Bram van den Berg, masterstudent Particle and Astrophysics, is gefascineerd door het heelal. Hier lijken dingen op het eerste gezicht anders dan ze zijn, net als in poëzie. Met zijn gedichten schijnt hij licht op alles wat zich binnen en buiten het heelal bevindt. Van zonsondergangen tot zwarte gaten, geen onderwerp blijft onbesproken.
Een ode aan en variatie op het gelijknamige gedicht van Willem Wilmink.
Kerstlied van de supporters
We waren van het stadion weggegaan
Boos, door wat de scheids ons had aangedaan
We liepen daar, door een stad in Qatar
Toen een Engelsman riep: ‘look at that strange star’
En de man had gelijk,
Want in licht was de ster wel heel rijk
Al snel ontstond er veel gedoe en paniek
Was dit soms de politie met een nieuwe techniek?
‘We moeten nu weg, of we worden opgespoord,
Opgepakt, vastgebonden en dan verhoord
Kritiek geven oké,
Is het met mijn leven waard? Nee!’
Maar er kwam geen politie, de tijd vervloog
En we zagen met schrik dat de ster bewoog
Het was duidelijk, die ster ging naar het westen toe
Mijn vriend riep: ‘wat is dit voor raar gedoe?’
En de ster boog af
Naar een straat met hondengeblaf
Eenmaal aangekomen op die plek
Zagen wij een knappe man met leren jack
Hij knuffelde ons, hield zijn ogen niet droog
Hij zei: ‘heeft u de tijd, kom met mij mee omhoog’
Dus wij hem achteraan
naar driehoog achter gaan
En daar zijn wij voor liefde bezweken
Wij zagen een baby, dromend onder een wit deken
Een tweede man liep plots naar voren,
zoende zijn vriend op mond en oren
In hun eigen land daders,
Waren het in onze ogen vaders
Ons oranje verliest zelfs van wat Argentijnen
En ook Nederland zelf gaat naar de filistijnen
Maar na een voetbalwedstrijd lijkend op de Ilias
Gaf die vreemde ster ons geen Messi maar een Messias
Dit maakte het verlies een heel stuk zachter
In die kinderkamer, driehoog achter
Wil je meer gedichten lezen? Je vindt ze hier.