Woensdag vond voor de vierde keer de Campusrun plaats, ook dit jaar georganiseerd door studentenpartij asap, hardloopvereniging ’t Haasje en sportkoepel NSSR. 114 studenten renden zich de longen uit het lijf over een parkoers van vier kilometer dwars door de campus. ANS volgde de lopers op de voet voor, tijdens en na de race.
Tekst: Loes Wolters en Vincent Veerbeek
Foto’s: Vincent Veerbeek
Voordat de run echt van start gaat doen de deelnemers actief mee aan de warming-up. Er wordt gesprongen, gestampt en gezwaaid om de spieren los te maken voordat het echte werk begint.
Na wat technische problemen kunnen de renners iets na vier uur uiteindelijk toch in de startpositie gaan staan. Het startsignaal wordt in opperste concentratie afgewacht.
Gebroederlijk rennen de deelnemers door een zonnige Thomas van Aquinostraat. Het zal waarschijnlijk de laatste keer zijn gezien de naderende sloop van het grijze labyrinth.
Terwijl de lopers langsvliegen kijken sommige voorbijgangers bij het Spinozagebouw verbaasd om naar al die sportiviteit. ‘Dus daar zijn al die linten voor’, klinkt het verrast.
Sneller dan hun eigen schaduw stormen deze twee deelnemers tussen het beton van TvA af op de finish.
Jong en oud doet enthousiast zijn best om een nieuw persoonlijk record neer te zetten. De beker lonkt.
Terwijl de getallen op de TvA-gebouwen aflopen hebben de eerste renners de Erasmustoren alweer in het vizier.
Veel renners geven gehoor aan de oproep boven het parkoers en zetten de eindsprint in terwijl ze het Pieter Bondamplein oprennen, recht op de finish af.
Na de wedstrijd moeten de calorieën natuurlijk weer bijgevuld worden met een stevige portie pastasalade of een broodje knak. Het is na vier uur, dus voor de liefhebbers is er ook bier.
Iedereen is over de finish, maar wie was er nou het snelst? De renners vergelijken hun eindtijden en gaan daarna moe maar voldaan naar huis.