Als je genoeg hebt van de lockdown en graag weer een ander uitzicht wilt dan je laptopscherm, is het lezen van Het Zoutpad (2018) een goed idee. Raynor Winn vertelt in dit boek het waargebeurde verhaal over hoe ze dakloos raakte en samen met haar man aan een lange wandeltocht langs de Britse kust begon. De woeste natuur wordt zo mooi beschreven dat het tijdens het lezen voelt alsof je erbij bent.
In de roman hebben Raynor Winn en haar man Moth samen een fijn leven opgebouwd. Winn beschrijft in het eerste deel van het boek hoe gelukkig ze zijn met twee volwassen kinderen en een prachtig huis op het plattenland in Wales. Hun leven verandert compleet als ze door een slechte investering flink in de schulden raken. Ze raken alles kwijt: het huis, hun bedrijf en bijna al hun geld. Radeloos en zonder plan blijven ze achter met niets meer dan elkaar. Bovendien heeft Moth net te horen gekregen dat hij een zeldzame spierziekte heeft waarmee hij nog maar een paar jaar kan leven. Nu hij alles nog kan voelt dit als de laatste kans om een droom die hij en Raynor al jaren hebben waar te maken. Ze gaan het South Coast Path bewandelen, een pad van 1014 kilometer langs de hele zuidelijke kust van Groot-Brittannië. Met een klein tentje, een paar slaapzakken en veel theezakjes gaan ze op pad. In de wildernis, ver weg van dokters en schuldeisers, kunnen ze doen alsof er niets aan de hand is. De wandeltocht wordt een toevlucht uit hun echte leven, wat al snel uitdraait op een levensveranderende ervaring.
Lezen in looptempo
Winn beschrijft de wandeltocht en de relatie tussen haar en Moth met veel details en metaforen. Hierdoor ligt het leestempo laag en daarom is het af en toe zwoegen om door te lezen. Als de wandelaars weer eens stil blijven staan bij een bloem en er een hele pagina toegewijd wordt aan een fladderend vlindertje, voelt het alsof het boek geen einde heeft. Aan de andere kant beschrijft deze langdradigheid de tocht heel goed, waardoor de lezer in hetzelfde tempo als de wandelaars raakt. De lezer wordt echt ondergedompeld in het avontuur dat Raynor en Moth ondergaan, wat het makkelijk maakt om mee te leven met de hoofdpersonen. Winn geeft een uitvoerige beschrijving van de natuur en de mensen die ze onderweg tegenkomen tegenkomen. Dit creëert het gevoel van zelf meewandelen langs rotsachtige kliffen en de woeste zee.
‘Het boek laat de lezer nadenken over wat een mens nodig heeft om gelukkig te zijn.’
Zelfinzicht
Er is in Het Zoutpad een duidelijke scheiding tussen wat Raynor en Moth meemaken en wat er in hun hoofd omgaat. Terwijl de personages vaak nadenken over oppervlakkig dingen als waar ze de tent opzetten en welk pad ze nemen, krijgt het boek ook een diepere laag. Verlies speelt namelijk een enorme rol in het verhaal, doordat ze kampen met het verlies van het leven dat ze samen hebben opgebouwd en de gedachte dat Moth dood zal gaan. Dit contrast tussen een denkwereld en de realiteit maakt dat er eigenlijk twee verhaallijnen zijn, wat het boek sterk maakt.
Winn laat ook goed merken hoe de personages veranderen door wat ze meemaken. Ze gaan terug naar de basis door te overleven met weinig geld en te kamperen in het wild. Toen het echtpaar vertrok, waren ze boos en verdrietig over het verlies van alles waar ze zo aan gewend waren. Tijdens de wandeling zijn ze elkaars enige houvast met alleen een tentdoek tussen hen en de buitenwereld. Langzaamaan komen ze tot rust in deze nieuwe situatie. Deze verandering bij de personages laat de lezer zelf ook nadenken over wat een mens nodig heeft om gelukkig te zijn. Ondanks deze elementen van zelfinzicht blijft de roman luchtig. Raynor en Moth gaan heel nuchter en humoristisch met hun lot om, waardoor het niet al te zwaar is maar toch aanzet tot nadenken.
Leesvakantie
Het Zoutpad is geen boek vol spanning en sensatie en kan af en toe wat langdradig zijn. Desalniettemin is het uiteindelijk een inspirerend verhaal over twee mensen die een groot avontuur tegemoet gaan. Voor iedereen die behoefte heeft aan een kampeervakantie en een indrukwekkend verhaal is Het Zoutpad een echte aanrader.