Home CultuurANS kijkt ANS kijkt – The Super Mario Bros. Movie (2023) – ★★★

ANS kijkt – The Super Mario Bros. Movie (2023) – ★★★

Het Japanse gamebedrijf Nintendo heeft het aangedurfd om zijn oogappel, Super Mario, terug te laten keren naar het witte doek. Een gewaagde zet, daar de eerste filmadaptatie van de gameheld een fiasco was. Door visueel spektakel en trips down memory lane doorstaat de Super Mario Bros. Movie de test absoluut.

Deze anderhalf uur durende 3D-animatiefilm is een zogenaamde oorsprongsfilm. We zien hoe Mario en Luigi proberen een eigen bedrijfje op te zetten in Brooklyn. De kijker wordt vervolgens full speed meegenomen op de wervelende reis van de onhandige loodgieterbroers naar het magische Mushroom Kingdom om hun eigen wereld te redden. In een poging hun dierbaren te behoeden van de furie van opperslechterik Bowser beleven zij samen een spectaculair en kleurrijk avontuur. Zo raken ze verzeild in man-tegen-aapgevechten in een zwevende arena, racen zij op de legendarische Rainbow Road en ontdekken zij de trip veroorzaakt door superpaddo’s.

Het doel heiligt de plotmiddelen

In de poging een respectvolle hommage te brengen aan de franchise die de harten van menig videogamers veroverde, vallen de filmmakers in een aloud adaptatiecliché. Het plot is volledig ondergeschikt aan het eerbetoon dat gemaakt wordt aan de gameheld. Mario die zowaar in een kat verandert in een gevecht? Check. Een verdwaald sterrenwezentje in Bowsers kasteel dat verder niet wordt geïntroduceerd? Check. Al die kleine referenties komen erg uit de lucht vallen als je niet bekend bent met Mario’s historie. Hoewel dit een keuze is die bij een gameadaptatie te rechtvaardigen is, zal het filmcritici niet bekoren. De knipoogjes ter ondersteuning van deze reddingsactie zullen Mario-fanaten verblijden, maar bieden nieuwkomers enkel kleur, muziek en vooral (gele blokjes met) vraagtekens. De film is eigenlijk een niet-speelbare Mariogame: de verhaallijn van de film volgt exact hetzelfde recept als de games, namelijk dat Mario op reddingsactie gaat.

In de poging een respectvolle hommage te brengen aan de Mariofranchise vallen de filmmakers in een aloud adaptatiecliché.

De vraag is alleen in hoeverre een Mariofilm een sterk plot moet hebben. Er valt immers veel te zien en te horen en het lijkt logisch dat er minder aandacht is voor plot- en karakterontwikkelingen. Dat is prima – het gaat bij deze film immers om plezier en om het bedienen van de achterban. De vele knipoogjes naar Mario’s gamehistorie zijn soms heel subtiel en enkel weggelegd voor fans van het eerste uur. Zo verschuilt Mario zich op een gegeven moment achter een Jumpmanarcade. Dit is een vernuftige verwijzing naar Mario’s vroegere naam, Jumpman. Soms liggen de hommages er dikker bovenop. Zo wordt de stem van de vader van de loodgieters ingesproken door niemand minder dan Charles Martinet, de originele stemacteur van Mario zelf. De herkenning tovert een lach op het gezicht van de kijker.

Super Stemacteerwerk Bros.

Het stemacteerwerk is bovendien een van de onverwachte positieve kanten van de film. Waar er bij de aankondiging van de film nogal wat twijfels waren bij de keuze voor Chris Pratt als de stem van Mario, levert de Amerikaan een solide performance. Na tien minuten zullen de meeste kijkers vergeten zijn dat Mario een Amerikaans accent heeft. Het klinkt als de authentieke Mario die iedereen kent.

De absolute prijsschieter van deze film is de geweldig grappige Jack Black. Zijn zeer creatieve invulling van het script alsook zijn voice performance is er eentje van de  buitencategorie. De passie en dramatiek waarmee hij bad guy Bowser van een boos reptiel tot een gekwelde piano-artiest op zoek naar een onbeantwoorde liefde maakt, is niets minder dan geniaal. Black’s/Bowsers song Peaches getuigt van zowel hilariteit als muzikaliteit en is niet voor niets viraal gegaan.

Visuele superpowers

Sceptici van animatiefilms zullen bij het zien van de Mariofilm aangenaam verrast worden. De filmmakers laten namelijk zien dat animatiefilms anno 2023 wat betreft visuals gemakkelijk meegaan met de moderne technieken. Het Mushroom Kingdom bijvoorbeeld is uiterst gelikt weergegeven en vormt een waar kleurenfeest voor de ogen. Nog niet eerder slaagde een producent van een Marioproduct er in om Mario’s fantasiewereld met zoveel oog voor detail naar de kijker/speler te brengen. Dat zit hem bijvoorbeeld in de kleine verschillen die te onderscheiden zijn in de hordes Toads die in het Mushroom Kingdom wonen. Het lijkt knip- en plakwerk, maar niets is minder waar.

Nog meer Mario? Let’s-a-go!

The Super Mario Bros. Movie is een oprechte ode aan één van ’s werelds grootste popcultuuriconen die ondanks een voorspelbaar plot mooi vermaak biedt voor fans van het eerste uur. Na een bezoek aan de bioscoop zullen de nodige Wiis en Gameboys afgestoft worden om die nostalgie weer te ervaren. Hoewel de film jonge, met de franchise onbekende nieuwkomers vooral kleur en spektakel biedt, creëren de aanstekelijke energie en feel-goodmomenten kansen voor nieuwe kaskrakers binnen het game-adaptatiegenre.

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen