De opening van het academisch jaar werd zoals gewoonlijk geopend met een toespraak van de rector magnificus. Voor het eerst lag de eer hiervoor bij Theo Engelen, die niet alleen de Radboud Universiteit (RU) prees om haar onderzoeks- en onderwijskwaliteit, maar ook zeer kritisch was op het onderwijsbeleid van minister Jet Bussemaker. Er was echter nog meer te beleven.
Prijzen
Tijdens de bijeenkomst reikte rector magnificus Theo Engelen verscheidene prijzen uit. De eerste in dit rijtje was de Universitaire Studieprijs, die per faculteit wordt toegekend aan studenten met een uitzonderlijk goede afstudeerscriptie. De volgende studenten wisten zichzelf en hun faculteit gelukkig te maken: Wout Waanders, Raïssa van den Essen, Ruben Stienstra, Paula Thijs, Ninad Jagdish, Kirsten Smeets en Maxim Baranov. De Internationaliseringsprijs, een jaarlijkse bekroning voor een buitengewone inzet voor de internationale profilering van de RU, werd gewonnen door de studieprogramma’s European Master in System Dynamics (EMSD) en Planet Europe. De laatste prijs van de middag was de Universitaire Onderwijsprijs, voor de beste junior en de beste senior docent. Geschiedenisdocent Dries Raeymaekers en kinderneuroloog Jolanda Schieving waren de winnaar hiervan.
Internationale tussendoortjes 
Tussendoor was er ruimte voor twee studenten met internationale ervaringen om het podium te betreden. Daniel DeRock, politicoloog van Amerikaanse bodem en de Nederlandse Jim van der Zwan, student North American Studies, vertelden over hun ervaringen. Het overkoepelende thema van de verhalen van de twee was het motto van de universiteit, ‘change perspective’. Hiernaast versierde gerenommeerd harpiste Lavinia Meijer de middag muzikaal met composities van Ludovico Eunaudi, Philip Glass en speelde zelfs het nummer ‘Karma Police’ van de Britse band Radiohead.
David van Reybrouck
Als afsluiter kon het publiek rekenen op een toespraak van Belgisch cultuurhistoricus, archeoloog en schrijver David van Reybrouck. Hij sprak over een lopend onderzoek in Indonesië, wat de basis moet gaan vormen voor een nieuw boek. Zoals voor zijn eerdere, bekroonde werk Congo, een geschiedenis interviewt hij daar lokale bewoners, met name om te weten te komen hoe zij denken over de periode 1945-1949, tijdens de politionele acties van Nederland.
Van Reybrouck benadrukte dat de reeds bestaande Nederlandse literatuur over deze tijd te veel vanuit het uitgangspunt van Nederlanders is geschreven en dat het vele geweld tegen Indiërs niet wordt behandeld. Toch is de schrijver positief over de voortuitgang die zijn buurland boekt: ‘Het is moeilijk om in het reine te komen met fouten zoals die zijn gemaakt in Nederlands Indië of Srebrenica, maar de laatste jaren is Nederland immens vooruit gegaan.’ Van Reybrouck hoopt uiteindelijk een meer Indonesisch perspectief op de naoorlogse periode in dat land te kunnen beschrijven.