Home CultuurANS bezocht ANS bezocht: Stukafest 2017

ANS bezocht: Stukafest 2017

door Redactie

Afgelopen woensdagavond was het tijd voor de zeventiende editie van het studentenkamerfestival Stukafest. Maar liefst twintig studentenkamers in Nijmegen openden hun deuren voor enthousiaste cultuurliefhebbers. ANS bezocht drie culturele huisfeestjes en proefde sprinkhanen, cabaret en singer-songwritermuziek. 

Tekst: Jean Querelle
Foto’s: Ilse Speelman

Insectenproeverij
Bij binnenkomst in de eerste studentenkamer valt direct de tafel op, waar tientallen doosjes met insecten liggen uitgestald. De eerste bezoekers kijken met een argwanende blik richting de sprinkhanen en schorpioenen die roerloos op de tafel liggen. Al snel zit de kamer lekker vol en begint drs. Bas Godschalk, eigenaar van het bedrijf Insectsforall, zijn verhaal over de kleine beestjes. In een amuserend college vertelt hij wat insecten precies zijn en hoe je ze kan eten. insectenproeverij 2Zo zijn de meelworm en de buffaloworm het beste te eten als ze nog in hun larvefase zijn. ‘Als ze zijn veranderd in een tor dan is er weinig meer te eten, de schildjes zijn veel te hard’, lacht Godschalk. Dan volgt de vraag of er mensen wel eens bewust insecten hebben gegeten. Een paar aarzelende vingers gaan de lucht, waarop Godschalk een verhaal begint hoe er vaker insecten in onze tomatenpuree, sla of boontjes komen. Vaak eten we ze dan op, zonder dat we het doorhebben. De gemiddelde persoon krijgt op die manier ongeveer 500 gram insecten per jaar binnen. Smakelijk.

Dan is het grote moment eindelijk daar, het bewust proeven van insecten. Godschalk verzekert alle aanwezigen dat de beestjes dood zijn, maar af en toe meent iemand nog een levende in zijn handen te hebben. ‘Hij bewoog toch! Dat beest leeft gewoon nog.’ Na een handje vol meelwormen en buffalowormen te hebben geproefd volgen bekendere insecten; de kever en de sprinkhaan. Een luid gekraak, gesmak en gelach vult de knusse studenten kamer tijdens het proeven van de beestjes. ‘Het smaakt niet eens zo verkeerd. Maar het gaat wel flink tussen je tanden zitten’, merkt een bezoeker op. Godschalk legt uit dat insecten een bron van proteïne zijn en zo op den duur vlees kunnen gaan vervangen in ons dieet. ‘Maar daarvoor moet de mindset wel veranderen. Mensen moeten ook durven insecten te eten.’ En met die wijze boodschap in het achterhoofd vertrekt het publiek naar het volgende adres. 

Démira
Na enthousiast te zijn begroet door de bewoners van het studentenhuis aan de Willemsweg snort iedereen een plekje op in de woonkamer. In het midden zit singer-songwriter Démira al haar gitaren te stemmen. Volledig in het zwart gekleed slurpt de oud-finalist van De Beste Singer-Songwriter van Nederland aan een grote mok thee. Démira 4Als iedereen is geïnstalleerd begint Démira te tokkelen op haar gitaar. Met technisch goed verzorgd gitaarspel en een sublieme stem weet ze het publiek direct te raken en de rest van het optreden vliegt voorbij. Niet alleen de bekendere nummers als Dragons en Triangles komen voorbij. Het eerste nummer dat ze ooit schreef, Highway, brengt ze ook ten gehore. Na afloop moet ze lachen om de serieuze woorden van het refrein ‘Highway, don’t you lose your mind today.‘ ‘Ik was toen pas twaalf jaar en ik zong over hoe erg ik school haatte’, legt de zangeres uit.

Hoewel Démira aan het begin van het optreden nog beweert dat ze ‘niet zo’n prater is’, vertelt ze tussen haar nummers een aantal leuke anekdotes over haar tijd bij De Beste Singer-Songwriter van Nederland en haar persoonlijke leven. Het publiek gaat volledig mee in de geborgen sfeer die Démira weet te creëren met haar prachtig uitgevoerde nummers en gezellige praatjes. Na een half uur moet het publiek dan toch door naar de laatste bestemming van de avond, maar niet voordat het Démira op een daverend en welverdiend applaus heeft getrakteerd.

Thom Gerrits
Verregend arriveren de festivalgangers bij alweer de laatste act van de avond, cabaretier Thom Gerrits. De kamer waarin Gerrits gaat optreden is gevuld met matrassen, een houten pallet en één bureaulamp. Een gevatte bezoeker besluit zelf voor komiek te spelen en grapt: ‘Het lijkt wel de kamer waar Jimmy Hendrix stierf.’ Van de cabaratier zelf is geen spoor te bekennen, maar dan wordt er tergend langzaam een deur open gedaan. En weer dicht gedaan. Tom Gerrits 1 grootHet curieuze schouwspel herhaalt zich nog enkele keren tot Gerrits zelf ten tonele verschijnt en naar de houten pallet slentert. Met een enorme zucht richt hij zich tot het publiek: ‘Mensen vragen mij, Thom waarom ben jij nu zo vrolijk?’ Vervolgens begint de cabaratier op getergde wijze een monoloog over excessief veel rukken, backpacken in Thailand en onduidelijke agenda’s. Nogal uiteenlopende onderwerpen, maar de 18-jarige weet het allemaal knap met elkaar te verbinden.

Opeens slaat het optreden helemaal om. Van de doodse houding is niets meer te merken en energiek begint Gerrits te vertellen over de werkelijke reden waarom hij een tussenjaar nam. Vol passie vertelt hij over de toneelopleiding die hij eerst ging volgen en zijn omzwervingen in Amsterdam die daarop volgden. In het eerste deel van de show lachtte het publiek vooral hard om de absurditeiten die Thom besprak, maar in het tweede bedrijf zijn het vooral de enthousiaste en speelse opmerkingen die op de lachspieren werken. Het afwisselende en opvallende optreden wordt afgesloten zoals het begon: ‘Mensen vragen mij, Thom waarom ben jij nu zo vrolijk? Omdat ik een tussenjaar heb.’ En dan doet Gerrits letterlijk en figuurlijk het licht uit, om daarmee Stukafest 2017 af te sluiten. 

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen