Columnisten horen grote thema’s eigenlijk niet te schuwen. Leo doet dat wel. Soms is het namelijk ook goed om ergens eens geen mening over te hebben. Hij heeft het dus over de kleine gebeurtenissen: de kleine geneugten en ergernissen des levens.
Weinig studenten versturen nog kerstkaarten, denk ik. Dat vind ik jammer, want het is ontzettend leuk om kerstkaarten te krijgen. Zelfs als ze niet voor jou bestemd zijn, zoals in het huis waar ik mijn kamer heb vaak het geval is. De kaarten die komen zijn vaak ook niet voor mijn medebewoners, maar voor de vorige bewoners van dit huis: een echtpaar met twee jonge kinderen.
Ene Thea kende dit echtpaar blijkbaar, want zij stuurt nog ieder jaar trouw een van rand tot rand volgeschreven kerstkaart naar ons adres. Het echtpaar in kwestie woont al drie jaar ergens anders. Blijkbaar valt Thea in de categorie mensen die het niet waard zijn om een adreswijziging te krijgen bij verhuizing. Daar kan van alles achter zitten, bijvoorbeeld het feit dat Thea altijd onaangekondigd op visite kwam en dan altijd een plant meebracht. Een aardigheidje voor op de vensterbank. Dat ze die niet hadden, vergat Thea steeds weer.
De kerstkaarten van Thea sturen we altijd door naar het nieuwe adres van onze voorgangers. Toch blijft er ieder jaar weer een kerstkaart komen, dus blijkbaar is Thea nog altijd niet op de hoogte gebracht van de verhuizing: het mens is dus zo irritant dat het echtpaar wil voorkomen ooit nog met haar in contact te moeten treden.
Dit jaar zijn mijn huisgenoten en ik er goed voor gaan zitten en hebben een brief geschreven aan Thea waarin we haar eens goed de waarheid vertellen. Alles wat reden zou kunnen zijn om contact te verbreken, hebben we onder elkaar gezet. We hebben afgesloten met het verzoek nooit meer contact te zoeken, omdat we het zo langzamerhand spuugzat waren. De brief hebben we ondertekend met de namen van de vorige bewoners, want Thea weet natuurlijk niet wat haar overkomt als ze opeens een brief krijgt van drie volslagen onbekende studenten. En we wisten zeker dat we onze voorgangers een grote dienst zouden bewijzen door te zeggen waar het (vermoedelijk) op staat. Om de zinnen ‘Je bent de slechtste vriendin die we ooit hebben gehad. Ga voor jezelf maar eens na waarom jij nooit een adreswijziging gekregen hebt.’ kracht bij te zetten, hebben we het nieuwe adres van de vorige bewoners eronder gezet. De brief hebben we gisteren gepost.
Vrolijk kerstfeest, ook voor jou, Thea.