ANS eet: Rini’s Surinaams Eten

Van vreetschuur tot sterrenrestaurant: in deze rubriek verkent ANS Nijmeegse restaurants. Bieden ze culinaire hoogstandjes of zou je geld toe moeten krijgen? Deze editie: Rini’s Surinaams Eten

Aan het duffe Plein 1944 in het centrum van Nijmegen ligt een klein stukje Suriname: Rini’s Surinaams Eten. Rini’s is een van de drie Surinaamse eettentjes die er in Nijmegen te vinden zijn, maar het is het enige dat in het centrum ligt. Het restaurant valt, ondanks dat het maar een klein tentje is, direct op wanneer je over het plein loopt. Het felle, vrolijk gekleurde ledbord dat aankondigt dat je er Surinaams kan eten, vormt een groot contrast met het voor de rest vrij grauwe plein. 

Schijn bedriegt

Deze aandachtstrekker wekt de indruk dat er binnen een waar voedselfeest wordt gevierd maar helaas blijkt niets minder waar. Bij binnenkomst zit er geen enkele andere gast en vanwege het gebrek aan muziek – wat plaatjes van Kenny B hadden zeker niet misstaan – komt het enige geluid dat door Rini’s heen schalt uit de keuken. Die draait, ondanks de afwezigheid van klandizie, op volle toeren. Er kan bij Rini’s naast op locatie eten namelijk ook worden afgehaald en besteld. 

De ongezellige stilte sluit aan bij het sfeerloze, kitscherige interieur. Zo staan er verdorde plantjes in de hoek, hangt er afzichtelijk behang met glimmende bamboeprint aan de muur en bezorgen de felle tl-lampen die de ruimte verlichten je eerder een migraineaanval dan een warm gevoel. Hoe anders is daarentegen het personeel: het Surinaamse echtpaar dat de zaak runt, vereffent de weinig knusse vibe van het tentje vakkundig. Na enkele minuten in het eethuis, word je als gast al aangesproken met ‘broer’ door de vriendelijke eigenaar. Hij voegt daarnaast met zijn sarcastische humor een extra dimensie aan de maaltijd toe. Zo grapt hij: ‘Dit hier is extra peper, Nederlanders kunnen goed tegen pittig eten toch?’ Op deze manier compenseert het personeel enigszins het gebrek aan ambiance. 

Misschien is dit een cultuurkloof tussen de Hollandse haast en de Surinaamse ontspanning.

Ditzelfde personeel wekt later echter ergernis op wanneer de eigenaar drukker bezig is met zijn telefoongesprek dan met het afrekenen, waardoor dit lang duurt. Misschien is dit een cultuurkloof tussen de Hollandse haast en de Surinaamse ontspanning, maar het is niet bepaald klantvriendelijk. Het eten wordt daarentegen wel vrij snel geserveerd; een snelle hap is, ondanks het trage betaalproces, bij Rini’s geen probleem.

Met je handen

Het menu bestaat uit een scala aan Surinaamse broodjes, verschillende roti’s en tal van warme schotels met bami of nasi. Dit alles voor een redelijke prijs: voor een tientje heb je een volwaardige maaltijd. Al het vlees is halal en ook voor de niet-carnivoren is er genoeg keus. De roti sambal goreng tempé bijvoorbeeld. Dit is een samenstelling van een puree van aardappel en kousenband met koekstukjes van sojabonen genaamd ‘tempé’. Deze combinatie dien je in het pannenkoekje, de roti, te doen en vervolgens met je handen te eten. ‘Zo is ‘ie het lekkerst’, aldus de enige andere klant, die overigens niet plaatsneemt aan een van de tafeltjes maar de maaltijd meeneemt. Een blikje mierzoete Surinaamse frisdrank Fernandes erbij als blusmateriaal tegen de hete kruiden en je hebt een verrukkelijke, oersurinaamse maaltijd. De aardappelpuree is heerlijk zacht en pittig gekruid en de tempé is lekker mals. Het pannenkoekje maakt het geheel af.

Eindoordeel

Bij Rini’s ben je voor een smakelijke Surinaamse maaltijd aan het juiste adres. Hoewel de prijzen erg meevallen, verwacht je als klant een betere eetervaring voor het geld dat je neerlegt: in Rini’s zelf eten is niet bijzonder. Afhalen of laten bezorgen is in dit geval een aanrader. Het is immers meer de maaltijd zelf dan het eethuis waardoor je je eventjes in Paramaribo waant.   

Eindcijfer: 7.