Sinds vorige maandag is het JongerenStip open, een punt waar jongeren tussen 12 en 27 jaar met al hun vragen terecht kunnen. De vrijwilligers hopen dat studenten het hulppunt weten te vinden als ze met iemand willen praten. ‘Niet alles vertel je aan je ouders.’
De organisatie Bindkracht10 opende vorige week het hulppunt JongerenStip, waar Nijmegenaren tussen de 12 en 27 jaar met al hun vragen terecht kunnen. Het is de eerste hulppunt in Nijmegen gericht op jongeren en studenten. ‘Je kan bijvoorbeeld langskomen met je vragen over werk, studie, seksualiteit, geld of gevoelens’, vertelt Keyshia Don, een van de vrijwilligers van het JongerenStip. In totaal zijn er twintig jongeren die klaarstaan om anderen met hun vragen te helpen, waaronder tien vrijwilligers en tien stagiairs.
‘Het is belangrijk is dat studenten weten dat wij er zijn en weten dat zij ook gewoon met vragen kunnen komen’, vertelt Lotte Zekhuis, coördinator van het hulppunt. Jongeren en studenten met vragen kunnen langskomen tijdens de openingstijden, of altijd een appje studeren, legt ze uit. ‘Vaak komen mensen al verder door met elkaar te praten.’
In de problemen
Zelf had Don gewild dat er zo’n plek was toen ze in haar eigen leven in de problemen kwam. ‘Toen ik in Nijmegen kwam wonen, ging niet alles vanzelf’, vertelt ze. ‘Op dat moment was er niet echt een punt waar met je vragen over je problemen terecht kon. Niet alles vertel je aan je ouders, en soms wil je problemen ook gewoon zelf oplossen. Zo kwam ik in de schulden. Uiteindelijk heb ik wel hulp gehad, maar als er toen iets als het JongerenStip zou zijn geweest, was ik daar veel eerder naartoe zijn gegaan.’
Het verhaal van Don is herkenbaar voor Stip-coördinator Zekhuis. Haar organisatie merkte dat veel jongeren instanties pas wisten te vinden toen ze al ver in de problemen zaten. ‘We hebben de insteek jongeren te bereiken voordat ze echt in de problemen raken.’ Volgens Zekhuis leidt de steeds langer wordende wachtlijsten bij hulpverleners ervoor dat jongeren niet altijd gehoord worden. ‘Dit is eigenlijk een reactie op die ontwikkeling, en we hopen hiermee erger te voorkomen.’
Kindertelefoon
Het JongerenStip, gelegen achter het Kolpinghuis, probeert zo laagdrempelig mogelijk te zijn voor jongeren met vragen. ‘Het is de bedoeling dat het hier echt aanvoelt als een huiskamer’, vertelt Stanley Pattiasina, net als Don vrijwilliger bij het punt. Met gratis wifi, koffie en lekkere banken hopen de vrijwilligers jongeren naar binnen te trekken. ‘Je hoeft ook helemaal niet alleen maar met je problemen langs te komen’, voegt hij toe. ‘We vinden het ook fijn als mensen gewoon komen chillen.’
Don vergelijkt het JongerenStip met de kindertelefoon. ‘Toen je jong was, kon je de Kindertelefoon bellen: een vertrouwenspersoon, los van je omgeving, die je alles kon vragen.’ Volgens de vrijwilligster heeft gaat de aanpak van het hulppunt uit van dezelfde gedachte. ‘Je wilt niet altijd dat omgeving alles weet. Wij dienen hier nu als hetzelfde soort vertrouwenspersoon en willen mensen, zonder ze te kennen, echt helpen.
Levensdeskundigen
De vrijwilligers hebben training gehad namens het Stip, maar volgens Pattiasina ligt de kracht van de vrijwilligers vooral in de aanvullende achtergronden. ‘Sommigen zijn professionals, anderen hebben een opleiding gehad en anderen zijn zogezegd levensdeskundigen.’ Het beste van het JongerenStip is dat er door die mix van achtergronden een sfeer ontstaat waarin je over alles kan praten, vertelt Pattasina. ‘Bij JongerenStip praat niemand vanuit zijn positie of achtergrond, maar vanuit het mens-zijn. Dat is zo krachtig’, vertelt hij glimlachend. ‘Alle vrijwilligers heeft hebben het doel om anderen te helpen’, voegt Don toe. ‘Mensen helpen kost niks, ik zou willen dat ik dat hier al langer kon doen.’
