Home Artikelen Over de Kook: Real or cake?

Dit is de rubriek voor echte fijnproevers. ANS bedenkt iedere editie een bepaald thema en een budget voor een gerecht. Het is aan de student om de uitdaging aan te gaan en een hoogstaand staaltje kookkunst te laten zien. Staat de student nog aan het begin van zijn bachelor of is hij al een masterchef? Deze keer: Real or cake?

Budget: €12

Boodschappen: Supermarktcake, muffins, zwart en wit fondant en glazuur

Resultaat: Barbenheimer-Berchmanianum ★★★

Met grote spanning wacht Gaby (20, Rechtsgeleerdheid) op de uitleg van haar opdracht. De bedoeling? Bouw in één uur het Berchmanianum na met supermarktcake, muffins en versiering. Voor het honderdjarige bestaan van de Radboud Universiteit is een smakelijke renovatie van het iconische Rijksmonument op zijn plek. De bedoeling is dat het eindresultaat er precies zo uitziet als het echte Berchmanianum, net als de challenge Real or Cake? op sociale media van een aantal jaar terug. 

De Heel Holland bakt-fanaat en hobbybakker slikt even teleurgesteld dat ze niets mag bakken, maar herstelt zich gelijk. Gaby blijkt een handig voordeel te hebben. Ze werkt namelijk ín het Berchmanianum, bij het Team Studievoorlichting. Met een heldere plattegrond voor ogen en foto als referentie gaat ze voortvarend aan de slag. De eerste cake wordt aangesneden: over de lengte snijdt ze een stuk af, om hier vervolgens een driehoek van te maken. Dat plaatst ze als dak op het overgebleven stuk cake. Zo staat al snel de eerste vleugel, met verrassende gelijkenis. Enthousiast wijst ze een stukje cake aan: ‘Hier werk ik dus!’

Terwijl Gaby druk nadenkt over het torentje dat ze nog moet bouwen, wordt opgemerkt dat ze nog een stuk mist. Die ‘rare driehoek’ van de ingang heeft ze nog niet gemaakt. ‘Dat viel buiten de foto!’ roept Gaby uit. Na een kort moment van paniek, herstelt ze zichzelf: ‘We gaan er iets van maken.’ Hier en daar zijn er nog flinke gaten in haar bouwwerk, maar gelukkig heeft ze nog genoeg restjes cake over om alles op te vullen. Om deze de juiste vorm te geven, mag Gaby ze gaan kneden: ‘Nu wordt het kleitijd!’ 

Gedurende de hele opdracht toont Gaby grote creativiteit en zelfreflectie door onder andere aan te geven dat ze de eerste fout heeft gemaakt, maar, zo zegt ze: ‘We denken in oplossingen’. Dat laat ze ook weer zien als delen van haar bouwwerk dreigen in te storten en ze met een paar strategisch geplaatste satéprikkers de boel overeind houdt. 

Na ongeveer een half uur is het dan eindelijk tijd om te gaan versieren. Terwijl ze de zwarte fondant uitpakt geeft ze alle studenten zonder deegroller nog een gratis tip: rollen met een glas of bidon werkt net zo goed. Desondanks blijkt het uitrollen van het fondant een zwaar karwei dat flink wat spierkracht vergt. Al hijgend brengt ze uit: ‘Ik ben nu mijn hele gewicht aan het gebruiken!’ Het Berchmanianum netjes bedekken met fondant blijkt ook nog een hele klus. Overal op de fondant komen kruimels, die Gaby probeert weg te werken met water via haar baktechnieken. ‘Hiervoor kijk ik dus naar al die bakprogramma’s!’ 

Het tweede halfuur gaat erg snel voorbij. Het gebouw binnen de tijd decoreren met glazuur of wit fondant is niet meer haalbaar, dus beperkt ze zich tot het bekleden van de laatste gaten met stukjes zwart fondant. Als een ware meesterbakker weet ze in de laatste paar minuten een half-af gebouw te renoveren tot een keurig bedekt bouwwerk. Na precies een uur is de tijd om en staat er een volledig zwart Berchmanianum op de keukentafel. Ontevreden over het onversierde resultaat, speelt Gaby een beetje vals om het complex nog wat kleur te geven. Buiten de tijd om gaat ze opgewekt aan de slag met roze glazuur. Voor de rode luifeltjes misschien? Nee, het Berchmanianum krijgt vrolijke roze dakpannen. Opeens roept Gaby uit: ‘Oh my god, het is een Barbenheimer-Berchmanianum!’ Uiteindelijk kijkt ze tevreden naar haar spektakelstuk: ‘Dit stuur ik zeker naar mijn collega’s in het Berchmanianum.’

Is it real or cake?

Hoewel Gaby voortvarend begon en een indrukwekkende vorm van het Berchmanianum neerzette, sloopte het gebruik van alleen maar zwarte fondant de herkenbaarheid gedeeltelijk. Het resultaat was dan ook meer een Halloween-impressie van het Berchmanianum dan een realistisch evenbeeld. Met het roze glazuur, na tijd nog toegevoegd, werd het geheel zeker kleurrijker, maar niet herkenbaarder. Dat werd bevestigd door een huisgenoot, die tot Gaby’s grote teleurstelling niet kon raden wat ze had gemaakt. Bij het doorsnijden van het werk om te proeven werd er ook nog een klein probleempje duidelijk. De satéprikkers, die eerder nog zo handig waren in het overeind houden van de daken, zaten nu opeens in de weg. We moeten het eindresultaat dan maar zien als een artistieke renovatie van het Berchmanianum.

Dit artikel verscheen eerder in ANS-krant 3.

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen