Wie : Lotte Delissen (23), derdejaars Kunstgeschiedenis
Stijl : Levend verleden
Hoe zou jij je stijl omschrijven?
‘Ik ben erg geïnspireerd door de jaren vijftig en vind het leuk om me klassiek te kleden. Vandaag heb ik toevallig zwart aan maar normaal gesproken is mijn kleding erg kleurrijk. Ik leef elke dag alsof ik in een film speel, iedere dag is bijzonder en op iedere dag kunnen bijzondere dingen gebeuren. Dit geldt ook op de uni. Hier draag ik graag lange rokken en jurken, doe ik hakjes aan, krul ik mijn haar en doe ik mijn pareloorbellen in. Daarnaast heb ik altijd mijn cat-eye bril op, dat is écht jaren vijftig.’
Hoe ben je in de jaren vijftig terechtgekomen?
‘Als kind had ik al een fascinatie voor het verleden. Wanneer mijn oma over vroeger vertelde hing ik aan haar lippen en droomde ik weg bij haar verhalen. Toen ik me op mijn vijftiende in deze stijl ging kleden was Marilyn Monroe een groot voorbeeld voor me. Daarna ben ik mijn kennis gaan verbreden door te kijken naar foto’s en video’s van de jaren vijftig, dat doe ik nu nog steeds. Ik vind het heerlijk om op YouTube of Instagram te browsen. Door mijn studie ben ik ook geïnspireerd door kunst uit de renaissance. Die kleuren en patronen combineer ik dan ook graag met mijn eigen jarenvijftigkleding.’
Dus, zou je terug willen naar de jaren vijftig?
‘Ik zou heel graag eens willen tijdreizen naar de jaren vijftig en sommige dingen terughalen, maar o nee, niet het idee dat vrouwen het huishouden doen terwijl de mannen aan het werk zijn. Ik kijk wel verlangend terug naar de kwaliteit en het ontwerp van de kleding uit de jaren vijftig. Veel van mijn kledingstukken zijn toen ook gemaakt, daarvan voel je gewoon dat ze een goede kwaliteit hebben. Dat kan niet over de massa-geproduceerde kleding van nu worden gezegd. Die is van zulke lage kwaliteit, het is gewoon zonde van het materiaal.’
Voel je je door die uniekheid dan ook verantwoordelijk voor historische kleding?
‘Jazeker. Mijn stijl zou bij wijze van spreken zo in een museum kunnen. Veel van mijn kleding is met de hand gemaakt, zo weet je dat er gewoon maar een van is op de wereld. Een stuk heeft dan een ziel en ik wil niet dat die verloren gaat. Ik zou haast kledingstukken kopen die mij niet passen, puur en alleen om het verleden te conserveren. In mijn bezit blijven ze namelijk goed behouden en gaat niemand er in knippen.’
Hoe reageren de mensen om je heen op je stijl?
‘Negatieve reacties krijg ik nauwelijks of ze vallen me niet op. Positieve reacties vind ik alleen maar leuk. Als ik naar speciale evenementen ga, zoals een ballet of een oldtimermeeting, vind ik het leuk om mijn kleding daarop af te stemmen. Zo was ik laatst bij de musical Anastasia met mijn oma. Ik heb toen speciaal een lange jurk aangetrokken en mijn haar gekruld. Na afloop vroegen andere bezoekers of ik bij de cast hoorde, dat maakt me dan wel trots.’
