Home Opinie & AchtergrondInterview Eerst zien, dan geloven

Eerst zien, dan geloven

door Redactie

Aanstaande zondag wordt Jos Geelen geïnstalleerd als nieuwe studentenpastor. Voorganger Theo Koster stond bekend als erg progressief. Zal de Studentenkerk onder Geelen een echt direct een conservatievere koers gaan varen? Eerst zien, dan geloven: ANS maakte kennis met Jos Geelen.

Tekst: Tijs Sikma en Miriam Zeroug
Foto’s: Mike Ruth

In een interview dat de Vox per ongeluk te vroeg online had gezet, was te lezen dat Jos Geelen zijn zegen niet zou geven aan homostellen. Veel media namen klakkeloos het bericht over en Geelen kreeg direct het stempel van conservatieve tegenhanger van Theo Koster.

Toen deze controverse net op gang was gekomen en de meeste universiteitsmedia het persbericht hierover hadden overgenomen, bracht ANS een bezoek aan de studentenpastor in spe. JosLegtUitDuidelijk aangedaan door al deze media-aandacht deed Geelen zijn verhaal.

Een overeenkomst tussen Geelen en Koster is in ieder geval de liefde voor koffie. Hoe wil Geelen invulling geven aan zijn functie van pastor van de studentenkerk? In zijn kleine kantoor stelt Jos Geelen zich voor. Een ding wordt helder: een eerste indruk van iemand zegt niet alles.

Wat heeft u geïnspireerd om priester te worden?
‘Na mijn middelbare school wilde ik erop uit, dus ben ik in het buitenland gaan studeren. In Zwitserland begon ik aan een rechtenstudie aan de Universiteit van Fribourg. Tijdens de eerste winter daar gingen we skiën en kwamen we langs een bergklooster van de Reguliere Kannuniken van Lateranen. Ik was erg onder de indruk van de kleine, hechte gemeenschap die daar op een heel simpele manier leefde en mij meteen welkom heette.

‘Ik kom uit een katholiek gezin. We moesten van mijn vader tot en met de lagere school regelmatig naar de kerk, daarna nam ik de vrijheid om dit niet meer te doen. Pas in Zwitserland kreeg ik weer contact met mijn religieuze wortels. Het voelde als thuiskomen.’

Kunt u iets vertellen over uw orde?
‘De Reguliere Kannuniken van Lateranen (CRL) is in de vijfde eeuw door een groep priesters opgericht. We zijn wel een oude orde, wat meebrengt dat je ook de bagage van het verleden met je meesleept.

‘We zijn wel een oude orde, wat meebrengt dat je ook de bagage van het verleden met je meesleept.’

‘Onze mannelijke leden zijn priesters die het gemeenschapsleven verbinden met activiteiten buiten, voornamelijk onderwijs. Verder hebben we een vrouwelijk tak. Dit zijn “zusters achter tralies” of “slotzusters”. Zij komen nooit uit het klooster, maar ontvangen vaak gasten. Kloosters met een stabiele gemeenschap trekken juist vandaag de dag mensen van buiten aan.’

Wat bracht u naar de Radboud Universiteit?
‘Ik had al ervaring met jongeren tussen de 18 en 30 jaar door intensief contact met de Orde van Malta, een internationale lekenbeweging die zich inzet voor gehandicapten en minderbedeelden. Binnen de Orde houd ik mij bezig met de begeleiding van met name de jonge leden en aspirant-leden. Vanwege deze ervaring achtte ik mezelf geschikt voor de vacature van studentenpastor. Wellicht dat ik op het moment van solliciteren enigszins naïef was, omdat ik geen rekening heb gehouden met de progressieve ontwikkelingen binnen de kerk in Nederland.’

Zijn de ontwikkelingen in Nederland tijdens het sollicitatiegesprek voor uw huidige baan niet aan de orde gekomen?
‘Eigenlijk niet. Ik schrok daarom wel van het eerste artikel van de Vox met de titel “De studentenpastor heeft een boordje”. Ik heb niks anders in mijn garderobe hangen en ik zie ook niet in dat ik mijn kleren zou moeten vervangen. JosLachtPeter Nissen ziet het als een ‘statement’, maar ik zie mijn kleding zelf als een uitnodiging. Het is meteen duidelijk dat ik priester ben, en je weet dat alles wat je tegen mij zal zeggen vertrouwelijk is.

‘Contact met niet-katholieken heb ik altijd gekend. Ik heb de mooiste gesprekken gehad met mensen van een andere geloofsovertuiging. Mijn persoonlijke indruk van Nederland is dat je hier abstractie lijkt te moeten maken van je katholiek-zijn of protestant-zijn; dat zou echter hier niet ter zake moeten doen, want we zijn een oecumenische studentenkerk. Laat een protestant protestant zijn, want je hebt mij als katholiek zeker iets interessants te vertellen en vice versa.’

Zijn uw religieuze opvattingen ter sprake gekomen tijdens uw sollicitatiegesprek?
‘De studentenkerk had op de eerste plaats een priester nodig voor die taken welke voorbehouden zijn aan een priester, met name de biecht en de eucharistieviering. In het gesprek kwam wel terug dat ik respectvol open zou staan voor andersdenkenden en dat kan ik alleen maar beamen, want dat mag ik ook verwachten van andersdenkenden naar mij toe. Ze vroegen echter niet zoiets als “uw voorganger was expliciet voor homoseksuelen, bent u dat ook?”’

‘Maar ze vroegen niet zoiets als “uw voorganger was expliciet voor homoseksuelen, bent u dat ook?”’

U wordt vaak getypeerd als conservatiever dan Theo Koster, bent u het hiermee eens?
‘Ik hoorde mensen zeggen “uw kerk gaat wel auto’s zegenen en dieren, maar geen homostellen”. Iedereen weet dat een priester deel uitmaakt van een kerkgemeenschap waar een hiërarchie heerst. Als priester sta ik hierin helemaal onderaan. Als een paus of bisschop een homohuwelijk zou inzegenen, dan ben ik de eerste die dat ook zou doen.’

Vindt u niet dat ook een priester hierin individueel een keuze moet kunnen maken?
‘Nee, want dat is juist het principe van de katholieke kerk en dat accepteer ik. Keuzes door mij tegen de wil van de kerk in zouden aanleiding geven tot willekeur. Daar moet je voor oppassen. Een voorbeeld: vanmorgen reed ik door Nijmegen en stopte bij een stoplicht. Ik vroeg me af “het is toch een heel intelligente stad hier, waarom hebben wij überhaupt stoplichten nodig?”. Toch hebben we ze; ogenschijnlijk is er een vrees voor willekeur in het verkeer door enkelen.’

Welke argumentatie geeft de kerk ervoor dat homostellen niet worden ingezegend?
‘We richten ons naar wat Jezus heeft gedaan. En hij heeft dat niet gedaan. Zo staat het in de Bijbel.

‘Het zou verkeerd zijn als iemand mij zou dwingen om homostellen te zegenen, terwijl ik dat vanwege mijn ambt niet kan.’

‘Homoseksuele studenten blijven welkom in de Studentenkerk. Zelfs iemand die in een religieuze context zijn gelijkgeslachtelijke relatie wil laten inzegenen, kan hier bij pastor Froukien Smit terecht. Het zou verkeerd zijn als iemand mij zou dwingen om homostellen te zegenen, terwijl ik dat vanwege mijn ambt niet kan. Ik vind het bijvoorbeeld heel mooi dat we als studentenkerk de moslims ook niet verplichten om tegen hun geloof in een gezamenlijke gebedsruimte voor man en vrouw te hebben. Ik respecteer dit en ik verwacht ook van anderen om te respecteren dat ik gebonden ben aan en door de kerk.

‘Ik heb het over aanvaarden van je geaardheid. Daar ligt vaak de moeilijkheid. Ik ben de eerste om te zeggen “aanvaard het”. Hoe help je iemand daarbij? Ik vind het verschrikkelijk als iemand keuzes moet maken tegen zijn wil in.’

Kunt u bevestigen dat homostudentenorganisatie Dito! in de Studentenkerk activiteiten mag blijven organiseren?
‘Natuurlijk.’

JosKoffie

Hoe vaak komt het zegenen van homostellen eigenlijk voor?
‘In de parochieboeken staan er geen geregistreerd. Ik heb gehoord dat ze op één hand te tellen zijn.

‘Ik kan me wel voorstellen dat twee homoseksuele katholieken het inzegenen van hun relatie belangrijk vinden, maar ik weet zeker dat ze ook weten dat de katholieke kerk er nog niet klaar voor is. Ik ken homoseksuelen voor wie het geen reden is om uit de kerk te stappen. Juist door erin te blijven geven ze de kerk het signaal dat de kerk moet rijpen. Dat houdt de discussie gaande.’

Welke rol zou de katholieke kerk op de Radboud Universiteit volgens u moeten spelen?
‘Mensen hebben hierin de vrijheid: spreekt het je aan, kom dan gerust langs. Spreekt het je niet aan, dan is dat ook goed. Volgens mij is de Radboud Universiteit zich wel van haar katholieke wortels bewust. Haal je wortels niet weg, anders val je om. Religie, met name katholiek zijn, maakt dat we echt een brede universiteit zijn: hier valt echt iets te kiezen.’

‘Religie, met name katholiek zijn, maakt dat we echt een brede universiteit zijn: hier valt echt iets te kiezen.’

Wat is uw belangrijkste advies voor de Nijmeegse studenten?
‘Je bent gewild, je bent er niet zomaar uit puur toeval. Mij verbaast het dat er hier mensen zijn die bijna klaar zijn met hun studie en nog steeds niet weten wat ze verder willen gaan doen. Heb je geen droom, geen verlangen? Bijt je eens in iets vast, wek een verlangen op, dan voel je pas dat je leeft!

‘Ook in relaties is het belangrijk om “ja” te zeggen tegen elkaar. Als we met elkaar omgaan als met energieleveranciers of verzekeringen die je elk jaar opnieuw kunt kiezen, dan verliezen we onze menselijkheid.’

Uw voorganger Theo Koster zei ook dat op de Radboud Universiteit de aandacht voor persoonlijke vorming tekort schiet. Bent u het er daarmee ook eens?
‘In persoonlijke gesprekken krijg ik mee dat de prestatiedruk hoog is en er weinig contact is tussen studenten. Studenten moeten snel afstuderen, doen hun ding, en dan gaat iedereen terug naar zijn eigen eilandje. Ik vraag me af in hoeverre faculteiten oog hebben voor de persoonlijke node van een student. Wellicht dat ook daar de studentenkerk een rol kan spelen.’

Waarom moeten studenten volgens u naar de Studentenkerk komen?
‘Ik zie mijn taak als studentenpastor vooral als een luisterpost. Waar vind je nog een plek waar je in vertrouwen je ding kwijt kunt? Je hoeft het niet alleen op te lossen.

‘Ik zie mijn taak als studentenpastor vooral als een luisterpost.’

‘Wat ik ook belangrijk vind, is dat we ruimte bieden aan internationale studenten. Het is hier zo typisch Nederlands. Van een student hoorde ik “het is hier zo anders, ik krijg geen voet aan de grond”. Dat is shockerend. Buitenlandse studenten moeten zich in Nederland al aan zo veel dingen aanpassen. En kunnen we ons nog wel een brede universiteit noemen? Ik geloof dat daar een heel mooie taak ligt voor eenieder.’

Heeft u ook al specifieke ideeën over hoe u dit wilt aanpakken?
‘Ik wil graag meer activiteiten gaan organiseren, met name ook voor buitenlandse studenten. Niet alleen religieuze evenementen, maar ze ook meenemen naar buiten zodat ze een feeling krijgen voor Nederland. Op een luchtige manier, want ze zijn natuurlijk ook druk met hun studie.’

In zijn afscheidsinterview zei uw voorganger Theo Koster: ‘De kerk moet iedereen verwelkomen. Het kerkbestuur en mijn teamleden willen ook dat die instelling behouden blijft.’ Staat u hierachter?
‘Ja.’

Laat een reactie achter

Gerelateerde artikelen