Bram van den Berg, masterstudent Particle and Astrophysics, is gefascineerd door het heelal. Hier lijken dingen op het eerste gezicht anders dan ze zijn, net als in poëzie. Met zijn gedichten schijnt hij licht op alles wat zich binnen en buiten het heelal bevindt. Van zonsondergangen tot zwarte gaten, geen onderwerp blijft onbesproken.
De rode draad
‘Omdat de rouwvliegjes rond mijn Monstera-stekje in aantal zijn afgenomen. Ik heb er kaneel op gegooid. Nu ruikt mijn kamer naar een kerstmiddag. Omdat het voetbalelftal van mijn broertje won, en dat met één man minder. Omdat de mango’s in de bonus zijn, net nu ik een mangosalade wilde maken. Nu kan ik zeker twee schalen vullen met die extra salade. Omdat ik vandaag kinderen zag spelen. Eén kind had dezelfde naam als ik en ik beeldde me in dat ik het was, dat ik nog op school zou zitten en net leerde klokkijken. Omdat ik vannacht wakker werd om precies elf over elf. Omdat onze tongen tegen elkaar aanbotsten en me dat deed denken aan die keer op het strand, die keer dat ik geen zand tussen mijn billen had. Omdat ik net mijn kamer heb schoongemaakt en alles wat ik kwijt was, in de hoekjes terugvond. Omdat geluk in een klein hoekje zit, en ik hem vandaag heb gevonden.’
Wil je meer gedichten lezen? Je vindt ze hier.