Kamerleden debatteerden recentelijk over internationalisering op universiteiten. In dit debat werd meermaals de wens geuit om de instroom aan internationale studenten in te perken. Op de Radboud Universiteit (RU) bestaat er echter geen behoefte om internationale studenten te kunnen weigeren.
Waar er bij andere universiteiten capaciteitsproblemen zijn ontstaan door de enorme toestroom aan internationale studenten, is dit aan de RU niet het geval. Elco van Noort, senior beleidsmedewerker Education Affairs, stelt: ‘Wij hebben nog steeds het gevoel dat er ruimte is voor een internationalere classroom op de Radboud.’ Van de 24.678 studenten die per 1 oktober aan deze universiteit studeren, gaat het in slechts 12,1 procent om internationals.
De kwaliteit van diversiteit
Van Noort is van mening dat het belangrijk is om internationale studenten op Nederlandse universiteiten te hebben: ‘De belangrijkste reden is dat diverse groepen beter presteren dan homogene groepen.’ Hij legt uit dat een diverse groep verschillende perspectieven op onderwerpen kan geven. Daarnaast wil de universiteit studenten voorbereiden op het werken in een internationale omgeving. Dit kan volgens de beleidsmedewerker door studenten op uitwisseling te sturen, maar ook door internationals op Nederlandse universiteiten te laten komen: ‘Op die manier kunnen studenten het werken in een internationale omgeving al op de universiteit oefenen.’
Nederlandse studenten verdrongen?
De instroom van internationale studenten kan er echter toe leiden dat Nederlandse studenten niet terecht komen bij hun gewenste studie. Er worden bij studies met numerus fixus maar een beperkt aantal studenten toegelaten, waarbij het niet uitmaakt of dit Nederlandse of internationale studenten zijn. ‘Wat de RU wil, is dat er een zekere balans is tussen Nederlandse en internationale studenten’, stelt hij. Vanwege het geringe aantal internationale studenten aan de RU is dit in Nijmegen echter geen probleem.
De prestige van collegegeld
Een veelgenoemde verklaring voor de internationalisering van universiteiten heeft te maken met financiële belangen, aangezien internationale studenten meer collegegeld betalen dan hun Nederlandse studiegenoten. ‘Voor de RU speelt dat echter geen rol’, stelt Van Noort. Tot ongeveer twee jaar geleden vroeg de RU een collegegeldbedrag aan internationale studenten dat gelijk stond aan de kosten die de universiteit aan deze studenten heeft. De RU was de enige Nederlandse universiteit die op deze manier het collegegeld berekende en was daarom een stuk goedkoper dan andere universiteiten. De beleidsmedewerker legt uit: ‘Dat werd door studenten als volgt vertaald: minder collegegeld is minder kwaliteit. Dit is niet waar, maar dat was moeilijk uit te leggen.’
Daarom heeft de RU besloten het collegegeld te verhogen, maar dit geld komt weer terug bij de internationale studenten door middel van beurzen. ‘De RU maakt dus geen extra winst, maar kan nu op het gebied van tarieven op een gelijke positie te staan met andere Nederlandse universiteiten’, stelt Van Noort. De RU heeft dus geen financiële voordelen wanneer ze meer internationale studenten trekken.