Home CultuurANS kijkt ANS kijkt: Alexander, The Making of a God (2024) – ★★★★

ANS kijkt: Alexander, The Making of a God (2024) – ★★★★

Is het een documentaire of toch eerder een dramaserie? Middels een onorthodoxe methode probeert Netflix het verhaal van Alexander de Grote naar het grote publiek te brengen. De combinatie van een vermakelijke serie en een serieuze documentaire is misschien wat onwennig. Toch is de serie het kijken waard.

In zes afleveringen, die elk ongeveer veertig minuten duren, wordt het verhaal van Alexander de Grote, gespeeld door Buck Braithwaite, verteld. Netflix combineert drama met duiding door tussen de scènes geschiedkundigen aan het woord te laten. De kijker ziet hoe Alexander door middel van propaganda zijn troepen voor zich wint en vervolgens zijn aartsrivaal Darius III, koning der koningen, steeds weer te slim af is tijdens de veldslagen die ze tegen elkaar voeren. Hoewel Alexander de Grote bekendstaat als een nobele leider, wordt in deze docuserie een minder bekende, wrede kant van Alexander aan het licht gebracht.

Geschiedenisles

Het verhaal wordt grotendeels in serievorm nagespeeld met hier en daar onderbrekingen door geschiedkundigen die verdere context bieden bij een scène. Dit zorgt voor een aangename wisselwerking tussen het dramatische verhaal van Alexander de Grote en de feiten die je het verhaal beter helpen begrijpen. Dit heeft ook bijna iets weg van een geschiedenisles. Zo wordt Alexanders tactiek tot in de puntjes uitgelegd en zie je dat hij soms als een ware politicus optreedt waar je dit niet meteen zou verwachten. Voor de fans van drama-series zijn deze intermezzo’s misschien onnodig, maar voor de geschiedenisfanaat erg prettig. Ondanks dat deze geschiedkundigen vol enthousiasme over het onderwerp vertellen, leiden ze niet al te veel af van het verhaal en kan ook de neutrale kijker alsnog van deze geschiedenislesjes genieten. 

CGI ai ai…

De serie begint niet erg veelbelovend met een shot van het Orakel in Siwa (Egypte) dat met abominabele computer-generated-imagery (CGI) is gemaakt. Dit soort onrealistische shots van historische steden komen helaas vaker voor in deze serie. Om het voor de kijker duidelijk te maken waar het verhaal zich afspeelt, wordt alvorens een scène begint een kort shot van deze plek getoond. Het is voor de kijker prettig om een idee te krijgen van hoe deze steden er naar alle waarschijnlijkheid hebben uitgezien ten tijde van Alexanders oorlog tegen de Perzen, maar de uitvoering hiervan laat te wensen over. De steden zijn namelijk overduidelijk nep en voelen aan alsof ze uit een game uit het jaar 2005 komen. Deze beelden zorgen ervoor dat je even uit het verhaal wordt getrokken, wat de kijkervaring negatief beïnvloedt.

Chemie en gelaagdheid

Het acteerwerk van de onbekende acteurs is van hoog niveau. In de eerste scènes valt al een chemie op tussen sommige acteurs die je niet vaak ziet op het grote doek. Dit is met name te zien bij Alexander en Hephaestion, Alexanders grote liefde, gespeeld door respectievelijk Braithwaite en Will Stevens. Wanneer ze het doek delen, voel je de liefde die deze personages voor elkaar hebben. 

Braithwaites personage ondergaat een transformatie van een wrede, genadeloze en haatvolle tiran naar een man die openstaat voor andere culturen en medeleven toont voor de burgers in de steden die hij verovert. Beide Alexanders worden vol overtuiging door hem vertolkt. Deze gelaagdheid zie je ook terug in de kleinere rollen. Zo wordt Darius III geweldig gespeeld door Mido Hamada. Zijn woede en verdriet is bij elke tegenslag van zijn gezicht af te lezen. Dit zorgt ervoor dat je compassie voor zijn personage krijgt, ook al wordt hij als de slechterik neergezet. 

Samenvattend is de opzet van de serie heel prettig om naar te kijken. Het is een aangename wisselwerking tussen een gedramatiseerd verhaal en de nodige historische feitjes om het geheel zo feitelijk mogelijk weer te geven. Ook het acteerwerk is zeer overtuigend. De gelaagdheid van de personages is zeer interessant en maakt de kijker nieuwsgierig. Het enige minpunt is de CGI, maar omdat de rest van de productie staat als een huis, is dit voor lief te nemen.

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen