Zo’n vier kilometer voorbij de grens ligt het mystieke Einkaufszentrum Kranenburg. Velen hebben ervan gehoord, weinigen hebben het bezocht. Volgens de verhalen is het winkelcentrum het Mekka voor arme studenten op zoek naar goedkope boodschappen. ANS ging de grens over om deze excentrieke plek in het echt te bewonderen. Is de legende waar?
Een van de voordelen van het studeren in Nijmegen is dat Duitsland een steenworp van je studentenhuis is verwijderd. Het antropologische uitstapje naar de andere kant van de grens kan dan ook niet aan de studentenbucketlist ontbreken. De boodschappen aan onze kant van de grens slokken inmiddels een groter deel van je basisbeurs op dan je lief is. Een bezoek aan het Einkaufszentrum zou dan ook de natte droom van menig Nijmeegs student moeten zijn. Of je er nou in je eerste of laatste jaar heen gaat, de tocht over de grens is net zo belangrijk als het schrijven van je scriptie om een volwaardig diploma aan de RU te behalen.
Dat het uitstapje naar Kranenburg een waar avontuur is, blijkt al wanneer je de donkerblauwe SB58 binnenstapt. Als je de gok waagt om deze exotische bus te betreden, word je meteen geconfronteerd met het Duitse temperament van de buschauffeur, die je nadrukkelijk vertelt dat je alleen met de bus mee mag als je ook écht de grens over gaat. Eenmaal ingestapt brengt de bus je over landweggetjes door een alsmaar Duitser wordend landschap. De binnenstad van Nijmegen wordt vervangen door grote stukken land, afwisselend met kleine losstaande huisjes. Zodra de hobbels op het wegdek verraden dat je de grens bent gepasseerd, kun je niet anders dan je afvragen wanneer je dan eindelijk oog in oog zal staan met het legendarische Einkaufszentrum.
Eftelinghuisjes
Het centrum van Kranenburg zelf is erg klein en de enige winkelstraat die het dorp kent is in klassiek Duitse stijl volgebouwd met Efteling-achtige huisjes, waardoor het zo uit een sprookje lijkt getrokken. Wie echter een net zo klassiek, en wellicht overdekt, winkelparadijs verwacht bij het Einkaufszentrum wordt helaas flink teleurgesteld. Wanneer je zo’n honderd meter het schattige centrum uitloopt, bevind je je namelijk op een pseudo-industrieterrein dat rondom een groot kruispunt is gebouwd. Het kapitalistische openluchtmuseum, zoals het winkelcentrum wel genoemd mag worden, krijgt er hiermee een drive-infunctie bij. Hoe modern!
Op elke hoek van het kruispunt bevindt zich een handjevol grote winkels, het ene gebouw nog lelijker dan het andere. Op de hoek het dichtst bij het centrum gelegen bevindt zich de Tedi, een winkel die het best te omschrijven is als de Duitse spin-off van de Action. De meeste producten lijken al uit elkaar te vallen wanneer je er naar kijkt. Op het eiland tegenover dat van de Tedi bevindt zich een aantal grote supermarkten vlak naast elkaar die zo vredig samenleven dat je je afvraagt of de vrije marktwerking hier wel goed zijn werk doet. Ook hier is duidelijk zichtbaar dat de architect nooit zijn opleiding heeft afgerond. Het gigantische blok dat de ‘rijtjessupermarkt’ vormgeeft is op zijn zachtst gezegd slaapverwekkend saai en oerlelijk. Het geheel past perfect bij de grijze lucht die erboven hangt. Het idyllische centrum voelt op dit industriële kruispunt heel ver weg.
Duitse gastvrijheid
Niet alleen is de architectuur erg onuitnodigend, ook de lokale bevolking doet haar best om je zo onwelkom mogelijk te laten voelen. Dat de Duitsers niet van de grote hoeveelheden Nederlanders gediend zijn, is namelijk in veel opzichten te merken. Ondanks de duidelijk grammaticaal incorrecte zinnen die veel Nederlanders uitkramen, blijven de kassamedewerkers stug doorpraten in het Duits. Het liefst sturen ze je zo snel mogelijk de winkel en het land weer uit. De charmes van de buschauffeur van bus SB58 zijn blijkbaar breed gedragen in de cultuur. Het is bovendien te merken dat de medewerkers niet hun droombaan hebben gevonden achter de kassa. Er kan bijna geen glimlach vanaf.
Broodjes en ballonnen
De kille sfeer van het winkelcentrum wordt echter overschaduwd door één groot voordeel. Het blijft namelijk een feit dat Duitsland over het algemeen veel goedkoper is dan Nederland. De lage prijzen maken het winkelcentrum dan ook tot een waar koopparadijs waar het kapitalisme wordt gezegevierd. Zo heeft de Tedi kralen in honderdduizend verschillende kleuren, vazen die veel weg hebben van een urn en ballonnen voor de gender-reveal party die je liever over tien jaar had gehad. Ook de Aldi valt erg in de smaak, met de significant lagere prijzen niet eens als grootste pluspunt. Het grote assortiment aan broodjes bij de bakkerijafdeling zal iedere student bekoren. Na de eindeloze hoeveelheid vega frikandelbroodjes van de Albert Heijn zijn de Duitse broodjes een echte verademing. Het absolute hoogtepunt is echter de Drogerie Markt, in de volksmond bekend onder de afkorting ‘DM’, waar je voor minder dan drie euro een halve liter zonnebrandcrème koopt. Ook vind je er voor minder dan twee euro allerlei biologische sapjes en een gigantisch assortiment aan thee. Hier kun je zeker een zaterdagmiddag doorbrengen.
Kort gezegd, Einkaufszentrum Kranenburg is een echte aanrader voor de arme student die de alsmaar stijgende Nederlandse prijzen inmiddels wel zat is. Hoewel de esthetiek ver te zoeken is, blijkt de mythe toch waar: in het Einkaufszentrum vind je echt álles waar je in Nederland geen geld meer voor hebt. De hoogwaardige Duitse cultuur die in het hele winkelcentrum voelbaar is, is alleen na een bezoek te bevatten. Bovendien is het een ervaring waar je je kleinkinderen nog over zal vertellen. Na het doen van de boodschappen wordt echter wel aangeraden om het dorp zo snel mogelijk weer te verlaten. De chagrijnige buschauffeur brengt je graag weer terug naar je Nederlandse studentenwoning.
