Het tiende album van de Amerikaanse band Red Hot Chili Peppers scoorde bij de uitgave in 2011 hoog in de hitlijsten. Onder andere in Nederland, het Verenigd Koninkrijk en Nieuw Zeeland kwam de plaat als nummer één binnen in de hitparade. Ondanks een wissel van gitaristen heeft ook I’m with You de typische nummers die we van de Peppers gewend zijn.
Wissel van de wacht
In 2009 besloot John Frusciante opnieuw te vertrekken bij de band uit Californië om zich te richten op zijn solowerk. De in 2007 aangetrokken tweede gitarist Josh Klinghoffer, die al meespeelde tijdens de Stadium Arcadium-tour van 2007, werd naar voren geschoven door de band als nieuwe leadgitarist. Met enige spanning wachtten de fans van de Peppers op het nieuwe album, maar de speelstijl van Klinghoffer bleek goed bij de band te passen. Frusciante en zijn opvolger hebben ieder een eigen stijl, maar beide sounds zijn een toegevoegde waarde aan het muzikale karakter van de Red Hot Chili Peppers.
Typische sound
Het openingsnummer van het album, Monarchy of Roses, neemt je mee op een vrolijke reis. Begeleid door de kenmerkende pompende bas van Michael Balzary, beter bekend als Flea, vliegt de luisteraar door het nummer heen. De tekst van Anthony Kiedis, een ware meester van het gesproken woord, geeft een subtiele knipoog aan de Rozenoorlogen in Engeland; ‘Several of my best friends wear the colors of the crown. And Mary wants to build it up, and Sherri wants to tear it all back down. The saviour of your light. The monarchy of roses.’ Dit vrolijke nummer gaat over een gruwelijke oorlog. Een aparte combinatie op het eerste gezicht, maar een ware kenner van de Peppers weet dat de band niet vies is van deze contrasten.
Het enthousiasme van de band spat van je luidsprekers af. Dat komt bijvoorbeeld terug in de prachtige samenzang in Ethopia. Het hele nummer bouwt op richting het refrein waarbij Klinghoffer laat horen dat hij ook een goede zangstem heeft. Met een subtiele tweede stem geeft hij het refrein extra kracht en drama, wat Ethiopia alleen maar ten goede komt. Een andere hit op dit album is Look Around. Hierin is opnieuw een hoofdrol weggelegd voor Klinghoffer, maar nu als gitarist. Met een spetterend gitaargeluid zorgt hij voor de kenmerkende funky sound van de Peppers, waardoor de band met dit nummer opnieuw een muzikaal hoogtepunt mag bijschrijven.
Virtuoos
De Red Hot Chili Peppers draaien al een hele tijd mee in de muziekindustrie. De leden zijn stuk voor stuk virtuozen en laten dit ook op I’m with You met verve horen. Zo bewijst Flea over het hele album dat hij behoort tot een van de beste bassisten ter wereld met zijn geniale basloopjes. Drummer Chad Smith tikt strak door alle nummers heen en zorgt voor de stevige basis waar de rest van de band dankbaar gebruik van maakt. De poëtische teksten van Kiedis vliegen je elk nummer om de oren zoals blijkt in een couplet van Annie wants a Baby; ‘Drinking sunshine, she likes the taste of it. She had a goldmine, but then she wasted it away.’ Dit soort zweverige frasen van Kiedis zijn we ondertussen wel gewend, maar het keer op keer produceren van deze ‘woordporno’ zoals we het toch mogen noemen, is van grote klasse.
Matige B-zijde
Niet alles is even denderend aan het tiende studioalbum van de Peppers. Enkele minpunten aan het album zijn de rustigere nummers aan het eind van de plaat. Waar de eerste helft van het album de nummers elkaar goed afwisselen qua intensiteit, is de B-kant meer toegespitst op timide, melancholische liedjes. Een gebrek aan variatie in de tweede helft van I’m with You zorgt dat het album als een nachtkaars dreigt uit te gaan. De opzwepende afsluiter Dance Dance Dance is een verwoede poging om de B-kant te redden, maar tevergeefs. Het nummer is muzikaal niet zo sterk en waar Kiedis zoals eerder genoemd sterk is in het schrijven van onnavolgbare teksten, is Dance Dance Dance een redelijk oppervlakkig popliedje.
Muzikale wereldtop
Aan het eind van de rit mag I’m with You worden beschouwd als de zoveelste succesvolle plaat van de Red Hot Chili Peppers. De Californische band weet vooral in de eerste helft van het album te overtuigen door sterke nummers als Monarchy of Roses en Look Around. De B-kant is muzikaal goed uitgevoerd, maar het gebrek aan variatie in de nummers qua intensiteit zorgt voor een teleurstellend tweede gedeelte van I’m with You. Al met al is het tiende album van de Red Hot Chili Peppers een prima plaat. Dankzij de vele pakkende baslijntjes van Flea, de strakke drums van Smith, het frisse gitaarwerk van Klinghoffer en de taalkundige juweeltjes van Kiedis bewijzen de Peppers voor de zoveelste maal waarom ze met recht kunnen worden gerekend tot de beste bands ter wereld.