Woensdagmiddag opende de cry room in het Erasmusgebouw. Naast veel positieve reacties op Facebook en Twitter was er ook kritiek. Zo vonden sommigen dat de Radboud Universiteit (RU) door deze actie mentale gezondheidsproblemen van studenten niet serieus zou nemen. Anja van Kessel, woordvoerder van de RU, legt de actie uit.
Tekst: Myrte Nowee
Op de tweede verdieping van het Erasmusgebouw ligt de cry room of ‘huilkamer’. Het is een actie van Radbreak, een initiatief waarbij studenten tijdens de tentamenperiode die het nodig hebben wat afleiding kunnen krijgen. Zo ook de huilkamer, waar zielige muziek draait en er een doos tissues staat ‘om na je tentamen even uit te huilen’. De actie, die luchtig en ludiek was bedoeld valt bij sommige studenten niet goed. ‘Als alumna met een geschiedenis (en heden) met geestelijke gezondheidsproblematiek doet het mij pijn om te zien hoe de Radboud Universiteit omgaat met mental health‘, schreef Mae Boevink in een open brief aan ANS.
Van Kessel legt uit hoe de huilkamer tot stand kwam: ‘We hebben op social media gevraagd waar studenten behoefte aan hebben tijdens de tentamenweek. Naast gratis koffie en thee was een van de suggesties een kamertje om eventjes uit te huilen. Toen dachten we: dat kunnen we realiseren.’
Studentenpsychologen
Van Kessel geeft aan dat dit overlegd is met de studentenpsychologen die dit een goed idee vonden. ‘Met dit plan hebben we natuurlijk ook verwezen naar de studentenpsychologen voor de mensen die echt problemen hebben.’ Van Kessel doelt hiermee op de verwijzing naar de studentenpsycholoog op de flyer van de cry room. ‘Het is een luchtige actie’, gaat Van Kessel verder. ‘We willen leuke dingen doen voor studenten, en we wilden tegelijkertijd studenten erop wijzen dat er serieuze kanalen zijn om naartoe te gaan wanneer ze hulp nodig hebben. Dat hebben we ook dus ook gedaan. Wij nemen serieuze problemen van studenten serieus. Ik vind de opmerking dat we dat niet zouden doen dan ook een beetje raar.’
Kritiek zoals op de soundtrack van Schindlers list die in de ruimte draaide, en het commentaar dat de Radboud Universiteit huilen na tentamens zou normaliseren, schoot Van Kessel naar eigen zeggen in het verkeerde keelgat. ‘We hebben een playlist opgezet, liedjes om bij te huilen, en toevallig zit daar de muziek van Schindlers list in. Om dan te zeggen dat de we Holocaust bagatelliseren, dat vind ik wel erg grof geschut.’
Huilen is niet erg
Verder geeft Van Kessel aan dat huilen helemaal niet erg is. ‘Het is geen schande als je moet huilen omdat het allemaal even te veel is dat niet erg. Het is daarmee niet zo dat we als RU zeggen dat het vrij normaal is dat mensen moeten huilen na een tentamen.’
Als laatste toevoeging geeft Van Kessel dat de luchtige actie voornamelijk goed is ontvangen. ‘Ik geloof niet dat de meeste mensen de actie ook echt heel erg serieus hebben opgevat. We hebben eerlijk gezegd niet de indruk dat de kamer ook daadwerkelijk gebruikt wordt als huilkamer.’