De Universitaire Studentenraad (USR), Ondernemersraad (OR) en het College van Bestuur (CvB) van de Radboud Universiteit (RU) zijn tot een compromis gekomen over de ophoging van het bindend studieadvies (BSA).
Bemiddelen
Eerder dit collegejaar ging de universitaire medezeggenschap tot het uiterste om de ophoging van het BSA aan te vechten. De OR en USR spanden een geschil aan bij het stichtingsbestuur van de RU. Voordat een geschillencommissie werd aangesteld, werd eerst een bemiddelingsgesprek geregeld tussen de betrokken partijen. Tijdens dat gesprek, dat plaatsvond op 20 mei, zijn de USR, OR en het CvB tot een compromis gekomen. De USR en OR aanvaarden dat het CvB de bevoegdheid heeft om over de uitwerking van het BSA een richtlijn vast te stellen die bindend is voor de decaan. Dat betekent dat de decaan dus niet mag afwijken van de opgelegde richtlijn. De decaan moet deze bindende richtlijn wel voorleggen aan de Facultaire Gezamenlijke Vergadering (FGV). Deze heeft instemmingsrecht op de eventuele ophoging van het BSA.
Onafhankelijke commissie of niet?
Met het instemmingsrecht van de FGV kunnen er twee dingen gebeuren. Als de FGV instemt met de ophoging van het BSA, dan is er geen probleem en moeten eerstejaarsstudenten een hoger minimaal aantal studiepunten halen om door te mogen naar het tweede studiejaar. Als de FGV niet instemt met de bindende richtlijn van de decaan, dan wordt er geen instemming verleend voor een bepaling waar de decaan niet van mag afwijken. Hierdoor ontstaat er een facultair geschil. Op dat moment wordt er een onafhankelijke commissie ingesteld die een oordeel velt over het geschil. Van het inhoudelijke advies van deze commissie mogen de betrokken partijen niet zomaar afwijken, tenzij ze met goede argumenten komen.
Op 30 mei is dit compromis besproken tijdens de Universitaire Gezamenlijke Vergadering (UGV). De meerderheid van de OR en USR, en de meerderheid van het CvB hebben met het voorstel ingestemd. Daarmee is het compromis van kracht.
Bal ligt bij FGV
Monique van Vegchel, voorzitter van de USR, laat weten dat ze niet had verwacht tot dit compromis te komen. ‘In eerste instantie had ik verwacht dat er meerdere gesprekken met de mediator nodig zouden zijn om tot een oplossing te vinden. Het CvB en de medezeggenschap stonden recht tegenover elkaar. Dan is het fijn dat een onafhankelijke bemiddelaar is die met een frisse blik de zaak kan bekijken en met dit compromis kan komen.’ Van Vegchel legt uit dat normaal gesproken in een facultair geschil het CvB het laatste woord heeft. ‘Omdat het CvB in dit geval mogelijk niet objectief is, wordt er een onafhankelijke commissie ingesteld. Deze kijkt puur inhoudelijk naar de ophoging van het BSA aan de faculteit, dus niet naar de procedure van een eventuele ophoging. De uitkomst van de commissie is niet bindend, maar de uitkomst kan alleen worden tegengegaan door een goede motivatie van het CvB.’
Met dit compromis ligt de kwestie van de ophoging van het BSA dus bij de faculteit en niet meer bij de universitaire medezeggenschap. ‘Ik ben blij dat de USR dit probleem achter zich kan laten’, zegt Van Vegchel opgelucht. ‘Uiteindelijk hebben we kunnen regelen dat de medezeggenschap op de RU instemmingsrecht heeft op het BSA. Ik weet niet hoe de verschillende FGV’s zullen reageren op de bindende richtlijn. De bal ligt nu bij hen om het BSA op te hogen of niet.’