Aeen masterchef? Deze keer: Koken in een flits.
Budget: twaalf euro (uurloon van een flitsbezorger)
Boodschappen: penne, tomatenpassata, geraspte Parmezaanse kaas, twee paprika’s, ui, twee aubergines en vegetarisch gehakt
Overige toegestane ingrediënten: water, olijfolie, peper, zout en knoflook
Resultaat: vegetarische flitspasta met tomatensaus – ★★
Als Lenneke (23, masterstudent Geestelijke verzorging) erachter komt welke uitdaging haar te wachten staat, is de paniek van haar gezicht af te lezen. ‘Dit wordt echt om te janken, alvast sorry voor alle scheldwoorden’, waarschuwt ze. Voor deze kookuitdaging mag Lenneke haar boodschappen doen via een flitsbezorgapp. Er zit echter een addertje in de boodschappentas: de tijd die Lenneke krijgt om de maaltijd te bereiden staat gelijk aan de tijd die het de flitsbezorger kost om de ingrediënten te leveren. Alsof dit nog niet uitdagend genoeg is, gaan de minuten die Lenneke op de flitsbezorgapp nodig heeft af van de uiteindelijke kooktijd.
‘Kut kut kut, ik kan helemaal niets vinden op deze app.’
Zodra Lenneke de flitsbezorgapp opent, slaat de stress toe. ‘Kut kut kut, ik kan helemaal niets vinden op deze app’, vloekt ze terwijl ze als een bezetene scrolt. Het aanvankelijke plan om een warme pastasalade te maken valt met teleurstelling in het water. ‘Ze hebben hier niet eens feta. Daar gaat m’n originaliteitsprijs’, jammert Lenneke. Door het gebrek aan tijd kiest ze voor de veilige pasta met rode saus, een gerecht dat door Radboudstudenten nog vaker wordt gegeten dan een gestolen olijvenfocaccia van de Spar. Ze voegt tevens groenten, geraspte kaas en vegetarisch gehakt toe aan haar digitale boodschappenmandje. Uiteindelijk rondt Lenneke het online shoppen binnen drie zenuwslopende minuten af.
Het is niet te hopen dat de bezorger onderweg is geflitst, want hij staat al na een kwartier voor Lennekes deur. Minus de drie minuten die het haar kostte om de boodschappen te kiezen, blijven er slechts twaalf minuten over om te koken. Bliksemsnel gooit Lenneke de pasta in een pan heet water en snijdt ze de groenten. Terwijl ook de spanning ondertussen om te snijden is, is Lennekes wokpan tot overmaat van ramp van de aardbodem verdwenen. Kokend van woede stormt ze weg om te zien wie van haar 25 huisgenoten dit cruciale onderdeel voor de uitvoering heeft gejat. Wanneer ze de pan in een kastje vindt, besluit ze vanwege het tijdsgebrek de schuldige te sparen. Als ze dan eindelijk alle ingrediënten in de teruggevonden pan heeft gegooid, rest er in de laatste vijf minuten niets meer dan een schietgebedje voor een snelle garing. Dat Lenneke Religiewetenschappen heeft gestudeerd, mag voor het uiteindelijke gerecht helaas niet baten: geen god kan deze erbarmelijke situatie nog redden.
Is de smaak raak?
De gejaagdheid van deze uitdaging pakte enkel voor de penne goed uit, die al dente uit de pan kwam. Voor de grote blokken aubergine gold helaas hetzelfde. Met het oog op de gezondheid kwam het goed uit dat het zompige gehakt plantaardig was, aangezien het nog aan de rauwe kant was. De veilige combinatie aan smaken werkten, zoals naar verwachting, wel harmonieus samen. Door de groenten en de geraspte kaas was het eindresultaat een voedzaam diner. De teleurstellende textuur van een groot deel van de maaltijd gooide helaas roet in het eten. De borden werden zonder al te veel moeite leeggegeten, maar het gerecht was niet bepaald flitsend.
Dit artikel verscheen in ANS-krant 1 (37).