Met Guardians of the Galaxy Vol. 2 draait alweer de vijftiende film uit de Marvel Cinematic Universe in de bioscoop. Deze reeks superheldenfilms is vooral bekend van grote namen als Captain America en Iron Man, die met nog enkele andere helden The Avengers vormen. Gelukkig heb je geen uitgebreide voorkennis van al deze films nodig om van Guardians te kunnen genieten. Er zijn connecties, maar de film weet uitstekend op eigen benen te staan en is bovendien een waardige opvolger van de eerste Guardians of the Galaxy-film uit 2014. Ook in deze film hebben de makers hun creativiteit de vrije loop gelaten, met als resultaat een zeer vermakelijk sciencefiction-spektakel.
Een onwaarschijnlijk team
Het eerste deel overtrof alle verwachtingen en Marvel had een daverend succes te pakken met een film over een onwaarschijnlijk team bestaande uit een mens, twee aliens, een pratende boom en een gemuteerde wasbeer. De groep werd waanzinnig populair en ook in het tweede deel doet de formule het goed. Waar de eerste film vooral draaide om het bijeen brengen van deze buitenbeentjes, gaat het vervolg dieper in op de personages, vooral hoofdpersoon Peter Quill (gespeeld door Chris Pratt) en de vraag wie zijn vader is. Familie is misschien wel het belangrijkste thema, want ook de andere personages krijgen hier elk op hun eigen manier mee te maken. De andere hoofdpersonages hebben zo bijna allemaal hun eigen problemen, maar deze subplots voegen niet allemaal evenveel toe. Dit gaat soms ten koste van de cohesie van het verhaal. Ook probeert de film soms zoveel tegelijk te laten zien dat het niet altijd duidelijk is of het nou een komedie wil zijn, misschien toch meer een drama, of gewoon een superheldenfilm. Uiteindelijk vallen alle stukjes wel op hun plaats, waardoor het plot toch goed uitpakt.
Visueel spektakel
Het meest opvallende aan de film is misschien wel dat het echt een lust voor het oog is, met adembenemende special effects waarbij kosten noch moeite zijn gespaard. Hele planeten worden uit de computer getrokken, maar zien eruit alsof je naar een haarscherpe natuurdocumentaire van de BBC kijkt. Hetzelfde geldt voor de overweldigende scènes met gevechten tussen flitsende ruimteschepen, die natuurlijk ook niet mogen ontbreken, zoals het een echte sciencefictionfilm betaamt. Ook de personages die helemaal met de computer gemaakt zijn, zien er realistisch uit. Zo ook publiekslieveling Groot, de pratende boom (ingesproken door Vin Diesel) die niks anders zegt dan ‘I am Groot‘ en in deze film het formaat heeft van een kamerplant. Het wandelende plantje doet de harten van het publiek smelten en zorgt voor veel hilariteit, hoewel het niet ondenkbaar is dat sommige mensen op een gegeven moment genoeg krijgen van de capriolen van het kleine mannetje. Ook het gebruik van kleur in de film trekt de aandacht, door de heldere en scherpe kleuren, waardoor alles er nog net een beetje mooier uitziet. Zo vormt de film ook in dit opzicht een sterk contrast met de duistere, sombere sfeer die de afgelopen jaren de norm is geworden voor superheldenfilms.
Awesome Mix Vol. 2
De Guardians of the Galaxy-films wijken in veel opzichten af van de meeste andere superheldenfilms en ook het gebruik van muziek speelt daarbij een belangrijke rol, met wederom een legendarische soundtrack van uiteenlopende jaren zeventig nummers. Net als in de eerste film mogen ook de walkman en cassetebandjes vol toepasselijke liedjes niet ontbreken. Dit keer wordt het publiek onder andere getrakteerd op My Sweet Lord van George Harrison en The Chain van Fleetwood Mac. Sommige liedjes zijn bekender dan andere, maar na het zien van deze film vergeet je ze nooit meer en zijn ze onlosmakelijk verbonden met bepaalde scènes. Een goed voorbeeld hiervan is de emotionele ballade Father and Son van Cat Stevens waar de film mee eindigt: een scène die weinig kijkers ongeroerd zal laten. De soundtrack van de eerste film is door menig liefhebber grijs gedraaid en dat zal met de soundtrack van deel twee niet anders zijn.
Al met al weet de tweede Guardians of the Galaxy-film een goede balans te vinden tussen humor, actie en drama, met een fantastische soundtrack die veel toevoegt aan wat van zichzelf al een prachtige film is. Zelfs nadat de film zelf voorbij is, is de pret nog niet over, want er zijn maar liefst vijf extra scènes in de aftiteling verstopt. Zo gaat de film tot het laatst zijn eigen gang, zonder zich iets aan te trekken van de tientallen andere superheldenfilms die elk jaar uitkomen. Dat is juist de kracht van Guardians of the Galaxy Vol. 2 en het komt het kijkplezier alleen maar ten goede.