Als je het hebt over bands die de best verkochte muziekalbums aller tijden op hun naam hebben staan, worden vaak The Beatles of The Rolling Stones genoemd. Degene die dat beweren slaan echter de plank mis; de Australische hardrockband AC/DC is in de bovenste regionen te vinden met hun album Back in Black, met 49 miljoen verkochte exemplaren wereldwijd.
Periode van rouw
De band AC/DC, die is opgericht door de broers Malcolm en Agnus Young in 1973, zat voordat het album werd opgenomen in een diep dal. Hun oorspronkelijke leadzanger Bon Scott was eerder in 1980 overleden aan een flinke overdosis alcohol. Tijdens de autopsie werd er een hoeveelheid alcohol in zijn bloed gevonden dat gelijk stond aan 24 flessen wijn. De leden van AC/DC overwogen de stekker uit de band te trekken, maar hielden toch audities voor een nieuwe leadzanger. Deze vonden ze in Brian Johnson, die ook de taak van tekstschrijver op zich nam. De band ging gelijk aan de slag om een vervolgalbum op het succesvolle Highway to Hell te maken. Teruggetrokken op de Bahama’s perste de bandleden in een maand het album Back in Black eruit.
Het overlijden van Scott liet wel zijn sporen na op dit album. De nummers Hells Bells en Back in Black zijn eerbetonen aan de oud-leadzanger van AC/DC. Verder was de hoes van het album zwart, als teken van rouw.
Rauwe verleidingen
De talenten van Johnson als nieuwe leadzanger en tekstschrijver van de band deden het leed van Scott’s dood echter snel vergeten. Zijn rauwe stemgeluid komt goed naar voren in het nummer You Shook Me All Night Long. In dit nummer zingt Johnson over het verleiden van een mooie vrouw en beschrijft hij bepaalde sensuele handelingen die de slaapkamer eigenlijk niet mogen verlaten. Dit zingt hij allemaal onder de gitaarakkoorden van Angus Young, die bijna net zo rauw zijn als het stemgeluid van Johnson.
Rock-‘n-Roll is springlevend
Hoewel AC/DC vaak wordt weggezet als een band die valt onder het genre hard rock of metal, vindt de band zichzelf ook passen in het genre rock-‘n-roll. Bij dit genre denk je eerder aan legendes als Elvis Presley en Chuck Berry, die hun hoogtepunten beleefden in de jaren 50 en 60. In 1980 speelde rock-‘n-roll over het algemeen een kleine rol in de muziekwereld. AC/DC dacht hier anders over. In het nummer Rock and Roll Ain’t Noise Pollution laat de band zien dat het genre springlevend is. In het refrein zingt Johnson: ‘We’re just talking about the future, forget about the past. It’ll always be with us, it’s never gonna die, never gonna die!’. Betere woorden kunnen het onsterfelijke karakter van rock-‘n-roll niet beschrijven.
AC/DC is back!
Met dit album wilden de leden van AC/DC laten zien dat ondanks het overlijden van Scott ze niet uit de muziekwereld waren verdwenen. Het nummer Back in Black is hier het beste voorbeeld van. De bandleden vroegen aan Johnson, die het nummer heeft geschreven, of hij niet een somber nummer wilde schrijven ter ere van Scott, maar juist een stevig nummer dat een viering moest zijn voor zijn leven. Dat liet hij zich geen twee keer zeggen en hij kwam met Back in Black op de proppen. Met de bekende gitaarriffs van A. Young, een schreeuwende Johnson en de stevige klappen van Phil Rudd op het drumstel weet de luisteraar het zeker: AC/DC is back, and it is back in black!