Van de kleinste spin die aan een web werkt in de hoek van een collegezaal tot het Erasmusgebouw als hoogste toren van de stad: Alles is een element in de kleine Radboudkosmos. Talin de Jeu is student Algemene Cultuurwetenschappen en schrijft gedichten over hoe alles in onze Radboudkosmos met elkaar verbonden is.
.
We staan allen aan een andere kant van hetzelfde huis
.
en we kleuren langzaam rood
onze jassen, tassen, kartonnen borden
onze wangen als we schreeuwen
nieuwe leuzen leren
herhalen tot we er schor van zijn..
Dit huis dat soms ons thuis
waar we leren over en van
natuurwetten, grondwetten
nulwaarden en de waarde van kunst.
Binnen onze muren
bouwen, bevinden en bevragen we samen
allen aan een andere kant van hetzelfde huis
aan een andere kant van dezelfde vraag.
hoe de wereld te vatten en te laten bloeien
als de muren beginnen te breken
we door de scheuren elkaar zien
en hoe we allen rood kleuren.
Door de gaten zien we ook hoe
sommige muren altijd al
dikker zijn geweest
nooit dreigden te vallen
terwijl andere
al wankel zijn sinds aanvang..
We vragen ons af of zij die hoger in de toren
ook harder zullen vallen
of dat zij die onderaan
zijn als landingsbaan
vertrapt verstopt vergeten..
We weigeren ons stil te houden we
staken en willen dat iemand ons mist
nu ons huis op wankelen staat
als alles scheurt en breekt
resteert er niets om in te wonen.
Dit gedicht verscheen eerder in ANS-krant 4.