In de Verenigde Staten wordt het door velen the trial of the century genoemd en is waarschijnlijk de rechtszaak die de meeste aandacht heeft gekregen van publiek en media. De rechtszaak tegen voormalig American Football-speler O.J. Simpson hield het land in zijn greep en legde de verschillen tussen blanke en zwarte Amerikanen bloot. Ruim twintig jaar later krijgen buitenstaanders de kans om een mooi kijkje te nemen achter de schermen van deze beruchte rechtszaak, in de vorm van The People vs. O.J. Simpson: American Crime Story.
Van held naar moordenaar
De tiendelige miniserie, gebaseerd op het boek van Jeffrey Toobin The Run of his Life: The People v. O.J. Simpson, neemt de kijker mee in het levensverhaal van O.J. Simpson (Cuba Cooding Jr.), nadat zijn ex-vrouw Nicole Brown Simpson en Ron Goldman, een vriend van Brown, dood worden gevonden bij haar appartement in Los Angeles. Na forensisch onderzoek wordt Simpson gezien als hoofdverdachte in de moordzaak. De media zijn er als de kippen bij om de moord en het onderzoek goed in beeld te brengen. Simpson bezwijkt onder deze druk en met suïcidale gedachten probeert hij te vluchten voor de politie. Uiteindelijk geeft hij zich aan bij de politie na een achtervolging, die overal in de VS live werd uitgezonden. De rechtszaak tegen Simpson moet nog beginnen, maar het is al duidelijk dat deze het land in zijn greep gaat houden.
Om te proberen zichzelf vrij te krijgen zet Simpson een sterrenensemble op als verdediging, in de vorm van Robert Shapiro (John Travolta), Johnnie Cochran (Courtney B. Vance) en F. Lee Bailey (Nathan Lane), met ondersteuning van de persoonlijke vriend van Simpson Robert Kardashian (David Schwimmer). Het openbaar ministerie schuift Marcia Clark (Sarah Poulson) en wat later Christopher Darden (Sterling K. Brown) naar voren om Simpson achter slot en grendel te krijgen. Wat volgt is een steekspel tussen beide partijen om de jury en de media te bespelen om koste wat het kost het gelijk aan hun kant te krijgen.
Verdeeldheid heerst
Het nadeel van televisieseries die gebaseerd zijn op een waargebeurd verhaal is dat de kijker al voordat hij begint met kijken weet hoe het verhaal afloopt. Dat nadeel geldt ook voor The People vs. O.J. Simpson, alleen krijg je in deze serie een goed kijkje in de strijd in de rechtszaal en de strijd achter de schermen. Je ziet de overpeinzingen van Clark en Darden om de jury met bewijs te laten zien dat Simpson zo schuldig is als maar kan. Voor het oog van de wereld lijkt de verdediging van Simpson sterk, maar als de camera in de rechtbank uit is blijkt het ‘dream team’ niet goed op elkaar ingespeeld, vanwege het haantjesgedrag van zowel Cochran als Shapiro. De Afro-Amerikaanse Cochran neemt naarmate de rechtszaak vordert steeds meer de leidersrol op zich. De eervolle Shapiro moet noodgedwongen pas op de plaats maken, iets wat hij maar moeilijk toe wil geven.
Wat een grote rol speelt tijdens de rechtszaak is de enorme media-aandacht van alle nieuwszenders uit de VS. The People vs. O.J. Simpson laat prachtig zien wat voor invloed hijgerige journalisten hebben gehad op de ‘trail of the century’. Vooral het openbaar ministerie heeft moeite om met de invloed van de pers om te gaan. Clark probeert zich niet door de tijdschriften en nieuwszenders te leiden, maar als haar haardracht onder een kritische loep wordt genomen, zwicht ze onder de druk en besluit ze tot twee keer toe een ander kapsel aan te meten. Vooral Cochran is een meester in het bespelen van de media. Hij wil de zaak winnen door de raskaart te spelen. In de rechtszaal, waar de camera’s constant draaien, houdt hij bevlogen monologen over het feit dat weer een zwarte man is benadeeld door de politie van Los Angeles. Zijn betogen voelen aan als preken, die de zwarte bevolking in de VS erg aanspreken. Zij staan achter het frame van Cochran en geloven in de onschuld van Simpson. De blanken kijken vooral naar het bewijs, zoals het openbaar ministerie, en concluderen dat Simpson de moorden moet hebben gepleegd. Het leidt tot een zoveelste tweespalt tussen zwart en blank in de VS, die de druk op de rechtszaak als maar verder opvoert.
Op en top acteerwerk
Het verhaal over de rechtszaak is sappig genoeg om een mooie serie neer te zetten, maar dan moeten wel de juiste acteurs op de juiste plek worden gezet. De casting heeft daarin absoluut geen steken laten vallen. Alle hoofdrollen zijn perfect gecast. Vance weet bijvoorbeeld de bevlogen Cochran fantastisch neer te zetten en Paulson laat uitstekend de volharding van Clark zien om Simpson achter de tralies te krijgen. Beiden kregen niet voor niets een Emmy Award voor haar acteerwerk. De kers op de taart is de cinematografie in de serie. Vooral in de rechtszaal wordt er veel gebruik gemaakt van dynamisch camerawerk, waarbij er snel wordt geschakeld tussen rechter, verdedignig en aanval. Als kijker krijg je het gevoel betrokken te zijn bij de rechtszaak.
Ook al staat de uitkomst van de serie al ruim twintig jaar vast, The People vs. O.J. Simpson weet de (on)wetende kijker goed te raken. Je krijgt een kijkje achter de schermen hoe beide partijen het gelijk naar hun kant willen trekken, ieder op hun eigen manier. Als kijker voel je je betrokken bij de strijd voor gerechtigheid door schitterend camera- en acteerwerk. Helaas heb je geen invloed op het geheel, want hoe graag je ook Simpson vrij wil krijgen of achter slot en grendel wil zetten, het verdict van de jury staat vast.