Wie: Ashwin Bholasingh (20), vierdejaars Rechtenstudent
Stijl: (in)formeel multifunctioneel
Hoe zou jij je stijl omschrijven?
‘Mijn alledaagse outfit bestaat uit een wit overhemd, een beige of grijze pantalon met hoge pijpen en designerschoenen. Op het eerste gezicht heeft mijn outfit veel overeenkomsten met die van de algemene rechtenstudent. Net als de meesten heb ik een formele stijl en draag ik graag een overhemd. Wat mijn stijl anders maakt zijn de merkaccessoires: de gemiddelde rechtenstudent zul je niet gauw zien rondlopen met een Gucci riem. Daarnaast is de veelzijdigheid van een kledingstuk voor mij belangrijk: het moet zowel goed te combineren zijn met andere kledingstukken, als dat het geschikt moet zijn voor formele en informele situaties. Een voorbeeld van een chique en veelzijdige accessoire is mijn bril van Cartier. Deze trekt minder de aandacht omdat hij geen montuur om de glazen heeft. Het is daarom niet alleen een bril die past bij meerdere activiteiten, ik kan er ook eindeloos veel outfits mee combineren.
Waarom kies je voor de combinatie van simpel en chique?
Ik vind dit fijn omdat ik gedurende dag vaak in verschillende situaties beland. Voor mijn stage moet ik bijvoorbeeld ‘s middags naar kantoor, waar het belangrijk is dat ik net gekleed ga. Als ik daarvoor ga lunchen met vrienden wil ik een goede balans vinden tussen simpel en design om op beide activiteiten eenzelfde passende outfit te hebben. Mijn favoriete hemd is daarom ook een groen geruit overshirt dat door het dichtdoen van de knoopjes van informeel naar formeel omgevormd kan worden.’
Wat spreekt jou aan in een kledingstuk?
‘Een kledingstuk spreekt me vaak pas aan wanneer het weinig door anderen wordt gedragen. Ik vind het namelijk niet leuk om de stijl van anderen te kopiëren. Hoewel ik iemand met een toffe trui graag complimenteer, zou ik dat kledingstuk dan niet meer willen hebben. De soort kledingstukken die mij het meest aanspreken, zijn riemen, jassen, of schoenen van een merk, omdat ik vind dat deze mijn outfit echt afmaken. Een voorwaarde is dan wel dat het kledingstuk subtiel moet zijn, want ik hecht weinig waarde aan kleding die er echt uitspringt. Ik zou bijvoorbeeld niet snel kleurrijke sneakers kopen, zelfs al vind ik ze mooi. Die zijn namelijk lastig te combineren en ongeschikt voor formele activiteiten. Ik vind het ook niet mooi als een shirt aan stukken gescheurd is, met groot het merk erop. Het moet wel netjes blijven.’
Maakt de man de kleding of maakt de kleding de man?
‘Ik vind dat de man de kleding maakt, want het gaat om het karakter van een persoon. In sommige gevallen lijkt de kleding echter de man te maken. Zo hangt er een stigma om allochtone jongeren die een trainingspak dragen: men verwacht meteen dat iemand in die kleding zich zal misdragen. Om dit vooroordeel te doorbreken loop ik soms ook in trainingspak de winkel binnen. Door me normaal te gedragen kan ik dan bewijzen dat het niet aan de kleding hoeft te liggen. De man maakt dus absoluut de kleding.’
Dit artikel verscheen eerder in ANS-krant 2.