Volle tafels, fluisterende buren, Getal en Ruimte: de UB zit weer eens overvol. Wie daarom in de stadsbibliotheek zijn heil wil zoeken, kan daar maar beter geen boeken lenen. In Nijmegen kost de openbare bibliotheek namelijk gemiddeld zo’n twee keer meer voor studenten dan in andere steden.
Kaas. Je woont een week op kamers, doet je eerste grote boodschappen en ontdekt met grote ontsteltenis de prijs van dit thuis veelvuldig aanwezige product. Plots word je met je neus op de feiten gedrukt: sommige vanzelfsprekende dingen blijken duur te zijn. Dat geldt niet alleen voor het gele goud, koffie en kruiden, maar ook voor de bibliotheek. In Nijmegen tel je als 21-jarige 64,95 per jaar neer voor een abonnement bij Openbare Bibliotheek Gelderland-Zuid. Dit is gemiddeld ruim twee keer meer dan in andere studentensteden.
In alle grote Nederlandse studentensteden (Leiden, Groningen, Utrecht, Amsterdam en Maastricht) zijn de kosten, met een gemiddelde van 29 euro, voor een abonnement een stuk lager. In Maastricht kunnen studenten zelfs gratis in de bieb terecht. Dat de prijs in Nijmegen zo veel hoger ligt, lijkt voornamelijk veroorzaakt te worden door beperkte jongerenabonnementen. In de andere steden is er een goedkoper abonnement voor 18 tot 25 jarigen. In Nijmegen is dit abonnement, dat 29,95 euro kost, er ook. Het loopt alleen tot 21 jaar.
Een student (Artificial Intelligence, 21) vindt het zonde dat de bibliotheek zo duur is: ‘De drempel om te lezen zou lager worden als ik tegen een goedkope prijs een breder aanbod aan boeken tot mijn beschikking zou hebben.’ Boeken kopen is vaak ook duur, aldus de student, en dan weet je niet eens zeker of je ze wel leuk vindt. ‘Als je boeken tegen een schappelijke prijs zou kunnen lenen, is het makkelijker om nieuwe genres uit te proberen. Bovendien spring je sneller even binnen als je toch al een abonnement hebt, maar tegen deze prijs zie ik dat niet zo snel gebeuren.’
Dat jongeren en studenten sneller een boek oppakken is juist belangrijk. Uit onderzoek blijkt namelijk dat het leesniveau van deze groep al enkele jaren sterk achteruit gaat, met alle maatschappelijke gevolgen van dien. Hoewel een leven zonder kaas een stuk minder kleurrijk is, moeten we het product eigenlijk niet met boeken vergelijken. Dat laatste is geen luxeproduct, maar een maatschappelijk en persoonlijk relevante basisbehoefte.