Het klassieke verhaal van de Venetiaanse handelaarszoon Marco Polo die als een van de eerste Europeanen naar het Verre Oosten is afgereisd spreekt tot de verbeelding. Is het Netflix gelukt om deze verbeelding tot leven te brengen op het scherm?
Tekst: Wout Zerner
Schoonheid staat voorop
Het verhaal van de mythische Marco Polo is een reis naar het Azië van de 13e eeuw. Marco Polo en zijn vader Niccolò gaan als handelaren op reis richting het hof van de Kublai Khan. Daar aangekomen worden ze gevangen genomen. Niccolò ruilt zijn eigen vrijheid tegen die van zijn zoon, waarop Marco achterblijft. Aan het hof van de Kublai Khan werkt Marco zich op tot gewaardeerde adviseur. Ondertussen krijgt hij ook een inkijkje in de mystieke en rauwe cultuur van het Mongolische hof.
Wat bij deze serie het meest in het oog springt is het decor waarin het verhaal zich afspeelt. Van het hof van de Kublai Khan tot aan de steppen waar de veldslagen zich afspelen word je overdonderd door de pracht en praal van het Mongolische rijk. Dat is ook niet verwonderlijk, omdat het een van de duurste series is die ooit is gemaakt. Met een budget van rond de 90 miljoen dollar waren kosten noch moeite gespaard om deze serie tot een succes te maken. Het budget is vooral opvallend, omdat de serie maar 10 afleveringen heeft. Dit komt dus neer op 9 miljoen dollar per aflevering. Zonder dat de serie in China is gefilmd, voelen de plekken toch authentiek aan. Dat is ook iets waar de bedenker van de serie, de Amerikaan John Fusco, het meeste waarde aan hecht volgens een interview met The Guardian.
Clichés voeren de boventoon
Tegenover de ongekende esthetiek van het decor staat een vlak plot dat doorspekt is met clichés. Dit is vooral omdat het uiterlijk vertoon meer aandacht krijgt dan het plot. Het hoofdpersonage Marco Polo, gespeeld door Lorenzo Richelmy, grijpt je niet in het diepst van je ziel. Je leeft weinig mee met zijn toch wel trieste situatie. Naast het vlakke hoofdpersonage komen veel Hollywood clichés op het gebied van liefde en intriges langs.
Het beeld dat de westerse wereld heeft van het vroegere Verre Oosten wordt sterk benadrukt. Azië wordt verbeeld als een mystieke wereld met de onvermijdelijke kungfu en harems van de Khan. Ondanks de voorspelbaarheid die de clichés met zich meebrengen, helpen ze mee met de creatie van het beeld dat Netflix wil uitdragen.
Gelukkig vergoedt de rol van Benedict Wong een hoop. Hij speelt de Kublai Khan, wat een intrigerend personage is en die volledig past in het beeld van het rauwe Mongolische steppenvolk. Het intrigerende aan het personage komt vooral voort uit de onvoorspelbaarheid van de Kublai Khan. Het is lastig om zijn volgende stap te voorspellen. Hierdoor draagt Wong grotendeels het plot.
Vermakelijk door clichés
Ondanks het soms vlakke plot blijft het mystieke in de serie toch boeien. De exotische Aziatische cultuur vermengd met de clichés zorgt er voor dat het een vermakelijk verhaal is. Het beeld van het Mongolische rijk is treffend tot leven gekomen. De verbeelding die het klassieke verhaal van Marco Polo oproept is hiermee door Netflix goed in beeld gebracht. De clichés over het oude Azië ondersteunen dit en daarom zijn de makers in hun doel geslaagd. Toch zijn de clichés op sommige momenten in de serie storend omdat je plotwendingen al van ver ziet aankomen. Dit zorgt ervoor dat je minder meeleeft met het hoofdpersonage. De originaliteit is in de serie dus ver te zoeken, maar je blijft je toch vergapen aan de schoonheid van het middeleeuwse Azië.