Vandaag ging de zelftestpilot voor fysiek onderwijs van start aan de RU. Voor het eerst sinds medio december hadden studenten weer college op de campus. Tijdens de pilot onderzoekt de universiteit wat de impact is van het fysieke onderwijs op het welzijn van studenten. ANS nam een kijkje bij de eerste werkgroep Microeconomics en sprak deelnemers over wat de pilot voor hen betekent.
Eerstejaars economiestudent Maureen leert de campus dankzij de pilot kennen
‘In totaal heb ik maar drie fysieke werkgroepen aan de universiteit mogen volgen. Ik ben nu al zeven maanden student maar voel me nog steeds een brugklasser hier. Ik weet namelijk nog steeds niet waar alles is te vinden. Daarom begrijp ik ook wel dat een eerstejaarsvak is uitgekozen voor de pilot: zo krijgen de nieuwe studenten ook een keer de gelegenheid de campus te leren kennen. Daarnaast zijn werkgroepen fysiek ook veel fijner dan online. Tijdens Zoomcolleges hebben veel studenten hun camera uitstaan en ga je niet zomaar met elkaar praten. Dat gebeurt nu wel. Ik heb het verder niet slecht gehad tijdens het online onderwijs omdat ik nog heel fijn bij mijn ouders woon. Dat is natuurlijk niet voor alle studenten zo geweest.’
Door de pilot moet tweedejaars economiestudent Lotte wel aan de slag voor dit vak
‘Er zijn meer tweedejaarsstudenten die dit lastige vak over moeten doen. Ik kijk er wel weer naar uit om een beetje met hen te kunnen lullen. Daarnaast denk ik dat de fysieke werkgroep vooral bijdraagt aan de motivatie om aan de slag te gaan. Dat heb ik wel nodig en daarom steek ik de teststaafjes maar al te graag meerdere keren in mijn neus. Er is namelijk een sociale druk wanneer je met meerdere mensen in een lokaal zit. Daarom heb ik nu de voorbereidende opdrachten gemaakt en ga ik meer meedoen met de interactie. Ik kan me nu immers niet in de anonimiteit achter mijn laptop verschuilen.’
Vierdejaars bedrijfskundestudent Bram is blij dat hij eindelijk weer de deur uit kan voor deze cursus, die hij volgt om te worden toegelaten tot een master
‘De zelftest was aardig pittig. Ik stopte het ene staafje redelijk ondiep in mijn neus, maar mijn vriendin die erbij was stak het andere heel ver mijn neusgat in. Toen traanden mijn ogen flink. Het was het me echter meer dan waard. Het is namelijk heel fijn om weer anderen in het echt te spreken, al zijn het niet mijn directe medestudenten. Ik doe bijna alles vanachter mijn laptop: de activiteiten van mijn voetbalclub, mijn werk en het afspreken met vrienden. Dit is een heel welkome verandering van mijn studentenkamertje. Ik denk daarom dat het wel bijdraagt aan mijn welzijn.’
1 Reactie
Dit is zo fout. Ga eens protesteren!