Home CultuurANS bezocht ANS Bezocht: Skylive

ANS Bezocht: Skylive

door Jochem Bodewes

Waar er op de twintigste verdieping van het Erasmusgebouw normaal gesproken alleen vergaderingen worden gevoerd en broodtrommels worden leeggegeten, organiseerde Cultuur op de Campus er afgelopen dinsdag skylive. Dit miniconcert in een intieme setting werd ditmaal verzorgd door de opkomende artiesten Benji en la loye. 


Terwijl het hele Erasmusgebouw uitgestorven is, schijnt er in de tachtig meter hoge skylounge sfeervol licht en hangt er een behaaglijke sfeer. Het publiek van ongeveer dertig man zit comfortabel in de zitzakken en luistert aandachtig naar Benji, de twee Nijmeegse broers Rindert en Jordi Lammers. Hun werk bestaat uit een combinatie van poëzie en rustgevende, bijna meditatieve composities. Jordi brengt met zijn aangename stem zijn diepzinnige gedichten ten gehore terwijl Rindert hem hierbij begeleidt. Het is vooral de opbouw van de nummers die je naar een andere plek meenemen. De nummers beginnen rustig en voeren ondanks de kalmte tot een muzikale climax, waarna de poëzie aan bod komt, gevolgd door een geleidelijke afbouw van het nummer.

Uitschelden en -spacen

Het publiek droomt hier soms iets te lekker bij weg, zo blijkt wanneer na het aflopen van de nummers het applaus vijf seconden op zich laat wachten. Dit zorgt voor een tragikomische ongemakkelijkheid in de skylounge, die Jordi echter weet te verbloemen door de nummers vakkundig aan elkaar te praten. Hierbij licht hij zijn gedichten op geestige wijze toe. Over een nummer waarin de verwevenheid van de dingen in het leven centraal staat, licht hij toe: ‘Doordat onze oom in het ziekenhuis lag, was Rindert een keer zo gestrest dat hij een straatverkoper uitschold. Een kwartier later bood hij wel zijn excuses aan hoor.’ Nadat Benji het publiek een ruime twintig minuten mee op droomvlucht heeft genomen, is het tijd voor een pauze. Iedereen heeft even nodig om te ontwaken; het duurt lang voordat de presentator het podium weer betreedt, omdat hij naar eigen zeggen nog aan het ‘uitspacen’ was.

Sommige bezoekers sluiten hun ogen en liggen languit in de zitzakken.

Cheapest in town

Tijdens de pauzes kunnen er wat drankjes worden gedaan, die volgens de presentator ‘the cheapest in town’ zijn. Dit is dan ook het enige waarvoor je je portemonnee hoeft te trekken, want het volledige concert is voor noppes bij te wonen. Tijdens de pauze betreedt la loye, de hoofdact van de avond, de speelvloer om te soundchecken. La loye is een indie-folkzangeres die zichzelf op haar akoestische en elektrische gitaar begeleidt. Met haar zuivere stem en haar lieflijke gitaarspel zingt ze in vrij korte nummers over hoe moeilijk het leven soms kan zijn. Met teksten als ‘I’m still waiting for the devil in the room to be faced’ geeft ze het publiek een inkijkje in haar gevoelens.

Sommige bezoekers sluiten hun ogen en liggen languit in de zitzakken. Door de fijne sfeer die er hangt, durft de zangeres het zelfs om een pas geschreven nummer te spelen, dat door het publiek enthousiast wordt ontvangen. Daarmee eindigt na een kleine anderhalf uur een bijzondere ervaring op grote hoogte. Het ‘Go home and go party’, waarmee de presentator afsluit voelt heel ongewenst aan; het liefst zou je hier de hele avond nog weg willen dromen.

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen