Ieder plein, rotonde, muur of gevel in Nijmegen staat er vol mee: kunst. In ‘Uit de kunst’ worden verschillende van deze Nijmeegse pareltjes onder de loep genomen. Deze keer: de immense blauwe constructie op het Kelfkensbos.
Tekst en foto´s: Annemarie Segeren
In de verte zie je het al opdoemen: een meterslange constructie van blauwgeschilderde buizen die midden op het Kelfkensbos staat. Het kunstwerk is zelfs zo groot dat het niet in één blik te vatten is. Wie wil weten welke kunstenaar het ding heeft gemaakt en welke titel het heeft gekregen, kan lang zoeken; het kunstwerk heeft namelijk geen begeleidend bordje. Wat stelt het voor?
Kelfkensbos en omgeving
Sinds 1999 prijkt de lichtblauwe constructie op het Kelfkensbos. Dit grote plein en de omringende straten zorgen ervoor dat er veel ruimte is om het kunstwerk goed te kunnen bekijken. Het werk kan het best vanaf een afstandje worden aanschouwd. Op deze manier wordt duidelijk dat de blauwe buizen in bepaalde vormen zijn geordend. Hoe langer je kijkt, hoe meer vormen je ontdekt. Door de grootte van het werk is het moeilijk om alle vormen in één blik te vangen. Dat maakt de blauwe constructie mysterieus, maar ook interessant.
De kunstenaar
Het werk is ontworpen door de Vlaamse kunstenaar Narcisse Tordoir (1954). Het Valkhof museum exposeerde tot en met 14 juni 2015 enkele werken van hem in de tentoonstelling ‘Tordoir verkent Tiepolo’. Hierin stonden vijf pasteltekeningen van Tordoir centraal, waarbij hij niet alleen schilderde, maar ook gebruik maakte van fotografie. Terugkerende thema’s in deze werken zijn kijken en bekeken worden. Tordoir is een bekende naam in de kunstwereld. De kunstenaar exposeert regelmatig in musea en galerieën in bijvoorbeeld Amsterdam, Parijs en zijn woonplaats Antwerpen.
Kijken
Tordoir vond het belangrijk dat dit werk een binding moest krijgen met de plek waar het zou worden geplaatst. Vandaar dat hij bepaalde elementen uit de directe omgeving in het kunstwerk heeft opgenomen. 
Bomen en wolken zijn geconstrueerd in staal. Een rechthoek (aan de zijde van het Valkhofpark) verwijst bijvoorbeeld naar de Belvédèretoren.
´Wie goed naar de blauwe constructie kijkt, kan verrekijkers en loepvormen zien.´
Tordoir heeft ook het thema ‘kijken’ verwerkt in dit kunstwerk, een onderwerp dat hij vaker in zijn oeuvre terug laat komen. Kijken verwijst hier op het Kelfkensbos naar het Valkhofmuseum, dat enkele meters verderop staat. Wie goed naar de blauwe constructie kijkt, kan verder verrekijkers en loepvormen zien. Ook delen van het gezicht zijn vereeuwigd, zoals oogkassen. Ze worden vergezeld door wolkjes, die verwijzen naar denken en fantaseren. Deze wolkjes zijn ook in verband te brengen met het Valkhof museum. Kunst is namelijk ideaal om je fantasie de vrije loop te laten gaan.
Kijkend naar de constructie van Tordoir, kun je je verbeelding het werk laten doen. De vormen die Tordoir van de buizen maakte, kunnen op meerdere manieren worden bekeken en geïnterpreteerd.
´De mogelijkheden zijn eindeloos, net zoals je fantasie.´
Het kunstwerk is niet massief, waardoor je aan alle kanten door het werk heen kunt kijken. Je ziet de blauwe lucht, de bomen van het Valkhofpark, de andere kant van het plein. Het is zelfs mogelijk om er doorheen te lopen. De mogelijkheden zijn eindeloos. Net zoals je fantasie, die kent ook geen grenzen.