Studenten overdrijven met hun kritiek op het beperkte aantal werkplaatsen in het Elinor Ostromgebouw, vinden vertegenwoordigers van de Faculteit der Managementwetenschappen. Volgens directeur bedrijfsvoering Huub Looijmans en facilitair beheerder Erik Schothuis zijn er in het gebouw bijna altijd werkplekken beschikbaar, maar weten studenten die vaak niet te vinden.
Studenten van de Faculteit der Managementwetenschappen (FdM) klaagden tegen ANS over de grote drukte in het gebouw, waardoor ze rondom tentamenperiodes moeten uitwijken naar andere locaties. ‘Als het druk is, moet je strijden om een plekje’, zegt een van de studenten. ‘En als je op een groepswerkplek wil werken, moet je snel reserveren, of alles zit al vol’.
Harde gegevens
Leidinggevenden van de faculteit erkennen dat de voorzieningen op de faculteit goed gebruikt worden, maar vinden nog niet dat er een tekort is aan werkplaatsen. Volgens Schothuis benutten studenten niet altijd alle beschikbare ruimte. ‘We nemen klachten van studenten zeker serieus, maar hebben wel het idee dat het gevoel en de werkelijke situatie wat betreft de drukte niet helemaal parallel lopen’, legt hij uit. In mei is hierom onderzoek gedaan naar de bezettingsgraad van de ruimtes. ‘Wij zagen toen dat de ruimtes een bezettingsgraad van 70 tot 75 procent hadden als het druk was. Studenten ervaren deze ruimtes vaak als vol, terwijl er nog altijd plekken over zijn.’
Ook Looijmans denkt dat de inschatting van studenten en de daadwerkelijke drukte niet altijd overeenkomen. ‘Ik weet dat bij sommige studenten het idee heerst dat er te weinig plekken zijn op de faculteit. Maar ik kijk liever naar cijfers, in plaats van af te gaan op gevoelens’, benadrukt hij. Om de feiten op een rijtje te krijgen heeft het faculteitsbestuur besloten tot nieuw onderzoek om de drukte te meten. ‘Voordat we als faculteit meer werkruimte gaan creëren, willen we harde gegevens hebben.’
Meer groepswerkplekken
Toch neemt de faculteit in afwachting op de cijfers al maatregelen om het tekort aan werkplekken tegen te gaan. Het meest concreet zijn de plannen voor nieuwe groepswerkplekken, die op de plek zouden moeten komen van kantoren op de eerste verdieping. ‘Op de plek van de kantoren komen mogelijk groepslokaaltjes of cubicles‘, vertelt Schothuis. ‘Dat zijn akoestische overleg- of werkplekken die je afschermen van de omgeving.’
Looijmans geeft aan ook te kijken naar extra computerplaatsen, maar hiervoor zijn de plannen minder vergevorderd. Eerst wacht de faculteit de uitkomst van het onderzoek af, zegt hij. Wat betreft werkplekken zonder computer vertelt Looijmans dat studenten ook kunnen werken in werkgroepzalen wanneer deze niet gebruikt worden, iets dat veel studenten niet weten. Volgens de directeur bedrijfsvoering moeten studenten vooral weten op welk moment ze zo’n lokaal kunnen gebruiken. ‘We willen een systeem opzetten waarbij studenten kunnen zien welke ruimtes wanneer gebruikt worden. Als deze zalen niet bezet zijn, kunnen studenten wat ons betreft hier gewoon werken.’ Dit geldt volgens de directeur bedrijfsvoering ook voor plaatsen elders op de campus.
‘Gebouw groot succes’
Over het algemeen zijn Looijmans en Schothuis erg positief over het gebouw. ‘Het gebouw is een groot succes’, zegt Looijmans. ‘We merken dat studenten er erg graag naartoe komen’. Schothuis sluit zich hierbij aan. Volgens hem is de kritiek op de drukte juist een signaal dat de gebruikers het gebouw positief waarderen. ‘Mensen blijven minder vaak thuis doordat ze erg graag in het gebouw zitten. Wat mij betreft kan de drukte dus positief worden uitgelegd’, meent de facilitair beheerder.
Het negatieve imago dat sommige studenten van het EOS hebben is vooral gebaseerd op kleine puntjes, meent Looijmans. ‘We hebben enquêtes gehouden om erachter te komen wat gebruikers van het gebouw vinden. Op vier hoofdlijnen is de respons ontzettend positief, maar vervolgens kregen we bij de open vraag een ellenlange lijst met punten waarvan ze wilden dat het werd aangepast. Ze richten zich op de kleine puntjes en vergeten de positieve hoofdlijnen. Als faculteit proberen we óók uit te gaan van het positieve.’