Bram van den Berg, masterstudent Particle and Astrophysics, is gefascineerd door het heelal. Hier lijken dingen op het eerste gezicht anders dan ze zijn, net als in poëzie. Met zijn gedichten schijnt hij licht op alles wat zich binnen en buiten het heelal bevindt. Van zonsondergangen tot zwarte gaten, geen onderwerp blijft onbesproken.
Wilde pioenrozen
Een plek voor ons alleen, dat is waar ik wil zijn
Waar geen mensen ons, maar rododendrons
Ons voorbij denderen
Door velden met bessen en bijen,
Hun zachte gezoem bij zonnebloemen
Zal mij met elk geluid verblijden
Daar waar het paars pimpel kleurt,
Het pulp van pompoenen zonnig geurt
En het licht onze huid van binnen raakt
Uit onze voeten warm de grond in kaatst
Daar zal de wind de lucht in blazen
Vol de vogels in hun vlucht verjagen
Slechts wij zijn vrij daarginds te lopen,
Languit liggend of doorheen te stromen
Afgeschermd door doorns zo klein,
Laten wij wilde pioenrozen de rand zijn