De studentenverkiezingen zijn maandag goed van start gegaan, met een debat tussen lijsttrekkers Gijs Kooistra van AKKUraatd en Jessica Oudenampsen van asap. Onderwerpen als internationalisering, poortjes bij de ingang van de UB en de hervormingsplannen voor de Radboud Honours Academy (RHA) kwamen voorbij.
Follow the money
Na een kort voorstelrondje legt Anne Kurstjens, secretaris van de Universitaire Studentenraad (USR), de kandidaten de eerste stelling voor: bij de besteding van het basisbeursgeld moet meer prioriteit worden gegeven aan diversiteit dan aan onderwijsinnovatie. Wat ze verstaat onder diversiteit laat Kurstjens in het midden. Kooistra benadrukt dat beide punten van groot belang zijn, maar gaat vooral in op onderwijs. Daarbij pleit hij vooral voor meer student-assistenten en de invoering van een fonds waarmee docenten hun ideeën kunnen realiseren. Oudenampsen laat diversiteit geheel achterwege en zet vooral in op mogelijkheden tot onderwijsinnovatie die nu onbenut blijven, zoals weblectures en kennisclips. Als Kurstjens doorvraagt over diversiteit, nog steeds zonder uit te leggen wat ze precies bedoelt, worden de verschillen tussen de partijen duidelijk. Waar Kooistra wil dat er geld naar beide moet gaan, vindt Jessica dat innovatie voorrang heeft, vooral omdat er slechts beperkte middelen zijn. Bovendien kan innovatie uiteindelijk bijdragen aan diversiteit door de universiteit aantrekkelijker te maken. Kooistra denkt dat onderzoek naar diversiteit niet veel geld hoeft te kosten en het vooral belangrijk is dat de universiteit niet alleen voor blanke mensen met hoogopgeleide ouders is.
Garantie tot aan de deur
Wouter van Weert, vicevoorzitter van de USR, gaat door met de tweede stelling: poortjes zijn de beste oplossing om drukte in de UB tegen te gaan, naar aanleiding van een plan van asap. Oudenampsen legt uit waarom haar partij poortjes wil die gesloten kunnen worden voor mensen die niet aan de Radboud Universiteit (RU) studeren op piekmomenten. Het betalen van collegegeld geeft RU-studenten recht op een studieplek die nu vaak wordt ingepikt door studenten van de HAN en middelbare scholieren, wat met poortjes kan worden opgelost. Ook moeten poortjes monitoren om hoeveel scholieren en HAN-studenten het daadwerkelijk gaat. Kooistra ziet niks in dit plan, omdat nog niet eens duidelijk is om hoeveel scholieren het gaat. Bovendien vindt hij het een verkeerd signaal dat de kloof tussen hoog- en laagopgeleiden alleen maar groter maakt. In plaats daarvan wil AKKUraatd studieplekken bijbouwen. Dit levert gelach van Oudenampsen op. Nieuwbouw duurt te lang en daarom zijn poortjes een goede kortetermijnoplossing. Voor Kooistra is dit echter te veel beleid gebaseerd op gevoelens en hij beschuldigt asap dan ook van het bedrijven van ‘fact free politics‘. Daarna bespreken de kandidaten kort wat eigenlijk de functie van de UB moet zijn, of het vooral om de boeken of het studeren gaat.
Honours onder vuur
Na een korte Q&A over internationalisering, waar de lijsttrekkers redelijk op een lijn lijken te zitten, en een paar vragen uit het publiek is het tijd voor stelling nummer drie. Die gaat over de RHA, het stokpaardje van AKKUraatd. Daarom begint Kooistra met het pitchen van zijn ideeën, die vooral draaien om het toegankelijk maken van de Honoursprogramma’s door kortere cursussen aan te bieden. Oudenampsen benadrukt dat toegankelijkheid niet ten koste moet gaan van kwaliteit omdat bij veel programma’s onderzoek wordt gedaan, wat gewoon langer duurt dan drie maanden. Al snel blijkt dat beide kandidaten zeer uiteenlopende antwoorden hebben op de vraag wat de insteek van de RHA nou eigenlijk zou moeten zijn. Kooistra legt de nadruk op korte cursussen die voor iedereen toegankelijk zijn, terwijl Oudenampsen vooral waarde hecht aan langere trajecten met meer nadruk op maatschappelijke thema’s, zodat studenten zich echt kunnen ontwikkelen.
Ter afsluiting van het debat houden beide kandidaten nog een korte pitch, waarbij Oudenampsen haar standpunten over goede onderwijsfaciliteiten nog eens herhaalt. Kooistra maakt van de gelegenheid gebruik om het onderwerp digitalisering aan te snijden, iets waar de universiteit volgens hem veel meer mee kan doen, bijvoorbeeld in de vorm van kennisclips of een eigen cloud service.