Dit is de rubriek voor echte fijnproevers. ANS bedenkt iedere editie een bepaald thema en een budget voor een gerecht. Het is aan de student om de uitdaging aan te gaan en een hoogstaand staaltje kookkunst te laten zien. Staat de student nog aan het begin van zijn bachelor of is hij al een masterchef? Deze keer: Plasticvrij koken.
Budget: Tien euro voor vier personen
Boodschappen: Italiaanse bollen, havermout, feta, yoghurt, eieren, peterselie, citroen, courgette, avocado, prei en tomaten
Overige toegestane ingrediënten: water, olie, knoflook, ui, peper en zout
Resultaat: milieubewuste burger – ★★★★★
Voordat Levy (22, Politicologie) de drukke Albert Heijn aan de Van Schevichavenstraat binnenloopt, krijgt hij te horen dat hij alleen ingrediënten mag gebruiken die niet in plastic zijn verpakt. Door plasticvrij te koken kan de student zijn steentje bijdragen aan het beschermen van het milieu. ‘Dan moet ik snel een recept zonder plastic bedenken’, zegt hij. Hoewel de kok met bravoure de supermarkt binnenloopt, wordt het voor hem toch duidelijk dat deze opdracht geen kat in ‘t milieuvriendelijk bakkie is. Levy scant de schappen zorgvuldig om op zoek te gaan naar inspiratie voor een recept. ‘Echt alles is verpakt in plastic, ik kan zelfs geen pasta koken’, stelt hij een tikkeltje bezorgd.
Nadat hij een tijdje door de supermarkt heeft geijsbeerd, pakt Levy uiteindelijk zijn telefoon en vindt een recept voor een courgetteburger. ‘Ik denk dat dit gaat lukken’, mompelt hij met voorzichtige positiviteit. Met een paar Italiaanse bollen in een katoenen tas en de rest van de boodschappen in een mandje, staat hij een half uur later voor de kassa. Daar ontdekt hij tot zijn grote ergernis dat hij een prei heeft in plaats van een bosui. Het staat Levy niet aan om helemaal terug naar de schappen te gaan. Met een zucht kiest hij er dus voor om de maaltijd met prei te bereiden. Bij de kassa wordt het ook duidelijk hoe duur plasticvrij kan zijn, aangezien de totale prijs van veertien euro over het eerder afgesproken budget van tien euro gaat.
Eenmaal aangekomen in de nette keuken van zijn studentenhuis, stalt Levy de ingrediënten uit op de keukentafel en begint hij met het creëren van zijn groene burger. De chef propt de courgette samen met de prei, de havermout en de eieren in de keukenmachine en blendt deze met veel lawaai tot een groen papje. Zorgvuldig snijdt de courgetteconnoisseur de tomaten, terwijl hij de avocado op een wat gewelddadigere en minder precieze methode ontleed. Nadat hij het groene papje in de koelkast heeft gezet, prakt hij met een aardappelstamper de feta en yoghurt tot een sausje.
Tijdens de voorbereiding vertelt Levy dat hij pas zelf is gaan koken nadat hij twee en een half jaar op kamers heeft gewoond. ‘Het werd zelfs een meme bij ons in huis dat ik niet kookte’, lacht hij. ‘Een huisgenoot heeft me uiteindelijk geholpen met het koken en zoals je ziet, doe ik het nu zelf.’ Wanneer het courgetteprakje klaar is en sidderend in een pan olijfolie is getransformeerd tot een stel burgers, kunnen deze in het gezelschap van plakjes tomaten en avocado op de broodjes. Nadat hij zijn milieuvriendelijke magnum opus op tafel heeft gezet, geeft de plasticvrije politicoloog zichzelf tevreden een schouderklopje: ‘Dit is de meest creatieve maaltijd die ik ooit heb gemaakt.’
Is de smaak raak?
Met veel succes heeft Levy een plasticvrije burger op tafel weten te zetten. Deze courgetteburger was stevig en zijn gegrilde smaak verhief hem boven andere soorten namaakburgers. De chef wist dat hij geen vlees bij zijn ingrediënten had omdat dit altijd in plastic verpakt zat. Toch kon hij er een smakelijk en vers alternatief van maken. Het onbedoelde gebruik van prei had geen negatieve impact.
Dit artikel verscheen eerder in ANS-krant 5.